Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι ο μόνος ηγέτης στη σύγχρονη ιστορία –Ανατολής και Δύσεως– που εμφορείται αποκλειστικώς από «επιχειρηματική» αντίληψη διαχειρίσεως των προκλήσεων εσωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι ο μόνος ηγέτης στη σύγχρονη ιστορία –Ανατολής και Δύσεως– που εμφορείται αποκλειστικώς από «επιχειρηματική» αντίληψη διαχειρίσεως των προκλήσεων εσωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων.
Δυσανασχετεί όταν εξαναγκάζεται να κινηθεί απολύτως εντός καθιερωμένων πλαισίων –διπλωματικών, θεσμικών και στρατιωτικών– διότι θεωρεί ότι αποτελούν παραμέτρους ανασχετικούς και χαλινό στη δημιουργική ροπή που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν ηγέτη και άνθρωπο.
Από την άποψη αυτή ο κ. Τραμπ αποτελεί «πολιτική ενσάρκωση» της πλέον επιθετικής μορφής που σήμερα κυριαρχεί στην οικονομία. Δεν είναι δηλαδή ένας «λαϊκιστής», ένας «παράφρων» ή «ανερμάτιστος» και άκρως «επικίνδυνος» ηγέτης από τον οποίο θα μπορούσε να απαλλαγεί το σύστημα, όπως επιχειρεί ματαίως εδώ και μία τριετία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στον αντίποδα της αντιλήψεως Τραμπ είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση – ένα σύστημα που επιμένει να κινείται εντός ασφυκτικού νομοκρατούμενου θεσμικού πλαισίου, που την ωθεί διαρκώς σε πλήρη ακινησία και αποτελμάτωση πολιτική. Η ενωμένη ούτως ειπείν Ευρώπη είναι ένα «απέραντο συζητητήριο», όπου ο στόχος του εταιρικού διαλόγου είναι ο αποκλεισμός της δράσεως, διότι τα ανακλαστικά σε όσα συμβαίνουν ακόμη και στον άμεσο περίγυρο των ζωτικών της συμφερόντων είναι περίπου ανύπαρκτα.
Εις επίρρωσιν των γενικών παρατηρήσεων που διατυπώθηκαν προηγουμένως, αρκεί μια επιπόλαιη ανάγνωση της δηλώσεως του προέδρου Τραμπ για την αποχώρηση του στρατού των ΗΠΑ από τη Συρία, με την οποία καθιστά σαφές ότι οι αμερικανικές δυνάμεις θα πολεμούν «εκεί όπου έχουν όφελος και μόνον για να νικήσουν».
Αυτό ήρκεσε για να αρχίσει η τουρκική αεροπορία να πλήττει στόχους Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία μετά την αποχώρηση αμερικανικών δυνάμεων από την περιοχή, ενώ, στη συνέχεια, απευθυνόμενος ο Αμερικανός πρόεδρος στον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε πως η επίθεση στη βόρεια Συρία ήταν «κακή ιδέα».
Και καλά, ο κ. Τραμπ διαχειρίζεται μια γεωπολιτική κρίση ωσάν να πρόκειται για μια «επιχειρηματική διαπραγμάτευση», όπου οι εμπλεκόμενοι εκθέτουν διαρκώς προτάσεις και επιχειρήματα έως ότου επιτευχθεί μια συμφωνία «κοινού συμφέροντος».
Από την άποψη αυτή ο κ. Τραμπ αποτελεί «πολιτική ενσάρκωση» της πλέον επιθετικής μορφής που σήμερα κυριαρχεί στην οικονομία. Δεν είναι δηλαδή ένας «λαϊκιστής», ένας «παράφρων» ή «ανερμάτιστος» και άκρως «επικίνδυνος» ηγέτης από τον οποίο θα μπορούσε να απαλλαγεί το σύστημα, όπως επιχειρεί ματαίως εδώ και μία τριετία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στον αντίποδα της αντιλήψεως Τραμπ είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση – ένα σύστημα που επιμένει να κινείται εντός ασφυκτικού νομοκρατούμενου θεσμικού πλαισίου, που την ωθεί διαρκώς σε πλήρη ακινησία και αποτελμάτωση πολιτική. Η ενωμένη ούτως ειπείν Ευρώπη είναι ένα «απέραντο συζητητήριο», όπου ο στόχος του εταιρικού διαλόγου είναι ο αποκλεισμός της δράσεως, διότι τα ανακλαστικά σε όσα συμβαίνουν ακόμη και στον άμεσο περίγυρο των ζωτικών της συμφερόντων είναι περίπου ανύπαρκτα.
Εις επίρρωσιν των γενικών παρατηρήσεων που διατυπώθηκαν προηγουμένως, αρκεί μια επιπόλαιη ανάγνωση της δηλώσεως του προέδρου Τραμπ για την αποχώρηση του στρατού των ΗΠΑ από τη Συρία, με την οποία καθιστά σαφές ότι οι αμερικανικές δυνάμεις θα πολεμούν «εκεί όπου έχουν όφελος και μόνον για να νικήσουν».
Αυτό ήρκεσε για να αρχίσει η τουρκική αεροπορία να πλήττει στόχους Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία μετά την αποχώρηση αμερικανικών δυνάμεων από την περιοχή, ενώ, στη συνέχεια, απευθυνόμενος ο Αμερικανός πρόεδρος στον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε πως η επίθεση στη βόρεια Συρία ήταν «κακή ιδέα».
Και καλά, ο κ. Τραμπ διαχειρίζεται μια γεωπολιτική κρίση ωσάν να πρόκειται για μια «επιχειρηματική διαπραγμάτευση», όπου οι εμπλεκόμενοι εκθέτουν διαρκώς προτάσεις και επιχειρήματα έως ότου επιτευχθεί μια συμφωνία «κοινού συμφέροντος».
Το θέμα είναι ότι ...
η θεσμική Ε.Ε. εξέδωσε ανακοίνωση περιεχομένου φιλολογικού, αν και η Συρία εμπίπτει στην περιοχή αμέσου συμφέροντός της, λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος, και δεδομένου ότι η όλη αναστάτωση στη Μεσόγειο –Λιβύη και Συρία– οφείλεται αρχικώς σε γαλλική πρωτοβουλία. Δηλαδή, χάος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου