Ο Αλ6ς θα φέρει την ανανέωση στο πολιτικό σκηνικό με το νέο του κόμμα: «Κίνημα Γερουσίας». pic.twitter.com/meA36icajF
— Ο Σκρουτζ της Κηφισιάς 💰 (@ScroogeKifissia) December 3, 2025
Οι μούτσοι pic.twitter.com/bjwGnmNfJj
— Δημόσιος Υπάλληλος (@Tou_Dhmosiou) December 3, 2025
Του Λευτέρη Τζουανάκη
Η παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν λογοτεχνικό γεγονός. Ήταν πολιτική παράσταση νοσταλγίας από έναν πρώην πρωθυπουργό που βλέπει το παλιό του σπίτι να γκρεμίζεται και τρέχει να σώσει ό,τι προλαβαίνει – κυρίως τον εαυτό του.
Οι «ανίκανοι της Ιθάκης», οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της διάσπασης, οι αιώνιοι εξώστες που ποτέ δεν κατέβηκαν στην αρένα της κοινωνίας, στριμώχνονται ξανά γύρω του.
Χειροκροτούν, λιβανίζουν, εκλιπαρούν για μια καρέκλα στο νέο σχήμα που ψιθυρίζεται. Διότι το παλιό τους σπίτι, ο ΣΥΡΙΖΑ, κατεδαφίζεται από τον ίδιο τον οικοπεδούχο που οι ίδιοι επέλεξαν.
Και στο νέο κτίριο που υψώνεται στη θέση του, η λέξη «αριστερά» είτε απαγορεύεται ως δομικό υλικό είτε χρησιμοποιείται ως φτηνό ντεκόρ για να μην τρομάζει το τραπεζικό σύστημα, τους επενδυτές και κυρίως τους «κεντρώους» ψηφοφόρους.
Μόνο που «πολιτικό κέντρο» πια δεν υπάρχει εξαιτίας της βίαιης φτωχοποίησης των μικρομεσαίων και των «νοικοκυραίων» που το συγκροτούσαν, απότοκο και αυτό της εποχής των μνημονίων. Έβαλες και συ το χεράκι σου Αλέξη μου αν θυμάμαι καλά. Σωστά;
Ο Τσίπρας επιστρέφει τώρα όχι ως σωτήρας αλλά ως ο χρήσιμος διαχειριστής μιας νέας χρεοκοπίας. Αυτή την φορά όχι οικονομικής αλλά θεσμικής και πρωτίστως ηθικής.
Το βιβλίο του δεν είναι ένας απολογισμός, αλλά ένα… κομιλφό προεκλογικό φυλλάδιο με φληναφήματα αυτοβιογραφίας και μεταφοράς ευθυνών σε όλους τους άλλους, πλούσιο και από «μηνύματα» μιας νέας προδιαγεγραμμένης «υποταγής» και συμβιβασμού προς τους «αυλικούς» θεματοφύλακες του «συστήματος».
Και το υποτιθέμενο νέο κόμμα δεν είναι όραμα, είναι ένα καταφύγιο για όσους δεν έχουν πού αλλού να πάνε…
Τα πανηγύρια όμως τελείωσαν. Οι αυλικοί θα μείνουν χωρίς αυλή και οι διασπαστές χωρίς κόμμα για να διασπάσουν.
Και ο Τσίπρας θα ανακαλύψει ότι...
στον πραγματικό κόσμο, μακριά από τα θλιβερά λιβανιστήρια και αναξιοπρεπή ανθρωπάρια δεν υπάρχει πια ούτε θρόνος ούτε εξώστης.
Μόνο ερείπια…
Tragic. Αλλά απόλυτα προβλέψιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου