"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι λιτανείες της παρακμής…

Του Κώστα Στούπα

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών επιβεβαιώνουν αυτό που πλέον αποτελεί κοινό μυστικό. Στις κινητοποιήσεις δεν μετέχουν ούτε τα στελέχη των συνδικαλιστικών οργανώσεων που τις προκηρύσσουν.

 

Μερικές χιλιάδες διαμαρτυρόμενοι σε σκόρπιες πορείες που έμοιαζαν με "λιτανείες" με τους μισούς από τους συμμετέχοντες να είναι οι συνηθισμένοι επαγγελματίες ινστρούχτορες ακροαριστερών σεχτών που βιοπορίζονται στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
 

Η αύξηση της συμμετοχής την περίοδο των μνημονίων και του κινήματος των αγανακτισμένων ενδεχομένως να αποτέλεσε και το τίναγμα της "ψόφιας γάτας" του  άλλοτε ρωμαλέου και ως επί το πλείστον κρατικοδίαιτου  συνδικαλιστικού κινήματος της μεταπολίτευσης.

 

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις όχι μόνο δεν πλήττουν το προφίλ της κυβέρνησης αλλά φαίνεται να το ενισχύουν. Τούτο απορρέει και από τον τόνο των δηλώσεων τόσο του πρωθυπουργού όσο και πολλών στελεχών της, αλλά και την αμηχανία της αντιπολίτευσης...

 

Αρκεί να προσέξει κάποιος τα δημοσιεύματα των υποστηρικτών των κινητοποιήσεων όπως της Αυγής για να αντιληφθεί τα σημάδια της κόπωσης και της σύγχυσης. 

 

Οι απεργίες στον ιδιωτικό τομέα έχουν τελειώσει εδώ και δεκαετίες από τότε που διαλύθηκαν οι μεγάλες παραγωγικές μονάδες. Απέμειναν οι εκπρόσωποι του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ να παριστάνουν μέσω της ΓΣΕΕ τους εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα.

 

Η κυβέρνηση με τον νόμο που ετοιμάζει σχεδιάζει να βάλει τέλος στην αυθαιρεσία μερικών εκατοντάδων επαγγελματιών συνδικαλιστών να λαμβάνουν αποφάσεις στις οποίες έπρεπε να μετέχουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι...

 

Εδώ και πολλά χρόνια η συμμετοχή στις απεργίες και στους λίγους κομβικούς τομείς που απεργούν όπως οι δημόσιες συγκοινωνίες γίνεται με τη δήλωση ασθένειας και τη χρήση κανονικής άδειας.

 

Οι παλαιότεροι θυμούνται τη σύγκρουση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τα πανίσχυρα συνδικάτα ΔΕΚΟ όπως της ΔΕΗ και του ΟΤΕ. Τότε που οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ "κατέβαζαν τους διακόπτες" βυθίζοντας διάφορες περιοχές της χώρας για ώρες στο σκοτάδι.

 

Ο ΟΤΕ τώρα έχει περάσει στον ιδιωτικό τομέα και είναι θέμα χρόνου το ίδιο να συμβεί και με τη ΔΕΗ αφού μετά τον ΑΔΜΗΕ, έρχεται η σειρά του ΔΕΔΔΗΕ και ενδεχομένως της ίδιας της εταιρείας.  Στον τομέα της παραγωγής ενέργειας εξάλλου ο ιδιωτικός τομέας κάθε χρόνο αυξάνει το μερίδιο της συμμετοχής του.

 

Εκτός του ΚΚ που φθίνει μαζί με τα συνδικάτα της μεταπολίτευσης, τα κόμματα της αντιπολίτευσης όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ βρίσκονται παγιδευμένα ανάμεσα στην κοινωνία και τη συνδικαλιστική νομενκλατούρα που αποτελεί την κομματική τους ραχοκοκαλιά...

 

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ταλαιπωρείται από τις απεργίες.

 

Η προοπτική της αφαίρεσης από τις συνδικαλιστικές μειοψηφίες της δυνατότητας να κλείνουν αυθαίρετα τους δρόμους και να σταματούν τις συγκοινωνίες για ώρες αντιμετωπίζεται με ανακούφιση από τη συντριπτική πλειοψηφία που ταλαιπωρείται.

 

Η κυβέρνηση το αντιλαμβάνεται και το εκμεταλλεύεται. Η ποιότητα και η δυναμική των τελευταίων κινητοποιήσεων ενισχύει αυτή την εκδοχή.

 

Η χώρα...


 αλλάζει προς το καλύτερο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: