Τα σοβαρά κράτη δεν φτιάχνουν ειδικούς "επενδυτικούς νόμους".
Φτιάχνουν ένα φιλικό περιβάλλον προς το επιχειρείν (business friendly environment το λένε στο χωριό μου) το οποίο ισχύει και για τον περιπτερά και για τον Λάτση.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να ξηλώσεις όλο το πλαίσιο της σοβιετίλας. Κι η ΝΔ δεν είναι για τα δύσκολα. Τι έκανε λοιπόν;
Έναν ακόμα νόμο.
Διότι είναι πιο εύκολο να φτιάξεις ακόμα μία στρέβλωση στις τόσες στρεβλώσεις (προβλέποντας π.χ. διαφορετική μεταχείριση για τον "Στρατηγικό" επενδυτή απ ό,τι για τον κοινό θνητό επενδυτή - πώς ορίζεται, αλήθεια, ο στρατηγικός επενδυτής;) παρά να φτιάξεις ένα φιλικό περιβάλλον προς το επιχειρείν συνολικά.
Αλλά εν πάση περιπτώσει ο νόμος φτιάχτηκε και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση. Και διαβάζεις καινοτομίες σαν την εξής:
2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής: «Για τις επενδύσεις της περίπτωσης β’ και της υποπερίπτωσης ββ΄ της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 10, ο ανώτατος επιτρεπόµενος συντελεστής δόµησης που προβλέπεται στην περίπτωση β΄ της παρ. 1 του Κεφαλαίου Γ΄ του άρθρου 11 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152) ορίζεται σε 0.6.»
Πέρα από το ότι δεν απευθύνεται στον πολίτη αλλά σε όποιον έχει ενημερωμένο νομικό αρχείο, τι βλέπουμε;
Την αλλαγή όρων που υπήρχαν σε νόμο του 2019 ο οποίος άλλαξε όρους που υπήρχαν σε νόμο του 2011.
Να θυμίσω ότι ένα από τα στοιχεία που αξιολογούν οι διεθνείς οργανισμοί, που μας κατατάσσουν στον πάτο της παγκόσμιας λίστας ως προς το business friendly environment, είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου