"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητοι REBRANDισμένοι ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΕΣ:Στις 26 Ιανουαρίου 2015…

 

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ 

Είναι θαυμαστή η αντοχή όσων συναδέλφων κατάφεραν να διαβάσουν τις 762 σελίδες της «Ιθάκης» του κ. Αλέξη Τσίπρα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο· μετά λένε ότι η δουλειά των δημοσιογράφων είναι εύκολη! Δεν είναι τόσο ο όγκος του βιβλίου, όσο το γεγονός ότι –τουλάχιστον από αυτά που βλέπουμε στα δημοσιεύματα– δεν έχει πράγματα που μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό.

Δηλαδή, ποιος δεν συμμεριζόταν ότι «για μερικούς συντρόφους μου είχα πάντα την απορία αν αντιλαμβάνονταν έστω και στοιχειωδώς την πραγματικότητα. Ο Λαφαζάνης ήταν ένας από αυτούς». Και αυτοί δεν ήταν «μερικοί». Ουδείς εκείνο το semester horribile, φώναξε: «Προσοχή! Βράχος Σόιμπλε μπροστά!».

Ούτε αποτελεί είδηση ο ναρκισσισμός της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου. Τον υπογράμμισε η ίδια, προ ημερών, με το βίντεο που παρουσίασε τον εαυτό της σε πολλές εκδοχές.

Αυτό όμως που –αν και ήταν εν μέρει γνωστό από τις αφηγήσεις του κ. Σταύρου Θεοδωράκη– προκαλεί ακόμη εντύπωση είναι ο σχηματισμός της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ· η δεύτερη είναι ακόμη πιο μυστήρια. Αφηγείται ο πρώην πρωθυπουργός: «Ανεβαίνοντας με τα πόδια τις σκάλες της Κουμουνδούρου, κάποια στιγμή ο Θεοδωράκης φτάνει στον όροφο που ήταν το γραφείο του Λαφαζάνη. Τον συναντάει στον διάδρομο και ο Λαφαζάνης του απευθύνεται: “Τι θες εσύ εδώ; Μην κάνεις τον κόπο, πρόλαβε ο άλλος”. Με τον Θεοδωράκη να απαντά: “Τι εννοείς;” Και τον Λαφαζάνη να του λέει: “Ηταν πάνω με τον Καμμένο. Τελείωσε, τα βρήκαμε”.

Και έτσι ο Θεοδωράκης δεν έκανε τον κόπο. Ανέβηκε μεν για λόγους ευγενείας μέχρι τον έβδομο, αλλά η συνάντηση τελείωσε πριν καν αρχίσει. Ανταλλάξαμε δυο κουβέντες σχεδόν στο πόδι, κι έφυγε. Δεν μου δόθηκε καν η ευκαιρία να συζητήσω ουσιαστικά μαζί του το ενδεχόμενο συμμετοχής του στην Κυβέρνηση. (…) Με δεδομένη τη συμμετοχή Καμμένου, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τον πείσω να συμμετάσχει και αυτός. Εχει όμως την ιστορική του αξία το γεγονός ότι η απόφασή του να μην πάρει τον ανελκυστήρα και να ανέβει από τις σκάλες στέρησε τη δυνατότητα έστω να κουβεντιάσουμε πριν διαφωνήσουμε».

Δεν ξέρουμε αν όσα αφηγείται ο πρώην πρωθυπουργός είναι αληθή ή αποτελούν ένα υποχθόνιο μήνυμα κατά του υγιεινού τρόπου ζωής που ακολουθεί ο κ. Θεοδωράκης και παίρνει τις σκάλες αντί του ασανσέρ. Αλλά, εάν αυτή η κυβέρνηση σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερης ιστορίας μας ήταν του ποδαριού και όχι του ασανσέρ, τότε…

 

 εξηγείται πώς επέλεξε την κ. Ζωή Κωσταντοπούλου στο τρίτο υψηλότερο αξίωμα της χώρας, τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη στο πιο κρίσιμο πόστο της κυβέρνησης και, φυσικά, τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη σε οποιονδήποτε ρόλο…

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: