Παρακολουθώ την προσπάθεια του Σωκράτη Φάμελλου να μεθοδεύσει με ευπρέπεια τη σύσσωμη μετακόμιση του ΣΥΡΙΖΑ και, φυσικά, της όλως απαραίτητης Προοδευτικής Συμμαχίας στο νέο κόμμα που φέρεται να έχει στα σκαριά ο Αλέξης Καραμήτρος, μέχρι πρότινος γνωστός με το επώνυμο Τσίπρας.
Στο κάτω κάτω, κάποιοι θα πρέπει να μείνουν πίσω για πρακτικούς λόγους. Ποιος θα πληρώσει τους λογαριασμούς; Ηλεκτρικό, Ιντερνετ, τηλέφωνο, ραδιοσταθμός θα μείνουν στον αέρα;
Είναι και το άλλο, ξέρετε. Είναι ότι αν μετακομίσουν τελικά όλοι τους, πλην των γνωστών εξαιρέσεων (Πολάκης, Παππάς, Δούρου), αν μάλιστα επιστρέψουν και ορισμένοι από τη Νέα Αριστερά (Αχτσιόγλου, Χαρίτσης, Τζανακόπουλος), τότε το νέο κόμμα, η νέα αρχή, το αποτέλεσμα του rebranding τέλος πάντως, θα είναι ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ!
Τότε προς τι όλη η φασαρία;
Ηταν άσκοπη, θα κρίνουν πολλοί και θα έχουν δίκιο. Αφού πάλι επί τα αυτά είμαστε, τι νόημα είχε;
Επίσης, θα είναι ένα προδήλως κουτό εγχείρημα, με την έννοια της παντελώς άσκοπης δαπάνης κάθε είδους πόρων και πολιτικού κεφαλαίου. Γιατί, δηλαδή, τόσοι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν για να πάνε να βρούνε τον κ. Καραμήτρο και δεν πήγε εκείνος σε αυτούς κατευθείαν;
Γιατί να πρέπει κοτζάμ βουνό να πάει στον Μωάμεθ όταν είναι τόσο απλό να πάει ο ίδιος στο βουνό;
Ολα θα ήταν ευκολότερα και απλούστερα αν ο Μωάμεθ είχε κάνει τον κόπο.
Ενα νέο όνομα χρειαζόταν μόνο, καθώς κι ένα βαψιματάκι στο κτίριο. Κάτι καλόγουστο και διακριτικό, ας πούμε πράσινο φιστικί, με τα κουφώματα σε ένα ωραίο, φωτεινό, κίτρινο κροκί και λουλουδάτες τέντες – θα τα κανόνιζε αυτά η κυρία Μπέττυ.
Ενώ τώρα θυμίζουν το ανέκδοτο με…
τους Πόντιους και τη λάμπα.
Πόσοι χρειάζονται για να την αλλάξουν;
Ε, να μη χρειάζονται πέντε-έξι;
Ο ένας να κρατάει τη λάμπα και οι άλλοι να γυρίζουν τη σκάλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου