RADAR: Ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Χυδαία επίθεση σε λαό

Εάν δεξιά κυβέρνηση είχε ξεκινήσει ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και είχε δώσει εντολές στην Αστυνομία να χτυπήσει και να ρίξει χημικά μέσα στα δικαστήρια, δεν θα είχε μείνει μαλτεζόπλακα στα πεζοδρόμια και τζάμι άσπαστο στο κέντρο. Απλά αποδεικνύεται γι’ άλλη μια φορά πως την καλύτερη αντιλαϊκή πολιτική μπορούν να την κάνουν με τις λιγότερες αντιδράσεις αριστεροί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κάτι πολύ χυδαίο με βαθύ ιδεολογικό ή μάλλον ιδεοληπτικό πρόσημο.

Επίθεση στη μεσαία τάξη και την ιδιωτική περιουσία. Το είπαν άλλωστε και κυβερνητικά χείλη πρόσφατα, πως είναι στρατηγική επιλογή τους να χτυπήσουν τη μεσαία τάξη. Μάλιστα, όσο προχωράει η φτωχοποίηση τόσο κατεβάζουν τον πήχη στο τι εννοούν ως μεσαία τάξη. Πρόσφατα η Φωτίου προσδιόρισε σχεδόν ως... μπρούκληδες αυτούς που έχουν ετήσιο εισόδημα το ιλιγγιώδες ποσό των 7.500 ευρώ τον χρόνο. Λίγο παραπάνω από όσα βγάζει τον μήνα η κυρά Θεανώ, που διορίστηκε στο Πολυτεχνείο επί επαράτου και τώρα σας προτείνει και ορφανά γεμιστά, που όλο φιλέτα ματσαμπουκιάζετε, υπονομεύοντας την εξόφληση του χρέους στα αδέρφια μας, που τώρα θέλουν να απαγορεύσουν τον γύρο.

Πάλι καλά. Σε μια όχι τόσο μακρινή εποχή, κάτι άλλα συντρόφια τους, ελλείψει αληθινών μπουρζουάδων, ντουφεκίζανε ή σφάζανε στο γόνατο όποιον είχε δεύτερο παντελόνι, δυο γελάδια ή πέντε πρόβατα παραπάνω ή δεν υπέγραφε με σταυρό κι ήταν νοικοκύρης.

Θα ήταν γκροτέσκο νούμερο επιθεώρησης, εάν δεν ήταν εφαρμοστέα κυβερνητική πολιτική η στοχοποίηση πολλών κατεστραμμένων ανθρώπων και το κλείσιμο του ματιού σε αυτούς που έχουν ελάχιστα, όταν εξοντώνονται αυτοί που έχουν κάτι.

(...) Οι διαχειριστές της υποτελούς εξουσίας μας ψεύδονται κι απευθύνονται στα χαμηλότερα ένστικτα αυτών που ήταν φτωχοί και πριν κι όσων φτωχοποιούνται τώρα, πως τάχα οι πλειστηριασμοί πλήττουν μόνον τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», τα «λαμόγια» κ.λπ. και πως το όριο μεταξύ των μπουρζουάδων είναι τα 300 χιλιάρικα και η μη ύπαρξη άλλων ακινήτων. Λοιπόν, δεν είναι έτσι.

Στην Ελλάδα, με τη μεγάλη κοινωνική κινητικότητα, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων ήταν και είναι νοικοκυραίοι, που κατά κανόνα έχουν αφιερώσει τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους στη σκληρή δουλειά. Στερήσεις, δάνεια που πλήρωναν για 30 χρόνια, για να φτιάξουν ένα σπίτι για τα παιδιά τους, ένα πανωσήκωμα για την κόρη κι έχουν και κληρονομιά το πατρικό τους και κανά χωράφι ή οικόπεδο, άλλοι σε «λαγογαμήστρες», ήτοι εκεί όπου ζευγαρώνουν οι λαγοί, τουτέστιν εκτός σχεδίου, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο κι άλλοι σε πιο ωραία και κιμπάρικα μέρη, με μεγαλύτερες αξίες, τα οποία οι πρόγονοί τους δεν τα έκλεψαν κι οι ίδιοι ούτε υπεράκτιες εταιρίες έχουν ούτε μίζες από όπλα και δημόσια έργα κονόμησαν.

Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών δεν έχει τα χούγια της πολιτικής τάξης. Σίγουρα δεν τα έχουν ο πατέρας μου κι η μάνα μου, που πήγαν πρώτη φορά διακοπές, όταν πήρε ο πατέρας μου το εφάπαξ. Ως τότε έπαιρναν μόνο χειμώνα την άδειά τους, για να μαζέψουν τις ελιές. Κι έτσι είναι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Κι αυτή είναι η αληθινή αριστοκρατία του Εθνους, μια αριστοκρατία της εργατικότητας, της τιμιότητας και του πατριωτισμού.

Οσοι λοιπόν από αυτή τη συντριπτική πλειονότητα έφτασαν σήμερα σε αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεών τους και αποχαιρετούν τα παιδιά τους στην ξενιτιά και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, γιατί έχουν και το πατρικό τους στο χωριό ή δυο χωράφια, δεν ταυτίζονται με τα ελάχιστα λαμόγια, τα οποία με τα κόμματά σας κάνανε κολλεγιές και με τους μηχανισμούς λεηλασίας της χώρας στελεχωμένους από γκράντε αριστερούληδες.

Επομένως...

κι αυτή είναι η θέση της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, απαιτείται εξατομικευμένη αντιμετώπιση κάθε δανειολήπτη.

Οχι τσουβάλιασμα με βάση μόνο την αξία ή αν έχει κάτι άλλο, που μπορεί απλά να είναι το πατρικό του και δυο ρίζες ελιές.

Με κριτήρια όπως πόσα χρόνια ήταν συνεπής, αν είναι όντως θύμα της κρίσης κι όχι τυχοδιώκτης αφανής εταίρος του πολιτικού συστήματος.