"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ελευθερία της μιας ημέρας... (Where Politics Are Complex, Simple Joys at the Beach)


Παρότι διστακτικές στην αρχή, τα πρόσωπά τους έλαμψαν από ενθουσιασμό όταν βούτηξαν στο νερό. Είναι Παλαιστίνιες και οι περισσότερες από αυτές δεν είχαν ξαναδεί θάλασσα. Ηρθαν από τη Δυτική Οχθη διακινδυνεύοντας να πέσουν θύματα διώξεων από τις Αρχές του Ισραήλ μαζί με τις ισραηλινές που τις συνόδεψαν.

Σε αυτό το παράνομο ταξίδι, η πιο απλή από τις απολαύσεις παντρεύεται με τις πιο πολύπλοκες πολιτικές πράξεις. Και αποδεικνύει γιατί η συνύπαρξη σε αυτή τη γωνιά της Μέσης Ανατολής είναι δύσκολη, αλλά και γιατί υπάρχουν και στις δύο πλευρές άνθρωποι που αρνούνται να εγκαταλείψουν την προοπτική μιας κανονικής ζωής. 

«Ασφαλώς η πρωτοβουλία μας δεν θα αλλάξει την κατάσταση», δηλώνει η Χάνα Ρούμπινσταϊν που ταξίδεψε από το Τελ Αβίβ στη Χάιφα για να συνοδέψει τις παλαιστίνιες φίλες της στη θάλασσα. «Είναι μια συμβολική πράξη ακύρωσης της κατοχής. Κάποια ημέρα στο μέλλον ο κόσμος θα μας ρωτάει όπως ρωτούσε κάποτε τους Γερμανούς: "Γνωρίζατε;". Και εγώ θα μπορώ να πω: "Ναι γνώριζα. Και έκανα κάτι γι' αυτό"».

Αυτές οι επισκέψεις που άρχισαν πριν από μερικά χρόνια και ήταν ιδέα μιας γυναίκας από το Ισραήλ, εξελίχθηκαν σε αποφασισμένο κίνημα πολιτικής ανυπακοής. Αυτή η γυναίκα είναι η Ιλάνα Χάμερμαν, συγγραφέας, μεταφράστρια και δημοσιογράφος, που κάποτε βρέθηκε στη Δυτική Οχθη για να μάθει αραβικά. 

Κάποια στιγμή, ένα νεαρό κορίτσι τής είπε ότι θα έδινε τα πάντα για να βγει έξω, έστω και για μία ημέρα. Η Ιλάνα Χάμερμαν αποφάσισε να της προσφέρει μια βόλτα στην παραλία. Αυτό το υπέροχο ταξίδι τους περιέγραψε σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο ένθετο της εφημερίδας «Χααρέτζ». Κάποιες γυναίκες ζήτησαν να τη συναντήσουν και από εκείνη τη συνάντηση προέκυψε μια οργάνωση που την ονόμασαν Δεν Θα Υπακούσουμε». Το ίδιο άρθρο ώθησε μια δεξιά οργάνωση να καταγγείλει τη Χάμερμαν στην Αστυνομία, η οποία την κάλεσε για ανάκριση.

Η Ιλάνα Χάμερμαν δεν πτοήθηκε. «Δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε έναν νόμο που επιτρέπει σε κάθε Ισραηλινό και Εβραίο να κινηθεί ελεύθερα σε όλη την επικράτεια ανάμεσα στη Μεσόγειο και στον Ιορδάνη, ενώ στερεί το ίδιο δικαίωμα από τους Παλαιστίνιους. Δεν τους επιτρέπεται να μετακινούνται ελεύθερα στα κατεχόμενα εδάφη, στις πόλεις και τα χωριά της πράσινης ζώνης, όπου βρίσκονται βαθιά ριζωμένες οι οικογένειές τους, το έθνος τους και η πατρίδα τους», έγραψε.
«Αυτές και εμείς, όλοι μας κανονικοί πολίτες, κάνουμε αυτό το βήμα με καθαρή σκέψη. Εχουμε το προνόμιο να ζήσουμε μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας, να συναντήσουμε και να συνδεθούμε με τις γενναίες παλαιστίνιες γειτόνισσές μας και μαζί να είμαστε ελεύθερες γυναίκες, έστω και για μία ημέρα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: