Του Κώστα Στούπα
Οι επιθέσεις από μερίδα του ελληνικού Τύπου στο πρόσωπο του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων αποτελούν πρωτοφανή τρόπο εκδήλωσης της εγχώριας πολιτικής αντιπαράθεσης, ιδιαίτερα όταν αυτές λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο απροκάλυπτων απειλών εναντίον της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
Είναι προφανές το τι συμβαίνει, όπως προφανές είναι ποιος επωφελείται από τη διάβρωση του κύρους του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων σε μια κρίσιμη περίοδο...
Το καθεστώς Ερντογάν βρέθηκε προ δυσάρεστης εκπλήξεως δυο φορές τα τελευταία χρόνια. Τη μία φορά όταν ανακόπηκε η υβριδική εισβολή στον Έβρο και τη δεύτερη το καλοκαίρι του 2020 όταν κατά τις προσπάθειες ηχοβολιστικών ερευνών σε αμφισβητούμενες περιοχές στη Ν.Α. Μεσόγειο βρέθηκε εμπρός σε μια ιδιαίτερα αποτελεσματική κινητοποίηση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων...
Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν πως η Τουρκία επανέρχεται με νέες υβριδικές τακτικές. Οι επιθέσεις εναντίον του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων από μειοψηφική αλλά θορυβώδη μερίδα του τύπου και του στελεχιακού δυναμικού της αντιπολίτευσης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Το ίδιο χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση της υπόθεσης της υποτιθέμενης "μικρής Μαρίας" που πέθανε από τσίμπημα σκορπιού στον Έβρο κατά την προσπάθεια παράνομης εισόδου στην Ελλάδα.
Ο ρόλος της Μπαϊντάα Σ. που καθοδηγούσε την παράνομη είσοδο η οποία ήταν η βασική "πηγή" των ρεπορτάζ του περιοδικού "Der Spiegel", το οποίο διεθνοποίησε ένα ανύπαρκτο γεγονός προκειμένου να πλήξει το κύρος της Ελλάδας διεθνώς, παραμένει ύποπτος...
"Όχι, δεν θέλω πλέον να μιλήσω για το νησί και την Ελλάδα. Ήταν μια δύσκολη, θλιβερή περίοδος. Τώρα θέλω να αρχίσω μια νέα ζωή", είπε στους δημοσιογράφους της ελβετικής Neue Zürcher Zeitung, η Μπαϊντάα Σ η οποία ζει πλέον στη Γερμανία.
Ποιος έχει τη δυνατότητα να δραστηριοποιεί ισλαμικής καταγωγής άτομα που ζουν στην Ευρώπη, στα ελληνικά σύνορα (και σύνορα της ΕΕ) σε ύποπτες υποθέσεις;
Εκτός από μυστικές υπηρεσίες, είναι προφανές πως υπάρχει ένα δίκτυο ΜΚΟ και ΜΜΕ τα οποία χειραγωγούνται με προφανείς στόχους και σκοπούς...
Από την άλλη πλευρά, μια υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας είναι θεμιτό και αναμενόμενο πως παρακολουθεί οποιονδήποτε και οτιδήποτε θεωρεί πως αφορά την ασφάλεια της χώρας. Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε οι υπουργοί, ούτε στελέχη των ενόπλων δυνάμεων ή της αστυνομίας θα πρέπει να εξαιρούνται, αρκεί να τηρούνται οι κανόνες που υπαγορεύει το κράτος δικαίου.
Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι να κυκλοφορούν στο εμπόριο τα αποτελέσματα των παρακολουθήσεων και να μην τιμωρείται κανένας γι’ αυτό...
Η στάση της ελληνικής αριστεράς σε ζητήματα που αφορούν την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία είναι λίγο πολύ αναμενόμενη.
Η ελληνική αριστερά σπάνια ταυτίστηκε με τα εθνικά συμφέροντα και όχι με αυτούς που τα επιβουλεύονται.
Η αριστερά, λόγω των ιδεολογικών αγκυλώσεων, δεν θεωρεί πως τα έθνη μπορούν να έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα και να μάχονται μεταξύ τους για αύξηση ή υπεράσπιση της κυριαρχίας...
Θεωρεί πως...
οι άνθρωποι χωρίζονται μόνο σε τάξεις, οι οποίες έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα και όλες οι άλλες αντιθέσεις είναι ψευδείς και σκόπιμες.
Υπό αυτή την έννοια συχνά χειραγωγείται σε εθνικά ζητήματα και συνεισφέρει στην εσωτερική διάβρωση χωρών από αντίπαλες δυνάμεις. Αυτού του είδους οι αριστερές ιδεοληψίες είναι παρωχημένες πλέον και συνήθως αφορούν περιθωριακές ομάδες οι οποίες σπάνια έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Η Ελλάδα και η ελληνική αριστερά αποτελούν εξαίρεση και αυτό είναι πρόβλημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου