ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Νανοκλίκ - Νανορόκ!

Της ΛΙΑΝΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗ

(Από το "ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΜΟΝΙΟ" του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ")

Κοιτάω τη φωτογραφία και χάσκω. Είναι μια παλάμη ανδρική, όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και στη γουβίτσα στο κέντρο της στέκεται πάνω σε τέσσερα λιλιπούτεια ποδαράκια, σε μέγεθος δαχτυλήθρας για το μικρό δάχτυλο λεπτεπίλεπτου γυναικείου χεριού, ένα nanodrone! 


Πρόκειται, λέει, για το μικρότερο τηλεκατευθυνόμενο σκαφίδιο που φέρει κάμερα και μπορεί να το χειριστείς απ' το κινητό σου. Είναι ο μεγάλος αδερφός της κωλότσεπης του καθενός.  


Δεν είναι στρατιωτικό γκάτζετ, σαν τις κατασκοπευτικές κάμερες - μύγες - κουνούπια που καταγράφουν το στόχο για να βομβαρδιστεί στη μέση π.χ. της Σαουδαραβικής ερήμου με τον πιλότο - πυροβολητή σε κάποιο υπόγειο μπούνκερ στις ΗΠΑ. 


 Είναι εμπόρευμα με βαθιά «εκπαιδευτική αξία», ικανό να φέρει πολλά λεφτά στον κάτοχό του, καθώς θα μπορεί αυτός να βλέπει εκεί που δεν βλέπουν οι άλλοι. Λόχου χάρη ο αρχιτέκτονας στον γκρεμό για να χτίσει ασφαλές αυθαίρετο ξενοδοχείο, η δασκάλα του καλού σχολείου για να καταγράφει τους μαθητές της, όταν τους αφήνει μόνους να γράψουν διαγώνισμα δίκην τεστ εντιμότητας κι εμπιστοσύνης, ή ο έμπορος ηρωίνης για να κατασκοπεύει τους πελάτες του και να καταρτίζει ακριβές παραγγελίες.

Το nanodrone είναι μια τεχνολογική πραγματικότητα. Καινοτομία. 


Αργά ή γρήγορα θα πωλείται σε τιμή προσιτή, λίγο πάνω - λίγο κάτω απ' αυτήν ενός έξυπνου τηλεφώνου, κι όποιος δεν έχει συναντήσει τον προκάτοχό του, λίγο μεγαλύτερο, δεν ξέρει τι χάνει. 


Οπως τα 'χασα εγώ σε εκκλησία που ετελείτο μυστήριον και το drone του φωτογράφου, σαν κακομούτσουνο παχουλό εξαπτέρυγο πέταγε και λικνιζόταν απ' τον τρούλο κι ανάμεσα στα κρεμαστά καντήλια, παρκάριζε στον πολυέλαιο του ναού κι εγώ ευχόμουν να το δω να προσγειώνεται μαζί με τα στέφανα στα κεφάλια των νεονύμφων. Ασε που με τα τόσα κινητά στα χέρια των θεατών του μυστηρίου, δεν ήξερες ποιος είναι ο φωτογράφος και σε ποιο σάιτ θα έβλεπες τη μούρη σου να κλέβει το παγκάρι των εντυπώσεων...

Για την ώρα, το ελάττωμα του μη στρατιωτικού νανοζουζουνιού είναι ότι δεν ακούει. Δεν καταγράφει και τον ήχο. Το στρατιωτικό ξαδερφάκι του τα κάνει όλα. Οπότε, εκεί που έχασκα είπα να κλείσω το στόμα μου, μη και καταπιώ ένα απ' αυτά και τραβήξει και φωτογραφίες από τα γυρισμένα μου άντερα καθώς άκουγα το Ελευθερία ή Θάνατος κι έψαχνα να βρω Ισπανούς κονκισταδόρες (κατακτητές) στην πολιορκία του Μεσολογγίου, σε μια Ιστορία που γίνεται ταχύτατα καζίνο.

Δεν είναι επιστημονική φαντασία. Ούτε υποκειμενική θεώρηση της τεχνολογίας. Εκεί που ξεκίναγε παγκόσμια εκστρατεία πριν από μερικά χρόνια από δημοκράτες ανθρώπους εναντίον των εγκλημάτων των μη επανδρωμένων στρατιωτικών σκαφών (pretadors) οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής πολέμου, σαν τους δισεκατομμυριούχους και της φρέσκιας και των προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων, είπαν να δώσουν και στο λαουτζίκο τα νανάκια - εκβιαστές συλλέκτες εικόνων, για να παίζουν το παιχνίδι της... εξουσίας!  


Κι έτσι οι σκοτεινοί κάτοχοι του ρέοντος αίματος, οι έμποροι της σάρκας των ανθρώπων μένουν απερίσπαστοι και κάνουν οικονομία με αόρατα, ανεντόπιστα τηλεφωνικά κέντρα, όπου καλείς τη μάνα σου και βγαίνει μαζί κι η θεια σου κι ο μπατζανάκης σου κι ο γιος σου ο μετανάστης στη Γερμανία.  


Χαμογελάτε διαρκώς για...

 να μη βγείτε μουτρωμένοι στο κλικ του μέλλοντός μας που αντικατέστησε το ροκ...