Θα ήταν υπερβολή να περιμένουμε προτάσεις για το μέλλον από τα σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές δεν ταιριάζουν στο μέσο, ούτε τις συνηθίζει ο διαφημιζόμενος.
Η γκρίνια πάει γάντι στη νέα Αριστερά και επομένως είναι πολύ λογικό να ακούμε παλιές μεμψιμοιρίες με νέο αμπαλάζ. Εξάλλου όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρώτα θα γκρινιάζουν για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και μετά θα πουν τι θα έκαναν στη θέση της. Αν το πουν ποτέ…
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι βάζει παλιό κρασί σε νέα μπουκάλια.
Είναι ότι ανακυκλώνει διαρκώς το ίδιο κρασί: «ο κόσμος υποφέρει και πεινά», «η αστυνομία δέρνει», κ.λπ. Ναι, η αστυνομία δέρνει, αλλά είναι διαφορετικό όταν απωθεί χούλιγκαν με καδρόνια στα χέρια (ακόμη κι αν αυτά έχουν σημαιάκια) και διαφορετικό όταν κάποιοι αστυνομικοί επιτίθενται απρόκλητα σε πολίτες. Η διάκριση αυτών των διαφορών είναι το πρώτο βήμα στην πολιτική.
Από την άλλη μεριά βεβαίως είναι αξιοθαύμαστη η επιμονή στα ίδια και στα ίδια. Πρόκειται περί της λογικής του τζογαδόρου, ο οποίος παίζει διαρκώς τους ίδιους αριθμούς στη ρουλέτα, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα γίνει η στραβή και θα δικαιωθεί. Δεν ξέρουμε αν κάποιος κέρδισε το ΛΟΤΟ με αυτήν την τακτική, αλλά το πολυετές σύνθημα «η αστυνομία δολοφονεί», έγινε πραγματικότητα τον Δεκέμβριο του 2008. Το «ο κόσμος υποφέρει και πεινά» το είδαμε στα χρόνια της κρίσης.
Οι ακραίες καταστάσεις και ουχί η κανονικότητα αποτελούν ευκαιρία για την Αριστερά, όπως είπε παλιότερα η κ. Εφη Αχτσιόγλου (9.5.2021). Αυτό είναι το βασικό της πρόβλημα. Ποντάρει διαρκώς στις σπάνιες (εξ ου και ακραίες) καταστάσεις χαρίζοντας σε άλλους τη διαρκή κανονικότητα. Και, όπως είναι φυσικό, χάνει.
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι στις συχνές και μακρόχρονες περιόδους της κανονικότητας πρέπει να βλέπει ακραίες καταστάσεις για να λέει ότι δικαιώνεται. Ετσι βαφτίζει τις υπερβολές της ΕΛ.ΑΣ. ως «αστυνομικό κράτος· το σκάνδαλο των υποκλοπών ως «χούντα»· την πτώση των χρηματιστηριακών δεικτών ως «κατάρρευση του καπιταλισμού» κ.λπ.
Η κανονικότητα δεν είναι άμοιρη προβλημάτων. Υπάρχουν πολλά περιστατικά αναίτιας αστυνομικής βίας που πρέπει να καταδικάζονται με αυξημένη αυστηρότητα· είναι μεγάλο το σκάνδαλο των υποκλοπών και πρέπει να πέσει άπλετο φως αντί να κλωθογυρίζει δικαιολογίες, γνωματεύσεις και αντισυνταγματικές διατάξεις η κυβέρνηση· ο χρηματιστηριακός καπιταλισμός είναι δρόμος γεμάτος λακκούβες και μπορεί κάποια στιγμή να σπάσει τα αμορτισέρ.
Μέχρι τότε όμως...
οι πολίτες αναζητούν λύσεις στα προβλήματα της κανονικότητας.
Και γι’ αυτές ψηφίζουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου