Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
Στην Ιταλία και στην Ισπανία, έγιναν συγκεντρώσεις κατά της τρομοκρατίας στις οποίες συμμετείχαν εκατομμύρια πολίτες. Και οι δύο αυτές χώρες είχαν εκατοντάδες νεκρούς, τόσο από τυφλά όσο και από στοχευμένα κτυπήματα τρομοκρατών.
Δυστυχώς η πατρίδα μας δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το παράδειγμα των δύο αυτών μεσογειακών κρατών. Δεν πραγματοποιήθηκε καμιά μαζική συγκέντρωση κατά της τρομοκρατίας, αν και η δράση της 17 Νοέμβρη άφηνε πίσω της νεκρούς. Οσες απόπειρες έγιναν, κατέληξαν σε αποτυχία.
Τολμώ να πω ότι οι συγκεντρώσεις υπέρ του δολοφόνου Κουφοντίνα ήταν αισθητά μαζικότερες από αυτές που πραγματοποιήθηκαν στη μνήμη των θυμάτων του. Ως κοινωνία θα έπρεπε να ντρεπόμαστε γι’ αυτό.
Προχθές έγινε στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, εκδήλωση συμπαράστασης προς τον ουκρανικό λαό και καταδίκης της ρωσικής εισβολής. Οπως γράφουν τα sites και οι εφημερίδες, συμμετείχαν περίπου 5.000 άτομα. Σε μια πόλη σχεδόν 5.000.000 δεν το λες και επιτυχία να συμμετέχει σε μια ανοικτή εκδήλωση το 0,1%. Ας σημειωθεί πως στο Βερολίνο και στην Πράγα έγιναν συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών.
Να μη μιλήσω για τη Θεσσαλονίκη. Ηταν δεν ήταν έξω από το ρωσικό προξενείο 50 (πενήντα) άτομα, όλα μιας κάποιας ηλικίας, σε μια πόλη 1.000.000 και πλέον κατοίκων. Ας μην υπολογίσω καλύτερα την ποσοστιαία αναλογία των συγκεντρωθέντων επί του πληθυσμού.
Αν δεχτούμε πως η Θεσσαλονίκη είναι πόλη «ειδικών καταστάσεων» –το λέω κομψά– και γι’ αυτό η προσέλευση ήταν ισχνότατη, τι εξήγηση μπορούμε να δώσουμε για τους 5.000 των Αθηνών;
Αδιαφορία;
Προχειρότητα στη διοργάνωση;
Φιλορωσισμός;
Απουσία κομματικής στήριξης; Μήπως τελικά μαζικές συγκεντρώσεις μπορούν να κάνουν μόνον τα κόμματα της Αριστεράς;
Ενδεχομένως όλα αυτά μαζί. Ομως το κυριότερο είναι...
όπως φάνηκε και από την ανυπαρξία μαζικών εκδηλώσεων κατά της τρομοκρατίας, πως οι πολίτες που δεν ανήκουν στην Αριστερά δεν κινητοποιούνται.
Δεν θεωρούν πρόσφορο μέσο αντίδρασης τη δημόσια, μαζική διαμαρτυρία. Αλλωστε προχθές στη συγκέντρωση την πλειοψηφία αποτελούσαν «μεταμελημένοι αριστεροί». Δική τους ιδέα ήταν η εκδήλωση, από την οποία απουσίαζαν σχεδόν όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.
Ο γενναίος ουκρανικός λαός αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση από τους Αθηναίους πολίτες. Για τη Θεσσαλονίκη, άσ’ τα να πάνε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου