"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΡΟΣΩΠΑ: Μια εικασία, ένας Ελληνας και ένας μύθος 78 ετών Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος μαζί με τον James Maynard κατάφεραν να αποδείξουν την εικασία Duffin - Schaeffer, που ήταν πονοκέφαλος για οκτώ δεκαετίες

Επί 78 ολόκληρα χρόνια ταλάνιζε τους μαθηματικούς του πλανήτη. 


Ηταν ένας άλυτος γρίφος που έμελλε τελικά να αποδειχθεί το έτος 2019 από έναν 35χρονο έλληνα μαθηματικό, ένα τέκνο του ελληνικού δημόσιου σχολείου, που ακολούθησε μια λαμπρή επιστημονική πορεία στο εξωτερικό. Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος απόφοιτος του 2ου Γενικού Λυκείου Κοζάνης και πτυχιούχος του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι και στο Πρίνστον των ΗΠΑ και τα τελευταία χρόνια αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, έγινε γνωστός διεθνώς πριν από λίγες ημέρες όταν μαζί με τον συνεργάτη του James Maynard από την Οξφόρδη, έλυσαν την Εικασία των «RJ Duffin και AC Schaeffer» που είχε διατυπωθεί το 1941 και που κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε καταφέρει να αποδείξει. Και έκανε έτσι αρκετούς να μιλούν για τον «διάδοχο» του σπουδαίου έλληνα μαθηματικού Καραθεοδωρή.

 
Ποτέ δεν τον πτόησε το γεγονός ότι η Αναλυτική Θεωρία των Αριθμών, ο κλάδος με τον οποίο ασχολείται, δεν έχει άμεση εφαρμογή στην πραγματικότητα. Η αγάπη του για τα μαθηματικά υπερβαίνει τέτοιου είδους αναζητήσεις. «Το αιώνιο ερώτημα…», λέει γελώντας όταν τον ρωτούν σχετικά. «Δεν ξέρω εάν θα υπάρξει κάποια συγκεκριμένη εφαρμογή της λύσης της εικασίας Duffin-Schaeffer. Στα θεωρητικά μαθηματικά θα ήταν ωραίο να βλέπεις τη δουλειά σου να εφαρμόζεται στην πραγματική ζωή αλλά η φύση τους είναι τέτοια, που η εφαρμογή των ιδεών μπορεί να πάρει πολλά χρόνια μέχρι να γίνει κάτι ή να υπάρξει έστω μια έμμεση συμβολή», είπε ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι στα θεωρητικά μαθηματικά όπως και στις περισσότερες θεωρητικές επιστήμες, μπορεί να εργάζεσαι εντατικά ακόμη και για ολόκληρη τη ζωή σου, μέχρι να καταλάβεις και να λύσεις ένα ερώτημα χωρίς να γνωρίζεις εάν αυτό θα έχει προεκτάσεις στον πραγματικό κόσμο.  


«Παρ' όλα αυτά», συνέχισε μιλώντας στο ΑΠΕ «η χρηματοδότηση της έρευνας στα θεωρητικά μαθηματικά είναι θεμελιώδης γιατί με τρόπους που δεν μπορούμε να καταλάβουμε επηρεάζει και την έρευνα στα Εφαρμοσμένα μαθηματικά, στη Μηχανική και στη Φυσική».

 
Οι μαθηματικοί Duffin και Schaeffer δημοσίευσαν το 1941 ένα άρθρο στο οποίο διατύπωσαν την εικασία τους αναφέροντας τα κριτήρια που μπορούμε να θέσουμε ώστε να προσεγγίσουμε αριθμούς εάν απαγορεύσουμε κάποιους παρονομαστές. Οι δύο μαθηματικοί εισήγαγαν επίσης μια λεπτομέρεια σύμφωνα με την οποία εάν απαγορεύσουμε κάποιους παρονομαστές ακόμη και ένα αραιό υποσύνολο αυτών, μπορεί κάποιοι αριθμοί να μην προσεγγιστούν ποτέ.  


Η εικασία τους έμεινε αναπόδεικτη ενώ τη δεκαετία του '90 έγιναν κάποια μικρά βήματα προς την επίλυση της χωρίς όμως αποτέλεσμα


Τελικά, η εικασία αποδείχτηκε πλήρως από τους Δημήτρη Κουκουλόπουλο και James Maynard.
 

Μιλώντας για τον μαθηματικό γρίφο ο 35χρονος μαθηματικός ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι επρόκειτο για ένα από τα κεντρικά προβλήματα στον τομέα της Θεωρίας των Αριθμών. «Στην εικασία των «Duffin - Schaeffer» υπάρχει μια δυικότητα ένας πολύ οξύς διαχωρισμός που δηλώνει από τη μια ότι έχεις αφήσει ένα μεγάλο περιθώριο, ώστε με τους παρονομαστές που έχεις να μπορείς να προσεγγίσεις όλους τους αριθμούς, και από την άλλη, εάν ήσουν υπερβολικά φιλόδοξος και με τους περιορισμούς που έχεις θέσει, δεν μπορείς να προσεγγίσεις κανέναν αριθμό. Οπότε υπάρχουν αυτοί οι δύο κόσμοι που στον ένα μπορούμε να προσεγγίσουμε σχεδόν όλους τους αριθμούς και στον άλλον σχεδόν κανένα αριθμό, αλλά υπάρχει ένα απλό κριτήριο που αποφασίζει το πότε πέφτουμε σε κάθε περίπτωση», είπε ο 35χρονος στην συνέντευξή του.

 
Πώς, όμως,...

έφτασε στο σημείο να αποδείξει ένα σπουδαίο μετρικό θεώρημα;  


Η αγάπη του για τα μαθηματικά και η έμπνευση που έλαβε από δύο καθηγητές Μαθηματικών, στο Πειραματικό Γυμνάσιο της Κοζάνης και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τον οδήγησαν στα ελκυστικά μονοπάτια της μαθηματικής επιστήμης. 


Ακολούθησε ένα διδακτορικό στην Αναλυτική Θεωρία των Αριθμών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, όπου εργάστηκε με τον κορυφαίο καθηγητή Kevin Ford τον οποίο και ακολούθησε στο Πρίνστον, εκεί όπου ήρθε σε επαφή με την αφρόκρεμα της επιστημονικής κοινότητας.

 
Σε ηλικία 28 ετών ανακηρύχθηκε επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ όπου πλέον είναι αναπληρωτής καθηγητής. Εχοντας ακαδημαϊκή εμπειρία ετών στο εξωτερικό ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος έχει αρκετές επισημάνσεις να κάνει σε σχέση με τα κενά του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Ομως το ίδιο κατηγορηματικός εμφανίζεται και για τα επιστημονικά εφόδια που έλαβε στην Ελλάδα. «Οταν πήγα στις ΗΠΑ ήμουν πλήρως προετοιμασμένος, είχα όλα τα εφόδια για να κάνω έρευνα γιατί στην Ελλάδα είχα πολύ καλούς δασκάλους και ό,τι μαθηματικά ήταν να μάθω, τα έμαθα», είπε στο ΑΠΕ. «Οταν βρέθηκα εκεί δεν ένιωσα κανένα μειονέκτημα σε σχέση με τους συμφοιτητές μου...».

Δεν υπάρχουν σχόλια: