Του Κώστα Στούπα
Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες νέους, κυρίως Έλληνες, αποτελεί ίσως την επιτομή της νεοελληνικής μας κακοδαιμονίας...
Ο σταθμάρχης, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, έχει παραδεχτεί ενώπιον του εισαγγελέα πως έβαλε τη μοιραία αμαξοστοιχία σε λάθος τροχιά και όπως πρόσθεσε κατάλαβε το λάθος που κόστισε ανθρώπινες ζωές, μόλις πληροφορήθηκε για το τραγικό δυστύχημα...
Ο ίδιος απέδωσε το μοιραίο λάθος στην "κακιά την ώρα"...
Πέραν του σταθμάρχη όμως δεν ευθύνεται κανένας άλλος;
Δηλαδή η ασφάλεια ενός συστήματος δρομολογίων υψηλού ρίσκου στηρίζεται στις αποφάσεις ενός σταθμάρχη σε προ συνταξιοδοτική ηλικία με προγενέστερη καριέρα στα "αζήτητα" του ελληνικού πελατειακού δημοσίου;
Η Αρχή που επιβλέπει τις μεταφορές, η εταιρεία που έχει την ευθύνη της λειτουργίας και ασφάλειας των σιδηροδρομικών δικτύων δεν φέρουν ευθύνες γιατί, τη μοιραία στιγμή στη μοιραία θέση βρέθηκε κάποιος να συντονίζει τρένα που τρέχουν με 200 χλμ. την ώρα, με τις πληροφορίες και προειδοποιήσεις που αντλούσε από ένα "μπακαλοτέφτερο";
Σίγουρα οι ευθύνες βαρύνουν την παρούσα πολιτική ηγεσία των μεταφορών. Όμως των προηγούμενων διοικήσεων οι συνθήκες λειτουργίας ήταν καλύτερες και ασφαλέστερες;
Αν και ξένισε η παραίτηση του αρμόδιου Υπουργού, ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει. Βέβαια, δεν είναι σύνηθες στην Ελλάδα κάποιος να παραιτείται από τη θέση του. Πριν μερικά χρόνια ο τότε αρμόδιος Υπουργός κ. Τόσκας μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, δήλωνε πως: "Προσπαθώ και για λόγους συνειδησιακούς να βρω τα λάθη, αλλά επιχειρησιακά δεν βρίσκω μεγάλα λάθη...".
Πέραν αυτών όμως, ο ΟΣΕ δεν αποτελεί την εικόνα που χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Στον τομέα των μεταφορών οι περισσότεροι από εμάς έχουν ταξιδέψει μέσω των εθνικών οδών, κάποιου αεροδρομίου ή λιμανιού της χώρας. Τα περισσότερα λειτουργούν με τα ίδια στάνταρτς ασφαλείας που υπάρχουν διεθνώς...
Πολλοί εξ ημών βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε την ψηφιοποίηση του ελληνικού Δημοσίου από τον Κυριάκο Πιερρακάκη.
Έχουμε ξαναγράψει σε αυτή τη στήλη πως στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως διαφαίνεται, ήταν να αποφύγει τη σύγκρουση και επανίδρυση του ελληνικού δημοσίου από μηδενική βάση, παρακάμπτοντάς το, με την ψηφιοποίηση κρίσιμων τομέων.
Επί της ουσίας τούτο αποσκοπούσε ο πολίτης να καταφέρει να διεκπεραιώνει τις συναλλαγές από το σπίτι μέσω του υπολογιστή και οι δημόσιοι υπάλληλοι που έκαναν ή παρίσταναν πως έκαναν αυτές τις δουλειές, να συνεχίσουν να αμείβονται μέχρι να συνταξιοδοτηθούν.
Με τον τρόπο αυτό επιχειρούνταν και ο σκύλος να χορτάσει και η πίτα να παραμείνει ολόκληρη.
Στην περίπτωση του ΟΣΕ οι αλλαγές δεν έχουν προχωρήσει. Για την ακρίβεια ο ΟΣΕ βρίσκεται στην κατάσταση που βρισκόταν η ΔΕΗ και ΟΤΕ τη δεκαετία του ’90.
Η καθοδική ζήτηση των υπηρεσιών της ΔΕΗ και του ΟΤΕ ανάγκασαν το κράτος να συγκρουστεί με το συνδικαλιστικό παρακράτος και να εκσυγχρονίσει την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες. Η χαμηλή ζήτηση για τις υπηρεσίες του ΟΣΕ τον άφησαν στην κατάσταση που ήταν πριν από δεκαετίες.
Οι αριστεριστές μετά το δυστύχημα πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από τα γραφεία της ιδιωτικής εταιρείας αλλά όχι των κρατικών, ενώ είναι φανερό πως η κύρια ευθύνη να βρεθούν δυο τρένα στην ίδια γραμμή, αφορά την κρατική εταιρεία που διαχειρίζεται το δίκτυο.
Στον ΟΣΕ ιδιωτικοποιήθηκε η δραστηριότητα των δρομολογίων αλλά η συντήρηση, επέκταση και λειτουργία του δικτύου έμειναν στο κράτος. Το κράτος στην περίπτωση του ΟΣΕ, δεν πιέστηκε από την αγορά ή την κοινωνία να βελτιώσει τη λειτουργία του οργανισμού. Όπως γράφαμε και χθες ένα μικρό μέρος της κοινωνίας και της οικονομίας εξυπηρετείται από τους ελληνικούς σιδηροδρόμους.
Μετά το πολύνεκρο δυστύχημα...
Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες νέους, κυρίως Έλληνες, αποτελεί ίσως την επιτομή της νεοελληνικής μας κακοδαιμονίας...
Ο σταθμάρχης, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, έχει παραδεχτεί ενώπιον του εισαγγελέα πως έβαλε τη μοιραία αμαξοστοιχία σε λάθος τροχιά και όπως πρόσθεσε κατάλαβε το λάθος που κόστισε ανθρώπινες ζωές, μόλις πληροφορήθηκε για το τραγικό δυστύχημα...
Ο ίδιος απέδωσε το μοιραίο λάθος στην "κακιά την ώρα"...
Πέραν του σταθμάρχη όμως δεν ευθύνεται κανένας άλλος;
Δηλαδή η ασφάλεια ενός συστήματος δρομολογίων υψηλού ρίσκου στηρίζεται στις αποφάσεις ενός σταθμάρχη σε προ συνταξιοδοτική ηλικία με προγενέστερη καριέρα στα "αζήτητα" του ελληνικού πελατειακού δημοσίου;
Η Αρχή που επιβλέπει τις μεταφορές, η εταιρεία που έχει την ευθύνη της λειτουργίας και ασφάλειας των σιδηροδρομικών δικτύων δεν φέρουν ευθύνες γιατί, τη μοιραία στιγμή στη μοιραία θέση βρέθηκε κάποιος να συντονίζει τρένα που τρέχουν με 200 χλμ. την ώρα, με τις πληροφορίες και προειδοποιήσεις που αντλούσε από ένα "μπακαλοτέφτερο";
Σίγουρα οι ευθύνες βαρύνουν την παρούσα πολιτική ηγεσία των μεταφορών. Όμως των προηγούμενων διοικήσεων οι συνθήκες λειτουργίας ήταν καλύτερες και ασφαλέστερες;
Αν και ξένισε η παραίτηση του αρμόδιου Υπουργού, ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει. Βέβαια, δεν είναι σύνηθες στην Ελλάδα κάποιος να παραιτείται από τη θέση του. Πριν μερικά χρόνια ο τότε αρμόδιος Υπουργός κ. Τόσκας μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, δήλωνε πως: "Προσπαθώ και για λόγους συνειδησιακούς να βρω τα λάθη, αλλά επιχειρησιακά δεν βρίσκω μεγάλα λάθη...".
Πέραν αυτών όμως, ο ΟΣΕ δεν αποτελεί την εικόνα που χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Στον τομέα των μεταφορών οι περισσότεροι από εμάς έχουν ταξιδέψει μέσω των εθνικών οδών, κάποιου αεροδρομίου ή λιμανιού της χώρας. Τα περισσότερα λειτουργούν με τα ίδια στάνταρτς ασφαλείας που υπάρχουν διεθνώς...
Πολλοί εξ ημών βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε την ψηφιοποίηση του ελληνικού Δημοσίου από τον Κυριάκο Πιερρακάκη.
Έχουμε ξαναγράψει σε αυτή τη στήλη πως στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως διαφαίνεται, ήταν να αποφύγει τη σύγκρουση και επανίδρυση του ελληνικού δημοσίου από μηδενική βάση, παρακάμπτοντάς το, με την ψηφιοποίηση κρίσιμων τομέων.
Επί της ουσίας τούτο αποσκοπούσε ο πολίτης να καταφέρει να διεκπεραιώνει τις συναλλαγές από το σπίτι μέσω του υπολογιστή και οι δημόσιοι υπάλληλοι που έκαναν ή παρίσταναν πως έκαναν αυτές τις δουλειές, να συνεχίσουν να αμείβονται μέχρι να συνταξιοδοτηθούν.
Με τον τρόπο αυτό επιχειρούνταν και ο σκύλος να χορτάσει και η πίτα να παραμείνει ολόκληρη.
Στην περίπτωση του ΟΣΕ οι αλλαγές δεν έχουν προχωρήσει. Για την ακρίβεια ο ΟΣΕ βρίσκεται στην κατάσταση που βρισκόταν η ΔΕΗ και ΟΤΕ τη δεκαετία του ’90.
Η καθοδική ζήτηση των υπηρεσιών της ΔΕΗ και του ΟΤΕ ανάγκασαν το κράτος να συγκρουστεί με το συνδικαλιστικό παρακράτος και να εκσυγχρονίσει την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες. Η χαμηλή ζήτηση για τις υπηρεσίες του ΟΣΕ τον άφησαν στην κατάσταση που ήταν πριν από δεκαετίες.
Οι αριστεριστές μετά το δυστύχημα πήγαν να διαμαρτυρηθούν έξω από τα γραφεία της ιδιωτικής εταιρείας αλλά όχι των κρατικών, ενώ είναι φανερό πως η κύρια ευθύνη να βρεθούν δυο τρένα στην ίδια γραμμή, αφορά την κρατική εταιρεία που διαχειρίζεται το δίκτυο.
Στον ΟΣΕ ιδιωτικοποιήθηκε η δραστηριότητα των δρομολογίων αλλά η συντήρηση, επέκταση και λειτουργία του δικτύου έμειναν στο κράτος. Το κράτος στην περίπτωση του ΟΣΕ, δεν πιέστηκε από την αγορά ή την κοινωνία να βελτιώσει τη λειτουργία του οργανισμού. Όπως γράφαμε και χθες ένα μικρό μέρος της κοινωνίας και της οικονομίας εξυπηρετείται από τους ελληνικούς σιδηροδρόμους.
Μετά το πολύνεκρο δυστύχημα...
ίσως είναι ευκαιρία για την εκ βάθρων ανοικοδόμηση μιας δημόσιας υπηρεσίας με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και σε στρατηγικούς τομείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου