80 χρόνια από τα Δεκεμβριανά.
— Yannis Karamitsios (@YannisKaramits) December 2, 2024
Ίσως το πιο κρίσιμο δεκαπενθήμερο στην ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα.
Αν είχε πέσει η Αθήνα στο ΕΑΜ (δηλαδή ΚΚΕ του Ζαχαριάδη), μάλλον θα ακολουθούσαν 45 χρόνια φτώχειας και σταλινισμού.
Τιμή στούς Έλληνες και Βρετανούς που έσωσαν τη χώρα. pic.twitter.com/PLjrENrgFM
Γράφει ο Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος
Πριν από δέκα ακριβώς χρόνια, σε αφιέρωμα της «Καθημερινής» (14-12-2014) είχα απαντήσει στο ερώτημα: «Υπήρχε σχέδιο στα Δεκεμβριανά;».
Σχέδιο στρατιωτικό;
Εδειξα ότι οι Βρετανοί βρέθηκαν εντελώς απροετοίμαστοι, όπως άλλωστε και η ελληνική κυβέρνηση. Μόνο το ΚΚΕ είχε έτοιμο σχέδιο και το εφάρμοσε.
Το ΚΚΕ είχε εκπονήσει σχέδιο στρατιωτικής κατάληψης της Αθήνας ήδη από τον Οκτώβριο του 1943. Στη συνέχεια, την άνοιξη του 1944, το αρμόδιο Α΄ Σώμα Στρατού (Σ.Σ.) του ΕΛΑΣ εκπόνησε δεύτερο σχέδιο. Ακολούθησε τρίτο σχέδιο τον Αύγουστο του 1944 – αυτό που τελικά εφαρμόστηκε. Η προετοιμασία του ολοκληρώθηκε με την έκδοση «Σχεδίου Ενεργείας» του Α΄ Σ.Σ. την 1η Δεκεμβρίου, δύο ολόκληρες μέρες πριν από την αιματοχυσία στο Σύνταγμα στις 3 Δεκεμβρίου, που απλώς πρόσφερε την αφορμή για την άμεση εκτέλεσή του.
Ομως το ΚΚΕ άρχισε την επίθεση χωρίς επαρκείς δυνάμεις, με ανάποδη ιεράρχηση στόχων, και έχασε πολύτιμο χρόνο τις πρώτες μέρες, όταν ο αιφνιδιασμός και η προφανής ανεπάρκεια των βρετανικών δυνάμεων πρόσφερε την ευκαιρία να εξουδετερωθούν τελείως οι ελληνικές κυβερνητικές δυνάμεις και να καταληφθεί εξ ολοκλήρου η πρωτεύουσα.
Οπως προκύπτει, τόσο από το σχέδιο όσο και από την εφαρμογή του, στόχος του ΚΚΕ ήταν να εξοντωθούν οι ελληνικές κυβερνητικές δυνάμεις (στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα), ώστε μετά να γίνει διαπραγμάτευση με τους Βρετανούς από θέση ισχύος, με τετελεσμένο πλέον γεγονός την εξάλειψη όλων των Ελλήνων ανταγωνιστών του ΕΑΜ. Μέχρι και τις 27 Δεκεμβρίου, στη σύσκεψη των Ελλήνων πολιτικών, ο επικεφαλής του ΚΚΕ Γιώργης Σιάντος βαυκαλιζόταν με την ίδια αυταπάτη: ότι αρκούσε η απευθείας διαπραγμάτευση με τους Βρετανούς.
Γι’ αυτό ο ΕΛΑΣ μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου είχε διαταγές να αποφεύγει τη σύγκρουση με τους Βρετανούς.
Το σχέδιο άλλωστε είχε εξαρχής εκπονηθεί αγνοώντας την παρουσία βρετανικών δυνάμεων και εφαρμόστηκε με την ανόητη προσδοκία ότι οι Βρετανοί θα έμεναν αδρανείς μέχρι να ξεπαστρέψει ο ΕΛΑΣ τους αντιπάλους του.
Μπροστά σε τόση συσσώρευση λαθών και ανοησιών, δεν έχει νόημα να τεθούν ερωτήματα, αφού γίνεται ολοφάνερη η συλλογική ανεπάρκεια και ανικανότητα της ηγεσίας, με επικεφαλής τον Σιάντο, αυτοδιορισμένο «αρχιστράτηγο» στα Δεκεμβριανά.
Γιατί όμως οι Σοβιετικοί δεν προστάτεψαν το ΚΚΕ από τόσο καταστροφική επιλογή;
Γιατί δεν το απέτρεψαν από την προσφυγή σε ένοπλη σύγκρουση;
Αυτό είναι το μόνο αξιόλογο ερώτημα σχετικά με τις επιλογές του ΚΚΕ που παραμένει αναπάντητο.
Στάλιν και Τσώρτσιλ είχαν συνάψει από τις 9 Οκτωβρίου 1944 τη λεγόμενη «Συμφωνία των ποσοστών» που παραχωρούσε την Ελλάδα στη βρετανική επιρροή κατά 90%.
Γιατί λοιπόν δεν φρόντισε ο Στάλιν να ενημερώσει το ΚΚΕ, που ασφαλώς θα συμμορφωνόταν;
Αναπάντητα ερωτήματα παραμένουν επίσης για το τι ακριβώς συνέβη στην πλατεία Συντάγματος στις 3 Δεκεμβρίου, μολονότι υπάρχουν αμέτρητες μαρτυρίες και περιγραφές, Ελλήνων και ξένων, καθώς και δεκάδες φωτογραφίες του Αμερικανού φωτορεπόρτερ Dmitri Kessel, από τις οποίες μόνο μερικές έχουν δημοσιευτεί. Σ’ αυτές εμφανίζονται ελάχιστοι ένστολοι αστυνομικοί, οπλισμένοι με τουφέκια, να φράζουν τον δρόμο στους διαδηλωτές. Ησαν αυτοί αρκετοί για να ανοίξουν πυρ σε μεγάλο πλήθος και μάλιστα ακάλυπτοι; Υστερα βλέπουμε αστυνομικούς να καλύπτονται πίσω από τοίχο, σαν να περιμένουν πυρά. Ανάμεσα στους άοπλους διαδηλωτές υπήρχαν και ένοπλοι άνδρες του ΕΛΑΣ (όπως ο Μίκης Θεοδωράκης), αλλά δεν προκύπτει ότι πυροβόλησε κανείς τους.
Το σπουδαιότερο ασφαλώς αναπάντητο ερώτημα αφορά τον αστυνομικό διευθυντή Αθηνών Αγγελο Εβερτ.
Γιατί διέταξε πυρ;
Ηταν αντίδραση της στιγμής, επειδή πράγματι φοβήθηκε επίθεση στο κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης, στη γωνία Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας; Ή μήπως ήταν κίνηση προμελετημένη και μάλιστα μεθοδευμένη πρόκληση («προβοκάτσια») για να αντιδράσει ένοπλα το ΚΚΕ και να ακολουθήσει ένοπλη επέμβαση των Βρετανών;
Δεν σκέφτηκε όμως ότι άφηνε τους άνδρες του –διασκορπισμένους σε 23 αστυνομικά τμήματα και άλλες διάσπαρτες υπηρεσίες– στο έλεος μιας εκδικητικής αντίδρασης, όπως πράγματι συνέβη την επόμενη μέρα, 4 Δεκεμβρίου;
Σύμφωνα πάντως με τον αυτόπτη μάρτυρα Kessel και τις φωτογραφίες του, τους πυροβολισμούς εναντίον του πλήθους σταμάτησε η παρέμβαση βρετανικών αρμάτων και στρατιωτών, που έγιναν δεκτοί με αγκαλιές και φιλιά από τους διαδηλωτές. Ενας Βρετανός αξιωματικός φώναξε μάλιστα στον Εβερτ να σταματήσει το πυρ και ο Εβερτ έκανε τον ανήξερο…
Κατά τα άλλα, η ανεύθυνη και ανίδεη αριστερή μυθοπλασία εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι…
«οι Εγγλέζοι… έστρεψαν τα τανκς εναντίον των εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων που διαδήλωναν στο Σύνταγμα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου