"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑίικο ΦΑΣΙΣΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Τσαρλατάνων κλατάρισμα! -- Οταν αυτοί που αποκλείουν απονομιμοποιούνται περισσότερο από αυτόν που αποκλείεται.

 Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Μία έκπτωση δεν αρκεί.

 Πρέπει να τον ρίξουν ακόμη και έκπτωτο για να βεβαιωθούν ότι δεν θα επιστρέψει.  

Τον καθαίρεσαν. 

Τον απέκλεισαν. 

Και προτού συμπληρωθούν δύο ημέρες από τον αποκλεισμό, εξέδωσαν ανακοίνωση για να διευκρινίσουν ότι η απόφαση είναι «εφαρμοστέα και αμετάκλητη».
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατραπεί σε μηχανή αλυσιδωτών αναθεμάτων και εξορκισμών κατά του προσώπου που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει ένα χρόνο στην προεδρία (αν και ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τυπικά είναι ακόμη πρόεδρος). 

 Είναι πλέον ένα κόμμα μονοθεματικό – ένα κόμμα Κασσελάκη χωρίς τον Κασσελάκη, ο οποίος επικοινωνεί με το κόμμα μόνο διά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των εξωδίκων.

Φαίνεται πλέον καθαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνέλθει από το αντισυστημικό σοκ που προκάλεσε στον εαυτό του. Εφάρμοσε στην κομματική ζωή όσα επαγγελλόταν για τη δημοκρατία –την άμεση εκλογή, τον λόγο στον λαό, την αφιλτράριστη εκπροσώπηση– και κλάταρε.  

Ο πυρήνας των στελεχών που έχουν απομείνει για να περιφρουρήσουν τη λογιστική υπόσταση του κόμματος δεν είχε διέξοδο. Δεν υπήρχε πρόσωπο που να μπορεί να εγγυηθεί τη νίκη επί του Κασσελάκη στην κάλπη. Το εκλογικό ατύχημα της επανόδου του έκπτωτου περίμενε να συμβεί. Ο άνωθεν αποκλεισμός απονομιμοποιεί τους ίδιους περισσότερο απ’ ό,τι τον αποκλειόμενο – εκθέτει σε κοινή θέα την πολιτική τους αδυναμία και την εκλογική τους φοβία, ενώ επιτρέπει σε εκείνον να απευθύνει διαγγέλματα ξεσηκωμού ως θύμα του κομματικού συστήματος.

Ομως, τι θα μπορούσαν να κάνουν οι τελευταίοι των συριζαίων; 

Πώς θα μπορούσαν να συνεχίσουν να υπάρχουν; 

Ο ίσκιος του Τσίπρα –που επιδεικτικά συνεχίζει την καμπάνια του rebranding, φροντίζοντας να μείνει στεγνός από το ναυάγιο που άφησε– δεν αρκεί για να στερεώσει την ξεκαρφωμένη ταμπέλα του κόμματος.

Παρατηρώντας τη φαντασμαγορική διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί νομίζουν ότι μπορούν κιόλας να σχεδιάσουν τη νέα γεωγραφία του κομματικού συστήματος στο τεφτέρι του μπακάλη. Αφού, λένε, ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει, απέναντι στον Μητσοτάκη θα απομένει μόνο ένα κόμμα ως ταμιευτήρας της Κεντροαριστεράς.

Βλέποντας όμως τον ΣΥΡΙΖΑ να αποσυντίθεται –διακρίνοντας, τώρα που τα προσχήματα εξαερώνονται, τα συστατικά από τα οποία το κόμμα είναι φτιαγμένο– είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σε αυτόματες μετατοπίσεις.  

Είναι ακόμη πιο δύσκολο να θεωρήσει ότι το πολιτικό προϊόν της χρεοκοπίας ήταν συντεταγμένος οργανισμός με αξιακούς και ιδεολογικούς αρμούς, και με αναλόγως «παιδαγωγημένο» ακροατήριο, έτσι ώστε να μπορεί να φανταστεί και την ομοιόμορφη μετανάστευσή του στο κέντρο του κομματικού συστήματος.

Αυτό που διαλύεται μοιάζει πιο πιθανό να διασπαρεί στους πέντε ανέμους της αντιπολιτικής, παρά να στοιχισθεί ησύχως πίσω από ένα παλαιό μεταπολιτευτικό έμβλημα.  

Αυτό που διαλύεται...

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Με όσα γελάω και με όσα κλαίω

 

Γράφει ο  Γιάννης Πανούσης

Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη με την κυβέρνηση των εθνικών μας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητων σουργελαράδων

 

Τι κάνει ο φιλόσοφος μες στο κρεοπωλείο;

Ανόητη ερώτηση, όπου γουστάρει

ανθεί το μεγαλείο

Κ. Γ. Ταβουλτσίδης, Κι άλλα ποιήματα με ρίμες

Δεν έχω καταλάβει ποτέ, ενδεχομένως ελλείψει κομματικής προ-παίδειας, τι ακριβώς σημαίνει "πολιτική αλά ελληνικά" και συνακόλουθα "ποιός είναι πραγματικός πολιτικός και ποιός όχι".

Αν δεχόμαστε ότι "πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού", τούτο συνεπάγεται ότι όποιο κόμμα τάζει φούμαρα ή μεταξωτές κορδέλες δεν ασκεί πολιτική, αλλά επιδίδεται σε κάποιου είδους μεταφυσική για πιστούς στα θαύματα

Αν από την άλλη μεριά "πολιτική είναι η παραμυθία του ανέφικτου", τότε πρέπει να απευθυνθούμε σε ιερείς ή διανοούμενους κι όχι σε κόμματα.

Μ’αυτά και μ’αυτά ούτε η ουτοπία, ούτε η δημαγωγία συνιστούν αποδεκτές μορφές σύγχρονης πολιτικής, πολλώ μάλλον αν προέρχονται από τα [αυτο-προσδιοριζόμενα σαν] "αριστερά" κόμματα.

Τα πρόσφατα γεγονότα [εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, διαδικασίες εξοστρακισμού στον ΣΥΡΙΖΑ] ενισχύουν τις παραπάνω απόψεις, προκαλώντας -δυστυχώς- και τάσεις κλαυσίγελου.

Εξηγούμαι:

-γελάς [ή, έστω, υπομειδιάς] όταν ακούς κάποιους αριστερούς της καρέκλας να μιλάνε για δεοντολογία και αρχές όταν θυμάσαι ότι συγκυβερνήσανε με [ακρο]δεξιούς, υιοθέτησαν συντηρητικές πρακτικές, προπηλάκισαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, λοιδώρησαν τους "μένουμε Ευρώπη", επιχείρησαν να καπελώσουν όλους τους θεσμούς κλπ. κλπ.

-κλαις όταν θυμάσαι τους αγώνες και τις θυσίες των γνήσιων αριστερών του παρελθόντος, που μάχονταν για τις ιδέες τους κι όχι για την παραγραφή των αδικημάτων τους[οικονομικών και άλλων]

-γελάς όταν ακούς ότι για να πάρεις την ταυτότητα του αριστερού [ποιός άραγε κι από ποιόν έχει εξουσιδοτηθεί να την εκδίδει;] οφείλεις απλώς να έχεις κάνει 15 πορείες στην αμερικανική πρεσβεία, 5 καταλήψεις σε πανεπιστήμια, να έχεις μάθει απέξω 2-3 τσιτάτα από τα βιβλία του Μαρξ και να βρίζεις τους συνομιλητές σου στα πάνελ της τηλεόρασης

-κλαίω γιατί πολλοί από αυτούς τους όψιμους "επαναστάτες" είχαν γονείς και συγγενείς που ένοιωσαν στο κορμί τους τι σημαίνει ν’ αντιστέκεσαι στο σύστημα

-γελάω όταν ακούω κάποιους κεντροαριστερούς να παίζουν τον παντογνώστη, να συμβουλεύουν τον λαό για το ποιο είναι το συμφέρον του και να θέτουν -με ιδιαίτερα αλαζονικό ύφος- τον εαυτό τους στην κορυφή της ιδεολογικής καθοδήγησης

-κλαίω όταν έρχεται στη μνήμη μου η πραότητα, η μετριοφροσύνη, η φιλαλήθεια κι εντέλει το πολιτικό ήθος των παλαιότερων κοινοβουλευτικών του χώρου που δεν κόμπαζαν αλλά αφουγκράζονταν

-γελάω που κάποιοι υποψήφιοι αναφέρονται σε χαμένη ψήφο και χαμένη ελπίδα για το αύριο, ενώ πρόκειται απλώς για δική τους χαμένη φιλοδοξία για το σήμερα

-κλαίω γιατί ακόμα ασχολούμαστε με την ανανέωση του παλιού ή την αναπαλαίωση του νέου, ξορκίζοντας την πραγματική Αλλαγή, που πριν απ’όλα σηματοδοτεί αυτοκριτικές κι αποστρατείες

-γελάω που εν μία νυκτί οι κόκκινοι γίνονται πράσινοι και οι πράσινοι ντύνονται κόκκινοι για λόγους προσωπικής ή παρεϊκής σκοπιμότητας

-κλαίω που οι σαλταδόροι, οι γελωτοποιοί και οι ριψάσπιδες κάνουν μαθήματα στρατηγικής μετώπων  στους αμήχανους [κι αφελείς;] πολίτες

-γελάω με…

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΦΑΣΙΣΤΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Λήξη

 

Toυ Γιάννη Πρετεντέρη

Δεν με εκπλήσσει ό,τι συμβαίνει, ούτε θα με αιφνιδιάσει ό,τι κι αν συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ικανοί για όλα.

Είναι αλήθεια άλλωστε ότι δεν είχα πιστέψει σε καμία περίπτωση ότι οι άνθρωποι αυτοί «ήλθαν για να μείνουν». Για «να έλθεις» αρκεί μια συγκυρία. Για «να μείνεις» χρειάζεται μυαλό, ικανότητες και δουλειά.

Ούτε αγόρασα ποτέ το παραμύθι διαφόρων επιτηδείων πραματευτών για τη «μεγάλη πολιτική προσωπικότητα» του Αλέξη Τσίπρα που «έπιανε πουλιά στον αέρα». Αποκούμπι έψαχναν για πάρτη τους. Ισως κανένα μεροκάματο.

Και για να μην παρεξηγηθώ, τίποτα από όλα αυτά δεν το ανακάλυψα τώρα που διαλύονται. Τα έχω καταγράψει εδώ και χρόνια.

Ακόμη κι έτσι όμως, χωρίς εκπλήξεις και απογοητεύσεις από προσδοκίες, οι ανενδοίαστες μεθοδεύσεις, ο κυνισμός και η ασυνειδησία τρομάζουν.

Ευτυχώς, τις ζούμε από μακριά. Αφότου ο άγιος των εκλογών και οι ψηφοφόροι τούς έβγαλαν από τον δρόμο μας, ελάχιστα αφορούν οι πράξεις κι οι συμπεριφορές τους.

Πλακώθηκαν σε κάτι που λέγεται Κεντρική Επιτροπή ή Κοινοβουλευτική Ομάδα;

Μαλλιοτραβήχτηκαν σε κάποια Πολιτική Γραμματεία;

Θα ξεκατινιαστούν σε κάτι που μοιάζει με Συνέδριο αλλά κανείς δεν ξέρει αν ή πότε θα γίνει;

Μπράβο τους. Αλλά αδιάφορο για όλους τους υπόλοιπους. Είναι πλέον έξω από το παιχνίδι.

Τους καθάρισε ο Μητσοτάκης.

Τους εξοβέλισε το εκλογικό σώμα.

Τους έκλεισε την πόρτα το ΠαΣοΚ εκλέγοντας πάλι τον Ανδρουλάκη.

Τους αποτελείωσε το κακό τους το κεφάλι.

Μπορούν αν θέλουν να κλάψουν παρέα με τον Χαρίτση και την Αχτσιόγλου αλλά πάνε τα «περασμένα μεγαλεία» με την «πρώτη φορά Αριστερά». Να τα θυμάσαι και να κλαις.

Φυσικά το προδιαγεγραμμένο της μοίρας δεν αθωώνει το αξιοθρήνητο των μεθοδεύσεων που επιστρατεύτηκαν, ούτε την αήθεια των διαδικασιών.

Η συμπεριφορά των δυσαρεστημένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ  απέναντι στον πρώην αρχηγό τους Κασσελάκη είναι πρωτοφανής και αδιανόητη για ένα δημοκρατικό κόμμα στη δημοκρατική Ευρώπη.

Σε τελευταία ανάλυση, οι ίδιοι είχαν εκλέξει τον Κασσελάκη.

Και τα δημοκρατικά κόμματα στη δημοκρατική Ευρώπη αποτελούνται από δημοκράτες. Που έχουν μάθει να λύνουν τις διαφορές τους ψηφίζοντας με κάποιους κανόνες δημοκρατίας. Οχι αποκλείοντας από την εκλογή όποιον φοβούνται.

Αλλά …

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Δωροαποκλεισμός

 

Toυ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ

Ο αποκλεισμός του Στέφανου Κασσελάκη από τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δώρο στην υστεροφημία του. Αν η πολιτική του καριέρα στον ΣΥΡΙΖΑ τελειώσει εδώ, αυτή η εκδίωξη, που μοιάζει με καταδίωξη, θα καλύψει με τον πιο κολακευτικό τρόπο το αποτύπωμα φαιδρότητας που ο τέως πρόεδρος άφησε στη δημόσια σφαίρα τον τελευταίο χρόνο. Το ανηλεές κυνήγι θα σκεπάσει ηρωικά την ανηλεή ελαφρότητα.

Δεν είναι το σταλινικό της εκκαθάρισης που τον ευνοεί όμως· είναι ότι ο εκκαθαριζόμενος ήταν η βιτρίνα του μαγαζιού, μια βιτρίνα που το μαγαζί αποφάσισε να σπάσει χωρίς να έχει βρει την επόμενη.

Αν φύγει, ο Κασσελάκης θα φύγει τουλάχιστον με ένα κεφάλαιο –όχι ακριβώς πολιτικό, αλλά πάντως κεφάλαιο–, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει να επιπλέει σε έναν ζωμό πίκρας και μηχανορραφίας, ηθικά κι επικοινωνιακά πτωχευμένος.

Ποια θα είναι...

 

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η «κακοποίηση» του συντρόφου Ζαχαριάδη πρέπει να σταματήσει

 

 

Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Ομολογώ ότι συγκινήθηκα ιδιαιτέρως όταν παρακολούθησα τον σύντροφο Κώστα Ζαχαριάδη να περιγράφει τις δραματικές στιγμές που πέρασε υπό την προεδρία του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα. «Με έβαλε εμένα να βγαίνω και να μασάω τα λόγια μου για το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια προεκλογικά. Και δεν μίλαγα. Ερχόμουν εδώ και έκανα γαργάρα το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Αριστερός άνθρωπος. Και έλεγα αηδίες στην τηλεόραση επειδή τις έλεγε ο πρόεδρος».

Τα σημάδια της κακοποίησης στην όψη και τη φωνή του ήταν εμφανή και η αφήγηση του δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο ακόμα και τον πιο αδιάφορο συμπολίτη, ακόμα και τον πιο φανατικό αντισυριζαίο (με τη λέξη «σύριζα» να περιγράφει την τοξική νοοτροπία που κυριάρχησε χωρίς εξαιρέσεις στο κόμμα του μπροέδρου Αλέκση, αλλά κρούσματα της παρατηρούνται σε κάθε παράταξη).

Κάποιος μπορεί να παρατηρήσει ότι στην πραγματικότητα αυτό που έκανε ο σύντροφος Ζαχαριάδης ήταν να ομολογήσει δημοσίως ότι ο ρόλος του είναι ο ρόλος μιας αρκούδας που χορεύει στον ρυθμό που του βαράει στο ντέφι ο εκάστοτε αρκουδιάρης-πρόεδρος αλλά

α) δεν είναι σωστό σε καμία περίπτωση κακοποίησης να κατηγορούμε το θύμα που και στο παράδειγμα είναι η αρκούδα και

β) όλοι ξέρουμε ότι οι άνθρωποι «του κόμματος», αυτοί που η μόνη δουλειά που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι να του κομματικού στελέχους, είναι όντως αναγκασμένοι να χορεύουν στον ρυθμό του εκάστοτε αρχηγού.

Παραδέχομαι ότι όταν το κάνουν αυτό άνθρωποι οι οποίοι με ρυθμό πολυβόλου ξεστομίζουν ωραίες λέξεις όπως «αξιοπρέπεια», «ανεξαρτησία», «πρόοδος», «ελευθερία», «αγώνας», «δίκιο», «επανάσταση» το πράγμα γίνεται εξαιρετικά διασκεδαστικό και αστείο αλλά το γέλιο κόβεται αν κανείς σκεφτεί ότι μιλάμε για συμπολίτες που χωρίς την προστατευτική στέγη του κόμματος δεν θα είχαν στον ήλιο μοίρα.

Οπότε το ερώτημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το γιατί ο σύντροφος Ζαχαριάδης δέχθηκε να υποστεί αυτή την κακοποίηση αλλά το ποια και τι είδους κακοποίηση τον περιμένει στο άμεσο μέλλον.

Με δεδομένο ότι πρόκειται για άνθρωπο ο οποίος θα υποστηρίξει οποιαδήποτε άποψη του οποιουδήποτε προέδρου τρέμω και μόνο στην ιδέα του τι μπορεί να αναγκαστεί να πει δημοσίως ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων.

Σκεφτείτε ας πούμε να εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο σύντροφος Πολάκης και να πρέπει ο Κώστας να βγαίνει στα κανάλια και να απειλεί κάθε σύντροφο που δεν είναι αρεστός στον αψύ Σφακιανό, σκεφτείτε να εκλεγεί ο Αποστόλης ο Γκλέτσος και να πρέπει να επιχειρηματολογήσει για την ανάγκη εισαγωγής ιερόδουλων προκειμένου να καλυφθούν οι ερωτικές ανάγκες των μεταναστών, σκεφτείτε να εκλεγεί ο σύντροφος Φαραντούρης και να πρέπει ως καλεσμένος σε εκπομπές να απαγγέλει με κωμικό στόμφο αποσπάσματα από ποιητικά έργα ή σκεφτείτε να εκλεγεί ο σύντροφος Φάμελος και να αναγκαστεί ο σύντροφος Κώστας να μη λέει τίποτα απολύτως.

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι δεν υπάρχει καλή και κακή κακοποίηση. Κι ενώ δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα για την κακοποίηση που υπέστη ο σύντροφος Ζαχαριάδης μπορούμε να προλάβουμε την κακοποίηση που αναπόφευκτα θα υποστεί και στο μέλλον.

Προτείνω …

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΣΤΑΛΙΝΑΡΑΔΙΚΟ: Υπάρχει ζωή μετά τον Στέφανο;

 

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Επί έναν χρόνο ο Στέφανος Κασσελάκης τους ξεφτίλισε τα ιερά και τα όσια στην Αριστερά και εκείνοι, μη μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο, το υπέμεναν. Φαντάζεστε, λοιπόν, έπειτα από όλα αυτά, να αποδειχθεί ότι ένα υπολογίσιμο τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επιβραβεύει το καραγκιοζιλίκι και ξαναψηφίζει Κασσελάκη;

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, προχθές, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ απέκλεισε την υποψηφιότητά του από τις εκλογές. Γιατί, ακόμη και αν ηττηθεί ο Κασσελάκης, το γεγονός ότι θα έχει λάβει ένα σοβαρό διψήφιο ποσοστό, το οποίο θα έχει καταγραφεί με τον πιο επίσημο τρόπο, που είναι η ψήφος των μελών, θα επισημοποιεί τον διχασμό στη βάση. Προτιμότερο ήταν, συνεπώς, να μην καταμετρηθεί καθόλου η επιρροή του Κασσελάκη στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό ήταν να τον αποκλείσουν τελείως από τις εκλογές. Διάλεξαν λοιπόν το μη χείρον ή, εν πάση περιπτώσει, έτσι πιστεύουν.

Επιπλέον, η διαγραφή τούς προστατεύει και από το χειρότερο για τους ίδιους σενάριο, δηλαδή τη θριαμβευτική επανεκλογή του Κασσελάκη, μετά την οποία θα τους έπαιρνε, θα τους σήκωνε και θα τους έστελνε στη «Νέα Αριστερά» κι ακόμη παραπέρα…

Αυτή ήταν η απόλυτη αναγκαιότητα που υπαγόρευσε τον αποκλεισμό του εκπεσόντος προέδρου, γι’ αυτό και δεν δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στα προσχήματα και τις τεχνικές λεπτομέρειες από πλευράς εκείνων που μεθόδευσαν τον αποκλεισμό. Είδαμε, συγκεκριμένα, ότι τον έκοψαν μεν, αλλά ο αποκλεισμός θα επικυρωθεί από το συνέδριο, που έχει προγραμματιστεί για τις 8-10 Νοεμβρίου.

Τι νόημα όμως έχει αυτή η δυνατότητα, εφόσον το όριο για την κατάθεση υποψηφιοτήτων είναι η 24η Οκτωβρίου;

Αν το συνέδριο δικαιώσει τον Κασσελάκη και ανατρέψει τον αποκλεισμό του, τι θα ακολουθήσει ακριβώς;

Εν πάση περιπτώσει, το πρωθύστερο του πράγματος δεν τους απασχολεί. Αν είναι το κάρο που μπαίνει μπροστά ή το άλογο, είναι ερώτημα το οποίο η Αριστερά διαχρονικά το σνομπάρει.

Σε κάθε περίπτωση, οι τεχνικές λεπτομέρειες και η μεθόδευση του αποκλεισμού μικρή σημασία έχουν.

Το κρίσιμο ζητούμενο ήταν να φύγει από τη μέση ο Κασσελάκης και έφυγε.

Μπορεί ο τρόπος να ήταν προσχηματικός και η μεθόδευση αυταρχική, σχεδόν σταλινική, αλλά αυτό είναι η Αριστερά και έτσι λειτουργούν τα κόμματα αυτού του είδους. Ηταν ξένο σώμα και έπρεπε, πάση θυσία, να τον ξεφορτωθούν.

Βεβαίως, αυτοί οι χειρισμοί δεν νομίζω ότι προσελκύουν κεντροαριστερούς ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως να προσφέρουν ικανοποίηση στους ίδιους, που τόσα υπέφεραν από τον διασυρμό υπό το κασσελάκειο άγος, αλλά δεν συμβάλλουν στη διαμόρφωση της λεγόμενης ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Αντιθέτως, είναι κινήσεις οι οποίες δείχνουν προς την κατεύθυνση του ηρωικού 3%, επιστροφή στις ρίζες, με άλλα λόγια.

Η διαφαινόμενη στροφή προς την καθαρή Αριστερά, ας μη μας κάνει εντύπωση. Μετά τον τυφώνα Κασσελάκης, που σάρωσε τα πάντα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι εύλογο και φυσικό οι επιζήσαντες να στρέφονται προς την παράδοση, η οποία στο κάτω κάτω ήταν αυτή που απειλήθηκε σοβαρά από την ηγεσία Κασσελάκη. Η τραγική εμπειρία που είχαν ενίσχυσε τα συντηρητικά ένστικτα μέσα τους.

Το μόνο αξιοσημείωτο σε όλο αυτό ήταν ο μόνος που κατάλαβε τις επιπτώσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ από τον αποκλεισμό του Κασσελάκη ήταν ο Παύλος Πολάκης!

Ωστόσο, συνολικά εξεταζόμενο το θέμα του αποκλεισμού και με δύο λέξεις, καλά έκαναν. Λέγεται μάλιστα και με τρεις: πολύ καλά έκαναν.

Η ζημία για το κόμμα βέβαια δεν επανορθώνεται, τουλάχιστον όμως οι ίδιοι περισώζουν ό,τι έχει απομείνει από την τιμή τους.

Αυτή είναι η εκτίμησή μου για τις εξελίξεις στο αγαπημένο μας πολιτικό φωτορομάντζο και είναι, κατά το δυνατόν, αντικειμενική και ανεπηρέαστη από το προσωπικό συμφέρον. Διότι, για προφανείς λόγους επαγγελματικού συμφέροντος, είμαι φανατικός του Κασσελάκη και την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, να το ξέρετε, μέσα μου πενθώ. Και έξω μου, μη νομίζετε…

Να κλείσω με δύο απορίες, που ελπίζω ότι θα απαντηθούν συν τω χρόνω.

Η πρώτη: τουλάχιστον θα τον αφήσουν να ψηφίσει;

Διερωτώμαι, γιατί…

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η ακράτεια λόγου, σύμπτωμα γήρατος

 

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Οκ. Γκλέτσος πρότεινε να εισαγάγουμε ιερόδουλες από τις χώρες καταγωγής των μεταναστών, ώστε αυτές να τους ανακουφίζουν από την περίσσεια των ορμών τους και να μας αφήνουν στην ησυχία μας.

Θα μου πείτε ο κ. Γκλέτσος είναι Γκλέτσος, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Ομως, δεν μπορώ να πω ότι η πρότασή του δεν έχει ενδιαφέρον. Και στην ουσία, χαράσσει τη διαφορά ανάμεσα στην Αριστερά και στη Δεξιά. Η Αριστερά ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο. Και βρίσκει πάντα ανθρώπινες λύσεις στα προβλήματά του. Η πρόταση του κ. Γκλέτσου είναι ανθρώπινη. Δεν αποτελεί λύση μόνο για τους ταλαίπωρους που ξέπεσαν στη χώρα μας. Δίνει διέξοδο και σε όσες γυναίκες θέλουν να ξεφύγουν από τις κοινωνίες τους και να βρουν καταφύγιο στη φιλόξενη και φιλελεύθερη Ελλάδα. Φρονώ ότι ο κ. Γκλέτσος θα έπρεπε να επεξεργασθεί την πρότασή του. Οι γυναίκες αυτές θα ικανοποιούν μόνο τις ορέξεις των ομοφύλων τους και συμπατριωτών τους ή θα είναι στη διάθεση και όσων Ελλήνων το επιθυμούν; Λυπάμαι για την ωμότητα των εκφράσεων, όμως, πώς αλλιώς;

Θα μου πείτε ο κ. Γκλέτσος είναι Γκλέτσος.

Αυτός ο Γκλέτσος, ωστόσο, είναι υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος της προοδευτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και προτείνει εμπόριο λευκής σαρκός, όπως το έλεγαν οι παλαιότεροι.

Εξακολουθεί να είναι υποψήφιος;

Απ’ ό,τι ξέρω, ναι.

Ακούσατε κάποια οργάνωση απ’ αυτές που θάλλουν στον πολιτικό του χώρο να καταγγέλλει την πρότασή του;

Απ’ ό,τι ξέρω, όχι. Κάποιοι θα τον ψηφίσουν και μαζί με αυτόν και την πρότασή του. Θέλουν να αποκλείσουν τον Κασσελάκη επειδή έστειλε ένα εξώδικο, κανείς όμως δεν σκέφτηκε να αποκλείσει τον Γκλέτσο επειδή έκανε μια δήλωση αντίστοιχη με αυτή που έκανε ο Τραμπ για τους μετανάστες που τρώνε γάτες και σκύλους.

Δεν τον παίρνουν στα σοβαρά;

Ούτε εγώ. Ωστόσο, δεν μπορώ να αφήσω να περάσει απαρατήρητο το φαινόμενο που ηγεμονεύει τον δημόσιο διάλογο. Θα το αποκαλούσα λεκτική ακράτεια.

Η ακράτεια είναι σύμπτωμα γήρατος. Σύμπτωμα παρακμής των αντανακλαστικών του σώματος και της ψυχής.

Ενας τηλεπαρουσιαστής, την ημέρα που πέθανε ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδος, Τζορτζ Μπάλντοκ, οργάνωσε περιήγηση στη βίλα που νοίκιαζε. Μια ψυχρή καταγραφή στοιχείων και του χρηματικού της αντιτίμου. Ελειπε το γεγονός εξαιτίας του οποίου γινόταν αυτή η καταγραφή.

Δεν ενδιαφέρουν οι απόψεις του κ. Γκλέτσου για τις γυναίκες του Αφγανιστάν. Οπως και δεν ενδιαφέρουν οι απόψεις του τηλεπαρουσιαστή για τη βίλα του Μπάλντοκ. Ενδιαφέρει όμως όλους εμάς τους υπόλοιπους, ο τρόπος με τον οποίον τα αντιμετωπίζουμε και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να τα περιγράψουμε.

Ο Οργουελ μιλούσε για κοινή ευπρέπεια.

Δεν είναι ηθική επιταγή. Είναι η περιγραφή των ορίων που ο λόγος και οι πράξεις που συνεπάγεται, οφείλουν να αποδεχθούν. Εντός αυτών ισχύουν οι προδιαγραφές της κοινωνικής συνύπαρξης. Οταν τους υπερβείς, οι προδιαγραφές της κοινωνικής συνύπαρξης παύουν να ισχύουν.

Η λεκτική ακράτεια θεωρείται στοιχείο νεότητας και σφρίγους. Μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε.

Αυτό είναι η ελευθερία; Φέρτε γυναίκες απ’ το Αφγανιστάν για να ικανοποιούν τους ομοεθνείς τους. Σωματεμπόριο;

Οχι, λεκτικό σχήμα. Η λεκτική ακράτεια, όμως, είναι σύμπτωμα γήρατος. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Είμαστε μια γηρασμένη κοινωνία. Αφήνω κατά μέρος το δημογραφικό, το οποίο δεν είναι αδιάφορο. Παραβλέπουμε, όμως, το γεγονός ότι το βασικό σύμπτωμα του γήρατος, εκτός από την κόπωση και την αδυναμία παραγωγής, είναι η γλωσσική ακράτεια. Μπορείς να λες ό,τι θέλεις, γνωρίζοντας ότι κανείς δεν θα σου ζητήσει τον λογαριασμό.

Αναφέρθηκα σε δύο υποδείγματα γλωσσικής ακράτειας.

Δεν είναι τα μόνα. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορείς να ψαρέψεις πολύ περισσότερα.

Θέλησα να αναδείξω όσα βρήκαν τη θέση τους στον λεγόμενο «δημόσιο διάλογο» και να εντοπίσω τον τρόπο που τον επηρεάζουν. Τα δύο παραδείγματα που ανέφερα δείχνουν τον δρόμο για …

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικo ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Εσείς ξέρατε ότι για τους βιασμούς φταίει η τεστοστερόνη;

 

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Κανονικά η ιδέα του υποψήφιου για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ (και παλιού κλακαδόρου του μπροέδρου Αλέκση) Απόστολου Γκλέτσου να κάνουμε εισαγωγή ιερόδουλων από τις χώρες των μεταναστών προκειμένου να μπορέσουν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους θα ήταν άλλη μια γραφική μπούρδα για να γελάμε όχι μόνο επειδή ο σύντροφος Απόστολος φαίνεται να αγνοεί τις ανακουφιστικές ιδιότητες του αυνανισμού αλλά και επειδή δεν ξέρει ότι στις χώρες από τις οποίες έρχονται οι μετανάστες η πορνεία συνήθως οδηγεί στην ποινή του θανάτου.

Όμως μέσα στη γραφικότητα της πρότασης κρύβεται (όχι και πολύ καλά βέβαια) μια πολύ επικίνδυνη αντίληψη για τον βιασμό και τα αίτια του.

«Το πρώτο που έπρεπε να κάνουνε είναι να φέρουνε γυναίκες, ιερόδουλες, από τα δικά τους μέρη για να εξυπηρετηθούν αυτοί οι άνθρωποι για να μην πάνε να γίνουνε φονιάδες επειδή βγαίνει η τεστοστερόνη από τα αυτιά» είπε ο υποψήφιος ηγέτης του Θεοχαρόπουλου και, για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τις αντιλήψεις τους, πρόσθεσε «η τεστοστερόνη όταν βγαίνει από τα αυτιά γίνεται όπλο μετά, θα γίνουνε βιαστές».

Δεν ξέρω τι ξέρει ο σύντροφος Γκλέτσος για την τεστοστερόνη και την ανθρώπινη βιολογία γενικότερα αλλά υποθέτω πως δεν ξέρει και πολλά. Κι αυτό δεν θα είχε καμία σημασία αν δεν χρησιμοποιούσε την τεστοστερόνη και τη βιολογία προκειμένου να βρει μια καλή δικαιολογία για κάθε βιαστή. Το ότι πιθανότατα δεν καταλαβαίνει τι κάνει, μικρή σημασία έχει. Η ουσία είναι ότι προσφέρει απλόχερα ένα ελαφρυντικό σε κάθε παλιάνθρωπο που αποφασίζει να βιάσει.

Στην πραγματικότητα (δυστυχώς για όσους ψάχνουν ελαφρυντικά για παλιανθρώπους) δεν είναι η τεστοστερόνη που οδηγεί στον βιασμό έναν βιαστή.

Είναι η αίσθηση της ανωτερότητας και της ατιμωρησίας, είναι η νοοτροπία του «αφού έτσι γουστάρω, έτσι θα γίνει», είναι η παλιανθρωπιά του στην οποία δεν έχει μπει εγκαίρως όριο, μπορεί να είναι και άλλα αντίστοιχα αλλά όχι η τεστοστερόνη.

Αν αυτό που εννοεί με τον όρο «τεστοστερόνη» ο σύντροφος Απόστολος είναι η σεξουαλική διάθεση που δεν βρίσκει ανταπόκριση, τότε κάποιος θα πρέπει να τον ενημερώσει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υπάρξει μόνοι τους για κάποιο διάστημα στη ζωή τους αλλά η συντριπτική πλειονότητα ούτε που τον σκέφτηκε τον βιασμό και μάλλον είχε ανακαλύψει και τον αυνανισμό.

Κι ενώ το επικίνδυνο των ελαφρυντικών για βιαστές δεν νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερα λόγια, αυτό που ίσως να αξίζει περισσότερη προσοχή είναι…

 

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , , , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΣΤΑΛΙΝΑΡΑΔΙΚΟ: Θα γίνει η Θεοδώρα Τζάκρη το… σακάκι του Κασσελάκη;

 

 

Toυ Γιάννη Σιδέρη

O ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει παραπονούμενο το φιλοθεάμον κοινό.

Είναι μια παράσταση που θα έχει μέλλον. Θα επεκταθεί και πέραν του περιβόητου συνεδρίου, αφού θα χρειαστεί να εκλέξει νέο αρχηγό, ενώ στο ενδιάμεσο κυοφορείται η διάσπαση και ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί.

Τον περίμεναν βολικό και αγαθό, σαν “κορόιδο Αμερικανάκι”, που θα γέμιζε τον ενδιάμεσο χρόνο ώσπου να ωριμάσουν οι συνθήκες και να επιστρέψει ο μεγάλος αρχηγός. Αυτά σχεδίαζε “η νομενκλατούρα" που κατήγγειλαν και κάποιες φαν του έξω από τη συνεδρίαση της Κ.Ε.

Η βάση με άλλο σκεπτικό, όντας εκπαιδευμένη στον αντιμητσοτακισμό, του έδωσε το σκήπτρο για να εφορμήσει τροπαιοφόρος στην εξουσία και να κατατροπώσει τον απεχθή νεοφιλελεύθερο εχθρό.

Αλλά το Αμερικανάκι τους προέκυψε σκληρό καρύδι και δεν φαίνεται να ξεμπλέκουν εύκολα.  Στην πρώτη εκτεταμένη δήλωσή του μετά το πραξικόπημα εναντίον του (μπλοκάρισμα της υποψηφιότητάς του), επανέλαβε την πρόθεσή του να δώσει μάχη δικαίωσης στο συνέδριο.

Σαφώς είναι άσχετος και αμαθής περί τα της Αριστεράς, δεν γνωρίζει τις διασπάσεις, τις επικές έχθρες, τις άγριες κόντρες που είχαν τίμημα ακόμη και ζωές συντρόφων. Της προσδίδει χαρακτηριστικά… χριστιανικής οργάνωσης, λέγοντας :“Η Αριστερά αποκλείεται να αποκλείει“ (καλό το λογοπαίγνιο αλλά μόλις έμαθε εμπράκτως το αντίθετο). Και συνέχισε :”Η Αριστερά επιβάλλεται να ανοίγεται στο αύριο. Πάρτε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια σας. Στο συνέδριο. Η Δημοκρατία αντεπιτίθεται”.

Τον αποκλεισμό του τον θεωρεί “Γεγονός σοκαριστικό στην ιστορία της Αριστεράς” (η αμάθεια που λέγαμε), ενώ χαρακτήρισε τους 138 Κεντροεπίτροπους που έλαβαν την απόφαση του αποκλεισμού του, ως “μια χούφτα ανθρώπων που είναι ικανοί για όλα”. Άφησε δε την υπόνοια ότι “Αν δουν ότι δεν καταφέρνουν να κερδίσουν το συνέδριο, θα το αναβάλουν και πάλι”!

Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε με ανακοίνωσή του, χαρακτηρίζοντας την απόφαση της Κ.Ε. ως “αμετάκλητη”. Λογικά είναι, αφού οι υποψηφιότητες θα κατατεθούν ως τις 24 Οκτωβρίου και η υποψηφιότητα Κασσελάκη δεν είναι μεταξύ αυτών. Ακόμη και αν τους προκαλέσει καταθέτοντας υποψηφιότητα, αυτή δεν θα γίνει αποδεκτή, οπότε για το συνέδριο δεν θα υπάρχει θέμα Κασσελάκη.

Η πλευρά Κασσελάκη απαντάει πως “το άρθρο 20 του καταστατικού, είναι σαφές και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Το συνέδριο έχει κάθε αρμοδιότητα, ως ανώτατο όργανο, να απορρίψει ή να επικυρώσει όλες τις αποφάσεις της Κ.Ε.”.  Και συνεχίζει: “Ας ευχηθούμε οι σταλινικές ανακοινώσεις που εκθέτουν το κόμμα απέναντι στα μέλη του, να μη γίνουν η φαιδρή κανονικότητα που κάποιοι επιζητούν” (ναι, τώρα θα γίνουν φαιδρή κανονικότητα!).

Πάντως, στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει τη σύγκληση του συνεδρίου: “Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του τον αγώνα για την ανασύνταξη του. Το συνέδριο του στις 8-10 Νοεμβρίου, την εκλογή προέδρου στις 24 Νοεμβρίου, και νέας Κεντρικής Επιτροπής στις ημερομηνίες που έχουν ήδη αποφασιστεί”. Η ανακοίνωση τους δεσμεύει και διαψεύδει τα σενάρια που θέλουν μετάθεση του συνεδρίου, εάν δουν ότι δεν ¨ελέγχουν” τους συνέδρους (βέβαια ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός και η δεσμευτικότητα των αποφάσεων ενίοτε έχει ελαστικότητα).

Ωστόσο, τα προβλήματα δεν θα σταματήσουν με τον αποκλεισμό του Στέφανου από το συνέδριο. Πέραν του ότι μπορεί να δημιουργήσει νέο κόμμα, να αποσύρει βουλευτές της επιρροής του και να κάνει δώρο στο ΠΑΣΟΚ, καθιστώντας το αξιωματική αντιπολίτευση (με πέντε βουλευτές γίνεται η “δουλειά”), τους 87 προβληματίζει και η δήλωση της Θεοδώρας Τζάκρη στον ΣΚΑΙ “αν διαγράψουν τον Κασσελάκη θα εκλέξουμε το σακάκι του με 92%”. 

Φοβούνται μήπως η Θεοδώρα γίνει… το σακάκι του Στέφανου. Μήπως θέσει υποψηφιότητα υποκαθιστώντας τον εκπεσώντα και ζητώντας ψήφο, ανεπισήμως επ’ ονόματι του.

Το εγχείρημα εάν γίνει…

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , ,

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ : Ο Στέφανος Σκέτος, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πόλεμος των… (κ)Αστρων

 

By the Black Truth

Δεν αντεπιτίθεται μόνο η Αυτοκρατορία, όπως τιτλοφορείται ένα από τα επεισόδια του «Πολέμου των Άστρων». Αντεπιτίθεται και η δημοκρατία.

Αυτό τουλάχιστον δηλώνει το Στέφανος Κασσελάκης σε βίντεο που ανήρτησε στα σόσιαλ μίντια ακολουθώντας τις οδηγίες του Βαγγέλη Αντώναρου για πορεία προς τον Λαό.

Ως άλλος Μάο, ο «πάρα πολύ αριστερός» Στέφανος Κασσελάκης κήρυξε… αντεπίθεση στα στελέχη και στους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ με το βλέμμα στο Συνέδριο. Ένα Συνέδριο που κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει, όπως δεν ξέρει κανείς αν θα γίνουν και οι εκλογές που έχουν καθοριστεί για τις αρχές Νοεμβρίου.

Ο νέος… ανένδοτος είναι εδώ. Με μπροστάρη τον Στέφανο Κασσελάκη που αδιαμεσολάβητα πάλι απευθύνεται στον λαό (του) με στόχο να καταλάβει τα (κ)Άστρα της Κουμουνδούρου, δημοκρατικά πάντα, αφού ζητεί –από τον λαό (του)–να γίνει «ασπίδα Δημοκρατίας».

Ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει ως χρονικό ορίζοντα το Συνέδριο. Και δηλώνει ότι «το ανώτατο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ είναι το Συνέδριο. Αυτό θα αποφασίσει για όλα.

Η φωνή μας είναι το Συνέδριο. Ξέρετε πια ότι μια χούφτα άνθρωποι είναι ικανοί για όλα. Αν δουν ότι δεν καταφέρνουν να κερδίσουν το Συνέδριο, θα το αναβάλουν και πάλι.

Όμως και οι μηχανισμοί έχουν τα όριά τους. Γι’ αυτό σας ζητώ να κάνετε ένα μεγάλο κύμα δημοκρατίας το οποίο θα σαρώσει όλους τους μηχανισμούς».

Με απλά λόγια, ο Στέφανος Κασσελάκης καλεί τους… οπαδούς του να γραφτούν μέλη για να ψηφίσουν για το Συνέδριο.

 

Πού αποσκοπεί;

 

Να…

 

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , ,

ΣΥΡΙΖΑίων εθνικών σουργελο-ΣΤΑΛΙΝΟ-ΦΑΣΙΣΤΟ-ξεφτιλαράδων κωμωδία

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες ,

Σαν σήμερα (17/10/ΧΧΧΧ)

 


1864: Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, που καθιερώνει το πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας.

1933: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν φτάνει στην Αμερική ως πολιτικός πρόσφυγας από τη ναζιστική Γερμανία.

1937: Τα τρίδυμα ανιψάκια του Ντόναλντ Ντακ -Χιούι, Λιούι, Ντιούι- εμφανίζονται για πρώτη φορά σε κόμικς.

1941: Οι Γερμανοί κατακτητές εκτελούν 250 κατοίκους των Άνω και Κάτω Κερδυλίων Σερρών, σε αντίποινα για τον φόνο ενός γερμανού στρατιώτη.

1957: Ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί  κερδίζει το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1973: Ο ΟΠΕΚ επιβάλει εμπάργκο εναντίον των ΗΠΑ και των χωρών εκείνων που παρείχαν στρατιωτική βοήθεια στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ. (Πετρελαϊκή Κρίση του 1973)

1849: Πεθαίνει ο Φρεντερίκ Σοπέν, γαλλοπολωνός συνθέτης και πιανίστας.
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Πέμπτη, Οκτωβρίου 17, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες

ΠΑΣΟΚ-ο-ΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η φαλακρή τραγουδίστρια

 Toυ Δημήτρη Δανίκα


Το μεγάλο ανέκδοτο Το φρέσκο ανέκδοτο. Ο μεγάλος, νεοελληνικός σουρεαλισμός. Η ξεπατικούρα από νούμερο του Λάκη Λαζόπουλου της τηλεοπτικής σειράς «οι δέκα μικροί Μήτσοι». Οπου ο Νίκος Ανδρουλάκης επανεκλέγεται θριαμβευτικώς. Αφού προηγουμένως, εφτά στους δέκα που ψήφισαν τους πέντε διεκδικητές, είπαν όχι στον Νίκο Ανδρουλάκη

Μαγική εικόνα. Μα πως είναι δυνατόν ο χτεσινός ηττημένος να αναδειχθεί σε νικητή και τροπαιοφόρο του ΠΑΣΟΚ;  

Θαύμα, θαύμα νεοελληνικό

Εφτά στους δέκα δεν τον ήθελαν. Και στη συνέχεια αφού εκατό χιλιάδες της Κυριακής 6 Οκτωβρίου, εγκατέλειψαν και απουσίασαν. 

Και αφού ο σκληρός κομματικός πυρήνας προσήλθε με το «μονοκούκι» στο χέρι. 

Και αφού οι διαδικασίες είναι αυτές και μόνο αυτές.  

Και αφού στην πορεία λησμονήθηκε, εγκαταλείφθηκε η αρχική αφετηρία, δηλαδή η αμφισβήτηση του αρχηγού. 

Και αφού αντίπαλός του ο Χάρης Δούκας. Και αφού «τι λάχανα τι μπρόκολα». 

Και αφού «πάρε τον ένα και βάρα τον άλλο»

Και αφού οι αντιπολιτευτικές επιδόσεις του Ανδρουλάκη γνωστές και εντελώς μετριοασήμαντες. 

Και αφού καταναλώθηκε τόσος χρόνος. Αφού καταναλώθηκε τόσο χρήμα. Αφού όλα τα κανάλια και όλες οι πλατφόρμες ξυπνούσαν και κοιμόντουσαν με την αγωνία εκλογής προέδρου στο πράσινο στρατόπεδο. Αφού οι υποψήφιοι περιόδευσαν από χωρίου εις χωρίον. Και αφού έγιναν όλα αυτά, μετά από τέσσερις μήνες, στο τέλος καταλήξαμε στο «μία από τα ίδια»

Μια περιστροφή γύρω από το άξονα τους. Μια παράσταση από επιθεώρηση στο «Δελφινάριο». Μια ιστορία που ταιριάζει στον Μάρκο Σεφερλή. Μια φαρσοκωμωδία μοναδική

Τι συνέβη; 

Απλούστατα. Η κοινωνία γύρισε την πλάτη της σ αυτή τη διαδικασία. Η κοινωνία με δικαιολογημένη απάθεια απείχε απ αυτή την φαρσοκωμωδία. Για δύο λόγους: 

Ο πρώτος επειδή αναρωτιέται «τι σόι πράγμα είναι αυτό το κόμμα;». 

Ο δεύτερος επειδή τα προσόντα και η ηγετική φυσιογνωμία του Νίκου Ανδρουλάκη αφορούν ένα κλειστό κύκλο καμαρίλας, νοσταλγών των παλιών ημερών και πολλών άλλων κομματικών γραφειοκρατών

Το μαγαζάκι να υπάρχει και όλα τα άλλα θα τα βρούμε εν καιρώ. 

Με απλά λόγια η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, επιβεβαιώνει μια γενικευμένη καχυποψία. Ότι δηλαδή οι καρέκλες τους, οι μισθοί τους και η εξουσία τους, Όλα τ άλλα απλώς βιτρίνα

Σύντροφοι της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Μα υπάρχει κάτι τέτοιο; 

Μπα η ιδέα σας είναι.  

Τέλος πάντων. Σύντροφοι της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Και ψηφοφόροι της σιγουράτζας της προεδράρας με το όνομα Νίκος Ανδρουλάκης. Μια ευχή: να τον χαιρόσαστε

Με μια μικρή υπόμνηση. Εκείνος που...

Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Τετάρτη, Οκτωβρίου 16, 2024 0 σχόλια
Ετικέτες , , , , ,
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)