Σύμφωνα με την δική μου καχυποψία. Και με την δική σας. Η καχυποψία είναι του κάθε Ελληνα η μόνιμη πορεία. Γνωστά αυτά. Από «αρχαιοτάτων» χρόνων»
Σύμφωνα, λοιπόν, με την δική μου καχυποψία, προφανώς η πρέσβεία του Ισραήλ τράβηξε τ αυτί στον Νίκο Τόσκα. Το πολιτικό αφεντικό της Αστυνομίας. Ο υπουργός ταράχτηκε κι έτσι αποφάσισε να προχωρήσει στα δέοντα. Αυτά που έπρεπε να είχαν συμβεί εδώ και πολλούς μήνες. Τα μέλη του Ρουβίκωνα να καταλήξουν τα δικαστήρια
Το όνομα το δανείστηκαν από το (λατινικό) Ρουβίκων. Τα νερά ενός σχετικά ήσυχου ποταμού που χύνονται στην Αδριατική. «Διέβη τον Ρουβίκωνα» αφορά σε περιπτώσεις ριψοκίνδυνων αποστολών. Δηλαδή τολμηρών που παίζουν την ζωή τους κορώνα γράμματα. Γνωστά κι αυτά
Το όνομα το δανείστηκαν από το (λατινικό) Ρουβίκων. Τα νερά ενός σχετικά ήσυχου ποταμού που χύνονται στην Αδριατική. «Διέβη τον Ρουβίκωνα» αφορά σε περιπτώσεις ριψοκίνδυνων αποστολών. Δηλαδή τολμηρών που παίζουν την ζωή τους κορώνα γράμματα. Γνωστά κι αυτά
Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Δηλαδή «τσάμπα μάγκας».
Οπως η περίπτωση των Ζαππείων του Αντώνη Σαμαρά.
Οπως το «κουρέλιασμα» των Μνημονίων του Αλέξη Τσίπρα.
Μέσα, εν Ελλάδι, παριστάνουμε τους καμπόσους. Κι αυτό από «αρχαιοτάτων» χρόνων. Οπως ο αείμνηστος της μεγάλης Αλλαγής και του «Εξω οι βάσεις του θανάτου» και «έξω από την ΕΟΚ»
Εξω όμως, με την ουρά κάτω από τα σκέλια. Μέσα με το «Οχι» και έξω Yes Men.
Το ίδιο και με τα «ριψοκίνδυνα» μέλη του Ρουβίκωνα. Που ανενόχλητοι μουκάρουν στο Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας. Που σουλτσάρουν, ανεμπόδιστοι στην Βουλή. Και που ακόμα, αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όχι μόνο δεν τους κατεδίκασαν. Από πάνω τους επιβράβευσαν. Καλά παιδιά. Πράγμα που σημαίνει ότι «μπάτε σκύλοι αλέστε» Κάπως έτσι. Κάντε ότι σας γουστάρει. Εμείς σας καλύπτουμε. Αντάρτες του γλυκού νερού και του κυβερνητικού ορυμαγδού!
Ετσι ο Ρουβίκωνας, της κυβερνητικής ασυλίας, με τις απειλές και τους μπουκαδόρους του χαράζει πολιτική. Η καλυπτόμενη ασυδοσία κατέληξε στην πρεσβεία του Ισραήλ. Και έτσι ο Νίκος Τόσκας αναγκάστηκε να τους τραβήξει το χαλί. Ε όχι κι έτσι!
Τσάμπα μαγκιά και το μπάχαλο των Εξαρχείων που έχει βαφτιστεί «αναρχία κόντρα στην εξουσία». Κι εδώ επίσης ασυλία.
Το ίδιο είχει συμβεί και με τους κουμπουροφόρους της «17ης Νοέμβρη». Η δειλία, είχε αναβαθμιστεί σε αντάρτικο των πόλεων
Είπαμε. Η αναγωγή αυτής της ασυδοσίας αρχίζει και τελειώνει σε κάθε πρακτική της καθημερινής ζωής. Με την φοροδιαφυγή. Κάτι σαν αντάρτικο κι αυτή. Με το επιχείρημα «να πληρώνω εγώ για να γλεντοκοπούν οι ρεμπεσκέδες οι πολιτικοί»;
Την φοροδιαφυγή που την πληρώνουν οι εργαζόμενοι της μισθωτής εργασίας. Και που το ξεχαρβάλωμα των ελεγκτικών μηχανισμών ήταν και είναι η καλύτερη προσφορά ασυλίας αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων κακοπληρωτών.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς. Ολοι μαζί. Αγκαλιά, εκείνος που έχει ένα σκασμό λεφτά με το άλλο που δεν έχει σχεδόν τίποτα
Εν τέλει, κι αν το καλοσκεφτείτε, τα αποτελέσματα κάθε παραβατικότητας στρέφονται και καταλήγουν εναντίον της σιωπηλής πλειοψηφίας του μόχθου. Τα ελλείμματα από την φοροδιαφυγή τα πληρώνουμε εμείς. Το ίδιο και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το ίδιο και με τα πλαστά εισιτήρια στο Metro.
Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα των πάσης φύσεως δανείων;
Μα φυσικά ο απλός φορολογούμενος λαός
Και κάτι ακόμα:
Οι Ρουβικωνιάτες έχουν δεμένο τον γάιδαρό τους. Εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, είσαι δεμένος χειροπόδαρα. Εσύ έχεις κάθε λόγο να αντισταθείς και να θυμώσεις. Γιατί εν Ελλάδι συμβαίνει το γνωστό «άλλος πηδάει άλλος πληρώνει». Επομένως έχεις κάθε λόγο όλους αυτούς να τους καρφώσεις. Πάνω στις δικές σου πλάτες παίζουν οι πολιτικοί. Αλλά και οι πάσης φύσεως Ρουβικωνιάτες
Αν κάθε απλός, φτωχός μεροκαματιάρης είχε εξοργιστεί και εξ ανάγκης είχει γίνει καρφί, ε να είσαι σίγουρος λιγότερα λεφτά θα μας άρπαζαν οι κρατικοί μηχανισμοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου