Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Η ατάκα στην οποία η Νίνα Κασιμάτη οφείλει την άχαρη διασημότητά της
δεν ήταν ακριβώς δημόσια. Ηταν από εκείνες τις μπαλοθιές λόγου που
εκσφενδονίζονται στην γκρίζα περιοχή μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής
σφαίρας – όπου τα γραπτά είναι απομαγνητοφωνήσεις παρορμήσεων. Γραπτά με
όρους προφορικότητας.
Ομως, η «διορθωτική» δήλωση της βουλευτού –με την οποία εννοούσε να
προσπεράσει τον θόρυβο, αλλά κατέληξε να τον επιδεινώσει, προσθέτοντας
οίηση στην προσβολή– δεν έχει κανένα μιντιακό ελαφρυντικό. Το Μέσο δεν
φταίει για την Κασιμάτη.
Μήπως φταίει το κόμμα;
Η στάση της κατά της αστυνομίας ερμηνεύτηκε
σαν απότοκη της κομματικής κουλτούρας – σαν έκφανση της παλιάς
καχυποψίας της Αριστεράς κατά των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, έδειξε να έχει επίγνωση της ζημιάς που του προκαλεί
αυτή η ερμηνεία και μάζεψε, έστω και με καθυστέρηση, τη βουλευτή του.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και τα στελέχη των πιο μπαχαλόφιλων
συνιστωσών του κόμματος μπορούν να εκφράζονται σε μια γλώσσα πιο
εξεζητημένη –και πιο προσεκτική– από το «μπάτσοι - γουρούνια».
Η
Κασιμάτη δεν μιλάει έτσι επειδή είναι τάχα πολύ αριστερή.
Μιλάει μια γλώσσα που δεν ακούγεται μόνο από συριζαϊκά χείλη.
Οσο
διαρκούσε –ναι, «διαρκούσε»– η κρίση, λέγαμε ότι η κασιματική πανίδα και
οι εκφραστικοί της τρόποι είναι προϊόντα της εποχής. Τους έφερε στον
αφρό μια παραφορά.
Τώρα όμως φαίνεται ότι η Κασιμάτη και οι ομόγλωσσοί της στον ΣΥΡΙΖΑ
βρίσκονται σε πολιτική και αισθητική άμιλλα με ένα κομμάτι της Νέας
Δημοκρατίας – αυτό που εμφανίστηκε πάλι στα τηλεπαράθυρα για να κάνει
την Κασιμάτη παντιέρα, φτάνοντας να τη συγκρίνει ακόμη και με τους ναζί.
Αυτός ο διακομματικός θίασος του τεχνητού παροξυσμού –της διαρκούς
πόλωσης που παρατείνεται, παρότι έχουν εκλείψει οι έκτακτες συνθήκες που
τη δικαιολογούσαν– δεν πρόκειται να προσαρμοστεί στον σφυγμό της
κανονικότητας.
Θα βρίσκει τροφή σε καθημερινούς μικροδιχασμούς, από
εκείνους που γέννησαν και συντηρούν φεϊσμπουκικές πολιτικές καριέρες.
Στην παρούσα φάση, η κίνηση σε αυτή τη δευτερότριτη σκηνή ζημιώνει
περισσότερο την πλευρά που δεν έχει ακόμη κεντρικό, συνεκτικό αφήγημα.
Ζημιώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος καταλήγει να χαρακτηρίζεται μόνο από το
ασύμμετρο επικοινωνιακό αποτύπωμα που αφήνουν οι εξάρσεις περιφερειακών
στελεχών του.
Η Κασιμάτη και ο Μπαλάφας δίνουν...
ρόλο στους βουλευτές της πλειοψηφίας
που μπορούν μόνο να αντιπολιτεύονται την αντιπολίτευση.
Τους δίνουν
αντίπαλο στα κιλά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου