ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ - ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Γεννιούνται για να πεθάνουν

- Τι έχετε;
- Τίποτα #Αχτσιογλου #Χαρισης #Τεμπονερας #ΣΥΡΙΖΑ pic.twitter.com/tW3Bi88xsh

— Yia. svagianakis (@sfagosy) November 11, 2023

 

Του ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ

Η κρίση στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς είναι πολιτικά ασήμαντη.

Πόσοι ενδιαφέρονται για ένα ξεχασμένο παράγωγο του ξεχασμένου ΣΥΡΙΖΑ;

Γίνεται όμως ενδιαφέρουσα αν δει κανείς το παράγωγο ως μήτρα· ως το κυτταρικό στοιχείο από το οποίο οι αριστεροί σχηματισμοί γεννιούνται, για να γίνουν μετά κάτι άλλο, πιο mainstream, μέχρι να αποτύχουν και να επανέλθουν στις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις.

Η Νέα Αριστερά, ως κότα και ως αβγό μαζί, περιγράφει άθελά της τον λόγο της αποτυχίας της Αριστεράς στη χώρα: η διαρκής ομφαλοσκόπηση και η ενασχόληση με την ιδεολογική της καθαρότητα την έχουν απομακρύνει από τον λαό τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά. Η Αριστερά πολιτεύεται εκπροσωπώντας τον εαυτό της, ποτέ τους ανθρώπους.

Αφύπνιση

Τους εγγενείς περιορισμούς της δογματικής περιχαράκωσης κατάλαβε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, από τα αποσπάσματα του επερχόμενου βιβλίου του, φαίνεται πως έφτασε στο σημείο να μέμφεται το βαθύ κομματικό σύμπλεγμα από το οποίο τελικά απαλλάχθηκε διά της παραίτησης.

Οποια κι αν είναι η γνώμη του καθενός για τον τέως πρωθυπουργό, οφείλει να του αναγνωρίσει το κατόρθωμα μιας διόλου αυτονόητης αφύπνισης. Για έναν πολιτικό του κομματικού σωλήνα δεν είναι και λίγο να συνειδητοποιεί και, εμμέσως πλην σαφώς, να παραδέχεται ότι η προσκόλληση του πολιτικού του χώρου στο παρελθόν είναι μια αστεία ματαιότητα.

Οταν έχεις συμβάλει στη νομιμοποίηση αυτής της προσκόλλησης, όμως, είναι πολύ δύσκολο να απεμπλακείς ουσιαστικά από αυτήν. Δεν είναι τυχαίο ότι το rebranding δεν «τραβάει».

Από ηγέτης, «ακροκεντρώος»

Αστεία είναι και η διένεξη του εκδοτικού οίκου του Αλέξη Τσίπρα με τον Κώστα Βαξεβάνη, μετά την απόφαση του τελευταίου να δημοσιεύσει χωρίς άδεια αποσπάσματα της πολυαναμενόμενης «Ιθάκης». Δεν είναι ότι οι παλιοί σύμμαχοι κατέληξαν εχθροί· είναι το πώς: η αιτία, η ταχύτητα, η δολιότητα, η ασχήμια της μετάβασης.

Ο Αλέξης Τσίπρας διαπιστώνει τώρα τη σαθρότητα των σχέσεων που συνάπτονται στο πλαίσιο του «ηθικού πλεονεκτήματος». Δεν έχει σημασία τι ύμνους σού έχει επιφυλάξει κανείς και με πόσο ζήλο έχει εργαστεί για να σε αναδείξει. Μόλις αποκηρύξεις τον μιζεραμπιλισμό του, μπορεί να τα πάρει όλα πίσω και να σου φερθεί όπως στους κοινούς σας εχθρούς.

Κάπως έτσι…

 

 ο κορυφαίος ηγέτης έγινε «ακροκεντρώος».