Ο ελληνισμός της Αμερικής βρίσκεται μπροστά σε βαθιά κρίση. Εχει έλθει η ώρα το Φανάρι να πάρει τις αποφάσεις του, πριν να είναι αργά. Αν αργήσει πολύ ακόμη να διορίσει νέο Αρχιεπίσκοπο ή να κάνει τη σωστή επιλογή, θα χάσει την Αμερική. Αν χάσει την Αμερική, θα χάσει τα πάντα. Από εκεί αντλεί μεγάλο μέρος της ισχύος του και της οικονομικής του στήριξης.
Ποιος μπορεί να θέλει μια τέτοια εξέλιξη;
Και ποιος μπορεί να αγνοήσει τις βαθύτερες συνέπειες από την απώλεια της πρωτοκαθεδρίας της Κωνσταντινούπολης στο στερέωμα της Ορθοδοξίας;
Πρόκειται για ερωτήματα που πρέπει να απασχολούν όσους νοιάζονται ειλικρινά για την τύχη του ελληνισμού της Αμερικής. Οι δεσμοί έχουν ήδη χαλαρώσει πολύ. Η αφομοίωση προχωράει με γοργούς ρυθμούς, διότι δεν υπάρχει κάποιος θεσμός που μπορεί αποτελεσματικά να διατηρήσει κοντά του τους απογόνους των Eλλήνων μεταναστών. Μετά τον Ιάκωβο χάθηκαν η αίγλη και η επιρροή παρά τις προσπάθειες του π. Αλέξανδρου Καρλούτσου, ο οποίος ήταν ο μοναδικός συνεχιστής της δικής του σχολής.
Η καταστροφική εσωστρέφεια της σημερινής ηγεσίας έχει κλιμακωθεί λόγω των οικονομικών προβλημάτων της Αρχιεπισκοπής και του σκανδάλου με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που κινδυνεύει να μετατραπεί σε πανάκριβο γεφύρι της Αρτας. Οι δυνάμεις που προωθούν μια αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία ενισχύονται και σε λίγο θα αποκτήσουν μεγάλη δυναμική.
Πέρα από την Εκκλησία, όμως, που διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο, χρειαζόμαστε ηγετικές φυσιογνωμίες που θα ηγηθούν του ελληνοαμερικανικού λόμπι.
Η συγκυρία είναι καλή για τα ελληνικά συμφέροντα λόγω της απρόβλεπτης Τουρκίας και της στρατηγικής σχέσης μας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Εκκλησία και λόμπι, με φωτεινές εξαιρέσεις όπως το HALC, έχουν μείνει στη δεκαετία του 1990.
Η Ελλάδα ποτέ δεν κέρδισε τις μεγάλες μάχες της χωρίς τον ελληνισμό της διασποράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Και γι’ αυτό είναι μείζων εθνική προτεραιότητα να...
καλυφθεί άμεσα το κενό ηγεσίας στην Εκκλησία της Αμερικής και να ανασυνταχθεί το ελληνοαμερικανικό λόμπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου