Γράφει ο Μανώλης Βασιλάκης
Διευθυντής της Athens Review of Books.
Η δημοσίευση των πρακτικών της δίκης και
ολόκληρης της απόφασης σχετικά με την υπόθεση των 600 δισ. δολαρίων του
Αρτέμη Σώρρα από την Athens Review of Books και εν συνεχεία από το
LIBERAL προκάλεσε σάλο. Κι αυτό παρ’ όλο που η απόφαση δεν εκδόθηκε χθες
(είναι του 2013), παρ’ όλο που το «κίνημα» διευρύνεται και οι εφορίες,
τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες βομβαρδίζονται από
αιτήσεις και εξώδικα ιδιωτών που εκχωρούν το ποσό που… τους αναλογεί από
τα six billion dollars του Σώρρα για συμψηφισμό των χρεών τους. Διότι ο
χουβαρντάς «εθνικός ευεργέτης», μετά την ολοσχερή εξόφληση του δημόσιου
χρέους, διαθέτει το υπόλοιπο ποσόν ύψους δεκάδων δισ., υπέρ της
αποπληρωμής των ιδιωτικών χρεών. Το «κίνημα» Σώρρα έχει για λάβαρο την
περιβόητη αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
Όμως, ανακύπτει το εύλογο ερώτημα: όταν
εκδόθηκε η απόφαση το 2013 τι έκανε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και
τι έκανε ο επιθεωρητής Αρεοπαγίτης;
Τα βρήκαν προφανώς όλα μια χαρά και
έτσι άφησαν την παράλογη απόφαση να καταστεί αμετάκλητη.
Δεν
αμφιβάλλουμε ότι ο μέσος Έλλην δικαστής είναι ο μέσος Έλληνας. Κι ο
μέσος Έλληνας που πίστεψε κάποτε ότι το «νερό του Καματερού» θεράπευε
τον καρκίνο, σήμερα πιστεύει ότι ο Σώρρας διαθέτει 600 δισ. για την
εθνική –και ατομική– μας απελευθέρωση. Ωστόσο, από την ηγεσία του
ελεγκτικού μηχανισμού των δικαστηρίων θα απαιτούσε κανείς να διαθέτει
στοιχειώδη λογική για να προστατεύει, τουλάχιστον, το δικό της κλαδικό
κύρος.
Σήμερα, με βάση αυτή την εξωφρενική
δικαστική απόφαση, άλλος ανυποψίαστος εισαγγελέας ελέγχει ποινικά
διευθυντή μεγάλου ασφαλιστικού οργανισμού γιατί δεν δέχεται τις χυδαίες
αιτήσεις (βρίζουν κιόλας οι αγανακτισμένοι μπαταχτσήδες) βάσει μιας
εξωφρενικής απόφασης.
Θα πέσει σε κατάθλιψη ο αναγνώστης αν διαβάσει
προσεκτικά τι έλαβαν σοβαρά υπόψη τους οι δικαστές (λ.χ.
http://alfeiospotamos.pblogs.gr/ με δημοσιεύσεις που θα ζήλευαν η Χρυσή
Αυγή και οι προπαγανδιστές του νερού του Καματερού, την «τιμητική
διάκριση της Εταιρίας Ελλήνων Ευεργετών» κ.λπ.), και την ποιότητα των
αξιόπιστων καταθέσεων (π.χ. μάρτυρας δηλώνει επάγγελμα: μέλος του πάνελ
της εκπομπής «Μακελειό» του Στέφανου Χίου, άλλος είχε μηνύσει τον Θόδωρο
Πάγκαλο για «προσβολή της μνήμης νεκρών Κρητικών κατά την επανάσταση
του 1821» κ.λπ.).
Όσο συνεχίζουν να δικάζουν τέτοιας ευθυκρισίας
δικαστές κινδυνεύουμε όλοι.
Θα επαναλάβω εδώ το συμπέρασμα στο οποίο
καταλήγαμε:
Και μετά απορούμε γιατί με τέτοιους πολίτες, τέτοιους
«ευεργέτες», τέτοιους δικαστικούς, τέτοιο Δημόσιο και τέτοιο Κράτος δεν
βγαίνουμε –ούτε προβλέπεται να βγούμε– από τα Μνημόνια…
Τέλος, έχω μια πολύ σοβαρή πρόταση γι’
αυτούς τους αμετάκλητης ευθυκρισίας δικαστές: από τούδε και στο εξής
‒μέχρι πότε;‒ ο (άξιος) μισθός τους να καταβάλλεται σε ομόλογα Σώρρα
προτού μας τα πάρουν κι αυτά οι… «Εβραίοι της Εβρ-ώπης του Εβρ-ώ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου