"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Μ@Λ@ΚΙ@ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Γλώσσα και Πολιτική Ορθότητα - Η κανονικοποίηση μιας ανωμαλίας

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Toυ ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ


Το θέμα δεν αφορά τον Θεόδωρο Γιάνναρο, ή οποιονδήποτε πολιτικό / πολιτικάντη… 


Δεν αφορά τη Νέα Δημοκρατία που για μια λέξη [“πίθηκος”] τον διέγραψε, μπαίνοντας σε politically correct διαγωνισμό με τα εμμέσματα του ΣΥΡΙΖΑ.  


Δεν αφορά καν το ότι, με το θόρυβο για το …ρατσιστικό παραλήρημα του ΘΓ, η αληθινή ιστορία, αυτή του Arash Hampay, αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας [βλ. post “ARASH HAMPAY, Ο ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ”].
 

Το θέμα αφορά τους πάντες. Αν κάποιος δεν μπορεί να εκφραστεί όπως του αρέσει, αν η μια “λάθος” λέξη κοστίζει πολιτικές και …επαγγελματικές καριέρες [έξω συμβαίνει ήδη] κάτι έχει πάει πολύ στραβά, στη χώρα και στον κόσμο.
 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η λέξη “πίθηκος” χρησιμοποιείται για συμπεριφορές απάδουσες της ανθρώπινης ιδιότητας. Και όχι μόνο αυτή…Το μισό ζωικό βασίλειο έχει επιστρατευτεί για να τις αποδώσει: λέξεις όπως “γάιδαρος”, “βόδι”, “φίδι”, “ερπετό”, “κατσίκα”, “ελέφαντας”, “μουλάρι”, μαζί με πλειάδα άλλων: “κτήνος”, “υπάνθρωπος”, “κτηνάνθρωπος” …”χιονάνθρωπος”… που θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν ήρωες μιας εναλλακτικής μυθολογίας – η original ήδη, βρίθει από υβριδικές οντότητες. Θυμάμαι να αποκαλώ ένα συμμαθητή μου “ουραγκοτάγκο”, στο γυμνάσιο, μια στιγμή πριν ξεκινήσει το μπουνίδι. Ούτε πρόσφυγας ήταν, ούτε μετανάστης, ούτε αλλοδαπός. Ούτε και το θυμόμασταν, ώρες μετά…
 

Πέρα από το συμπεριφορικό κριτήριο επιλογής των λέξεων, υπάρχει εκείνο που προκύπτει από απλές παρατηρήσεις: το εκρηκτικό γέλιο κάποιων γυναικών φέρνει προς …κακάρισμα [πώς να το κάνουμε δηλαδή…]. Οι ίδιες μεταξύ τους αλληλοαποκαλούνται “κότες” χωρίς  πρόβλημα. Το πρόβλημα θα ξεκινούσε αν κάποιος τολμούσε να αναφέρει …στον αέρα αυτή τη λέξη *
 

Χαρακτηρισμοί όπως “ζαρκάδι”, “αίλουρος”, “γαζέλα” “ελάφι” … αποτελούν εύσημα για κείνους / – ες που τους απευθύνονται… Η τρυφερή μας διάθεση βάζει λέξεις στα χείλη όπως “ζουζούνι μου”, “πουλάκι μου”… Η λέξη “γορίλας” δεν [θυμάμαι να] ακούγεται μειωτική για έναν  σωματοφύλακα…


Οι αναφορές στο ζωικό βασίλειο παύουν να ηχούν ρατσιστικές, όταν απηχούν μια θετική διάθεση…



"Τα δικά μας παιδιά" 


 

Ωστόσο …ούτε και με αρνητική διάθεση ηχούν ρατσιστικές, αρκεί ο προσβαλλόμενος να είναι δκός μας…
 


Αν πρόκειται για αλλόφυλο, τότε, …με τρόπο μαγικό, η προσβολή εξαπλώνεται σαν επιδημία, σε κάθε μέλος της φυλής του. Παίρνεις από αυτό μια ιδέα της στρεψοδικίας που διέπει το σκεπτικό του “αντιρατσιστή”: από τη μια απομυθοποιεί φυλή και εθνότητα σαν κοινωνικές κατασκευές, από την άλλη είναι αυτός κατ’ εξοχήν που αντιμετωπίζει ανθρώπους όχι ως πρόσωπα, αλλά ως εκπρόσωπους φυλών και εθνοτήτων…
 


Όταν έγινε το επειδόσιο με το τον Arash Hampay, ο εκ των επιφανών της διαδικτυακής αριστεράς, συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος, ισχυρίσθηκε στο Twitter ότι ο Arash Hampay …”δεν αποκάλεσε συλλήβδην τους Έλληνες φασίστες”, εννοώντας προφανώς, ότι αποκάλεσε έτσι αποκλειστικά εκείνους που …όντως ειναι… Οι τελευταίοι, προφανώς …θα έπρεπε να αποδεχτούν τον χαρακτηρισμό, υιοθετώντας τα κριτήρια του κου Hampay….
 


Αντιθετα άλλωστε, σύμφωνα με τον αντιρατσισμό a la carte του κυρίου Σαραντάκου, ο χαρακτηρισμός “πίθηκος” του Θ. Γιάνναρου αφορούσε …όλους τους Ιρανούς συλλήβδην.
 


Ίσως, κι όλους τους μετανάστες…
 


Ίσως πίσω απ΄το ξέσπασμα του άτυχου νεοδημοκράτη** κρυβόταν το περιφημο “πας μη Έλλην βάρβαρος”…κοινή πεποίθηση όλων ημών που έχουμε πρόβλημα με τα διάτρητά μας σύνορα…
 


Αν η αναφορά σε εκπρόσωπους του ζωικού / φυτικού βασιλείου αφορά στη βλακεία κάποιου [“βλήτο”, “αμοιβάδα”], την πονηριά, την υπουλία [“αλεπού”, “ερπετό” “φίδι”] μια χονδροειδή εν γένει συμπεριφορά [“πίθηκος”, “νεάντερταλ”] ή οτιδήποτε, μήπως το επόμενο βήμα είναι να απαγορευτεί η αναφορά στις ίδιες τις ιδιότητες; μήπως να βγάλουμε ρατσιστική κάθε αξιολογική κρίση;
 


Μήπως τελικά...



 “μου αρέσει κάτι” = “έχω ρατσιστικό μίσος για το αντίθετο”;
 


Αυτό που έχει συμβει στη γλώσσα μας, τα τελευταία χρόνια, στρατιές “επιθεωρητών” απροσδιορίστου προελεύσεως να αξιολογούν και να λογοκρίνουν κάθε λέξη, είναι βαρειάς μορφής ανωμαλία, κανονικοποιημένη & θεσμοθετημένη.


* Έχω ακούσει, σε τηλεοπτικό διαπληκτισμό μελών κάποιου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίησης,  κυρία να αποκαλεί έναν κύριο “γυναικούλα”Ουδείς διεμαρτυρήθη, όπως θα γινόταν αν ειχε συμβεί το αντίθετο. Κάτι αντίστοιχο έχουμε με τους …αφροαμερικανούς, οι οποίοι μια χαρά χρησιμοποιούν ανάμεσά τους την …”N” word, ουδείς λευκός όμως τολμά να την χρησιμοποιήσει…


** Έσπευσε με τρόπο ελαφρώς αξιοθρήνητο να ζητήσει συγνώμη, υποκύπτοντας στην αθλιότητα ενός διαδικτυακού όχλου ΣΥΡΙΖαίων που, κάθε άλλο παρά διατεθειμένος έδειξε να τον “συγχωρήσει”.

Δεν υπάρχουν σχόλια: