"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Μη κρατικά μεν, στο έλεος του κράτους δε

 Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων υπήρξε η μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης. Επιτέλους βρέθηκε ένας τρόπος για να απαλλαγεί η εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας από μια αγκύλωση που την εξίσωνε σ’ αυτόν τον τομέα με τη Βόρειο Κορέα και τα καθεστώτα τού πάλαι ποτέ Σιδηρού Παραπετάσματος. Hταν μια επιτυχία στην οποία αντέδρασαν οι γνωστοί ύποπτοι, τα κόμματα της Aριστεράς, αλλά και το βαθύ κράτος της εκπαίδευσης που παλιότερα είχε καταφέρει να ακυρώσει ακόμη και τα συμβούλια του νόμου Διαμαντοπούλου. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι η παιδεία πρέπει να είναι δημόσια. Eνα απολίθωμα από την εποχή που το «χαρτί» του πανεπιστημίου ήταν και διαβατήριο για μια θέση στο Δημόσιο.

Τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα μπορέσουν να καλύψουν μια πραγματική ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας, η οποία προκαλεί τη φοιτητική μετανάστευση. Γι’ αυτήν και τον ρόλο της στο δημογραφικό δεν μιλάει κανείς, εννοείται.

Τέλος πάντων. Oλ’ αυτά ανήκουν στην ιστορία και μπράβο στην κυβέρνηση που κατάφερε να τα ξεπεράσει και να επιτρέψει τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων. Τα οποία επρόκειτο να αρχίσουν να λειτουργούν από αυτό το ακαδημαϊκό έτος. Oσα τουλάχιστον περνούσαν με επιτυχία τον έλεγχο μιας επιτροπής, υποτίθεται ανεξάρτητης, διορισμένης όμως από το υπουργείο, κοινώς μιας επιτροπής που κρίνει με όρους του δημόσιου πανεπιστημίου, έτσι όπως το ξέρουμε. Πέρασαν τέσσερα.

Τα παραρτήματα των πανεπιστημίων Keele και York, που επρόκειτο να αρχίσουν να λειτουργούν από το β΄ εξάμηνο φέτος, πληροφορήθηκαν μόλις προ εβδομάδος ότι οι νομικές σχολές τους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις λειτουργίας. Είπαμε, μη κρατικά, αλλά το κράτος είναι κράτος και λειτουργεί με τους δικούς του ρυθμούς και ανάλογα με τα κέφια του.

Αν δεν κάνω λάθος, το επιχείρημα είναι ότι οι φοιτητές θα διδάσκονται το αγγλικό νομικό σύστημα, που διαφέρει από το δικό μας.

Αραγε, τι μαθαίνουν τόσοι απόφοιτοι της Νομικής που πάνε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία;

Εν τω μεταξύ, στο πανεπιστήμιο έχουν εγγραφεί φοιτητές οι οποίοι ξαφνικά βρίσκονται ξεκρέμαστοι. Και κλάμα στην επιτροπή.

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω την ουσία. Για ποιο λόγο επελέγησαν αυτά τα τέσσερα και γιατί δεν εγκρίνεται η νομική σχολή σε δύο απ’ αυτά.

Μπορώ όμως να κρίνω, όπως όλοι μας…

 

 τον τρόπο λειτουργίας του βαθέος συντεχνιακού κράτους και κυρίως την ασυνέπεια σε σχέση με τον χρόνο και την αδιαφορία για την τύχη των φοιτητών, των διδασκόντων, ακόμη και του επιχειρηματία.

Τυπική συμπεριφορά ελληνικών κρατικών υπαλλήλων. Είπαμε, μη κρατικά πανεπιστήμια, αλλά μην υπερβάλλουμε κιόλας. Διότι το κράτος είναι κράτος. Και βρυχάται σαν ποντίκι όταν φοβηθεί ότι χάνει το δικαίωμα στην αυθαιρεσία.

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: