"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Να δούμε αυτό που βλέπουμε



Οι σκηνές από την πλατεία Σαπφούς της Μυτιλήνης δεν έρχονται από το μέλλον.  


Ανήκουν στο παρόν. Δεν είναι πρωτόφαντες. Τις έχουμε ξαναδεί, ενδεχομένως σε μικρότερη έκταση, χωρίς όμως να τις βλέπουμε. Μετανάστες δραπετεύουν από τις απάνθρωπες συνθήκες που δημιούργησαν οι αριστεροί ανθρωπιστές στη Μόρια, καταλαμβάνουν μια κεντρική πλατεία και καταλύουν την καθημερινότητα του πληθυσμού.  


Η αστυνομία, παρά τις εκκλήσεις του δημάρχου, παριστάνει την αγνή παρθένο που δεν θέλει να μπλέξει και οι κάτοικοι οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Στην οποία παρεισφρέουν οι αντίστοιχοι «Ρουβίκωνες» του ρατσισμού και της μαυρίλας. Αυτοί, εννοείται, είναι αγριότεροι από τους κατοίκους, φωνάζουν περισσότερο και δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν βία. Λες και δεν το ξέραμε πως κάπως έτσι θα εξελιχθεί η κατάσταση. Πετροπόλεμος, χημικά, μεταφορές στο νοσοκομείο, όπου γιατροί και νοσηλευτές αλλόφρονες προσπαθούν να προλάβουν, και την επομένη ο απολογισμός. «Ακροδεξιοί επιτέθηκαν σε μετανάστες απειλώντας να τους κάψουν ζωντανούς». Οιδήματα ανθρωπισμού φουντώνουν στις ψυχές των προοδευτικών, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι, που επιθυμούν απλώς την αποκατάσταση της καθημερινότητάς τους, να αποσυρθούν στα ενδότερα μηρυκάζοντας τις ενοχές τους. Μήπως είμαι ρατσιστής;


Είναι το αποτέλεσμα του καταστροφικού περάσματος της Τασίας Χριστοδουλοπούλου από τη σκηνή του δημοσίου βίου. Τη γνωρίσαμε δυστυχώς, την ξεχάσαμε ευτυχώς, όμως έκτοτε τίποτε δεν έχει αλλάξει. 


Φταίει η ιδεολογική βλακεία του τσούρμου που μας κυβερνά; 


Φταίει η ανικανότητά του; 


 Oταν έχεις να κάνεις με αμόρφωτους, το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Και όπως στους υπόλοιπους τομείς, από την οικονομία έως την εξωτερική πολιτική, αυτοί οι άνθρωποι αποδεικνύονται ικανοί να μετασχηματίσουν τη βλακεία και την ανικανότητα σε κάτι σαν σχέδιο. Oπου βρουν ευκαιρία για σύγκρουση δεν τη χάνουν. 


Ελπίζω να μην κηρύξουμε πόλεμο στη Γαλλία με αφορμή τις φρεγάτες. Τους όρους όμως αυτής της σύγκρουσης τους έθεσε, με τη γνωστή πνευματική του διαύγεια, ο κ. Κυρίτσης: «Το πρόβλημα δεν είναι οι ακτιβιστές του “Ρουβίκωνα”, το πρόβλημα είναι οι ακροδεξιοί που επιτέθηκαν στους μετανάστες στη Μυτιλήνη».


Γι’ αυτό οφείλουμε...
 να δούμε αυτό που βλέπουμε, όπως έλεγε ο Σαρλ Πεγκί. Και αυτό που βλέπουμε είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. 


 Το έλεγε ο Βαρουφάκης όταν παρίστανε τη φαλακρή Ιφιγένεια ανά τας Ευρώπας: Αν δεν μας στηρίξετε, στην Ελλάδα θα έρθουν οι νεοναζί.  


Αφήνουν το μεταναστευτικό να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής σύγκρουσης, ώστε να μπορούν να κατηγορήσουν όποιον Eλληνα πολίτη επιζητεί την κανονικότητα για πρόκληση ρατσιστικής βίας. Ωραίο προεκλογικό θέμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: