"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔο-γαλαζαίικο ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Γίναμε χώρα-ανέκδοτο! Τί δεν καταλαβαίνεις?

 

Του Παντελή Σαββίδη
 

Σε δύο-μόνο- περιπτώσεις ειρηνευτικών αποστολών που επιχείρησε τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα σε έναν περίγυρό της που βράζει, στην μεν μια η προσπάθεια κατέληξε σε τραγωδία (Λιβύη με 5 νεκρoούς των Ε.Δ.) στην δε άλλη γελοιοποιήθηκε (χαλασμένο το κυβερνητικό αεροσκάφος) που θα μετέφερε, τον πρωθυπουργό στο Λίβανο.

Η χώρα βρίσκεται στα όρια της διάλυσης, αν δεν έχει διαλυθεί ήδη. Σώζεται, και προς το παρόν υπάρχει, χάρις στη συμμετοχή της στην Ε.Ε. Αυτή την κρατά.

Οι διαλυτικές τάσεις είναι έντονες και κανείς απο το πολιτικό προσωπικό και τους οικονομικούς παράγοντες δεν ενδιαφέρεται να τις σταματήσει και να την ανασυγκροτήσει.  

Δεν έχει και εθνική διανόηση για να πιέσει. Η διανόησή της έγινε διεθνής, δεν ενδιαφέρεται ούτε για το κράτος ούτε για την κοινωνία που ζει σε αυτό, ενδιαφέρεται για μια παγκόσμια διακυβέρνηση διότι, προφανώς, απο αυτήν την κυρίαρχη τάση σιτίζεται.

Για να είμαστε σοβαροί, η χώρα με την εικόνα που παρουσιάζει δεν μπορεί να υποστηρίξει με σκληρή ισχύ, αν χρειαστεί, την κυριαρχία της (δεν αναφέρομαι στα κυριαρχικά δικαιώματα, αυτά έχουν τελειώσει).

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε και ως λαός να αποφασίσουμε τι θέλουμε.

Θέλουμε το σημερινό ραχάτι το οποίο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε παραχώρηση κυριαρχίας και υποδούλωση μέσω δορυφοροποίησης ή να υπάρξουμε με αξιοπρέπεια ως κοινωνία στον χώρο που ζούμε;

Με τη σημερινή κατάσταση το πρώτο επέρχεται με γρήγορους ρυθμούς εκτός και αν παρέμβει ο Θεός της Ελλάδας.

Το δεύτερο θέλει ηγεσία.  

Ιθύνουσα τάξη κατ αρχάς κι μετά πολιτική ηγεσία και διανόηση που θα καλλιεργήσει την ιδέα.

Δύσκολο άθλημα αλλα αναγκαίο.  

Αν η ιθύνουσα τάξη της χώρας δεν αποφασίσει αλλαγή ρότας το τέλος είναι βέβαιον και επέρχεται σύντομα. Ελλάδα θα ονομαζόμαστε και Έλληνες. Αλλά θα περιέλθουμε στην γνωστή δουλεία. Απο την νοοτροπία της οποίας δεν καταφέραμε 200 χρόνια νεότερου ελληνικού βίου να απαλλαγούμε.

Υπάρχει μια μεταβατική πρόταση. Ο σημερινός πρωθυπουργός και η ομάδα που τον περιβάλλει δεν μπορεί να κυβερνήσει άλλο. Η αλλαγή στην αμερικανική προεδρία δεν θα βάλει στο τραπεπέζι την “Ελλαδα του Μητσοτάκη” όπως είπε ο Τζόν Κατσιματίδης στην γνωστή του συνέντευξη.
 

Να καλέσει ο πρωθυπουργός τα σημαντικότερα στελέχη του κόμματός του (μαζί με Καραμανλή και Σαμαρά) και να αναζητήσουν μια λύση που θα είναι μεταβατική ως τις εκλογές που θα λαμβάνει υπόψη τις διεθνείς αλλαγές τις οποίες η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να κατανοήσει. Πολύ περισσότερο να διαχειριστεί.
 

Την κρισμότερη στιγμή...

 

 εδώ και πολλές δεκαετίες βρισκόμαστε χωρίς ηγεσία.
 

Ο κίνδυνος που διατρέχουμε είναι σοβαρός.



Δεν υπάρχουν σχόλια: