"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΑΝΙΑ: Προσεχώς ακυβερνησία

 

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ...

Toυ Δημήτρη Καμπουράκη

Ρίξτε πρώτα μια ματιά στο χάλι της Γαλλίας και μετά στρίψτε το κεφάλι προς τη δική μας Βουλή κι αρχίστε να μετράτε.

Εννιά κόμματα, ζωή να χουμε.

Κάντε και μια προβολή στο μέλλον. Ξέρετε τι θα δείτε;

Το μπάχαλο της Γαλλίας να μετακομίζει εν Ελλάδι. Ούτε κυβέρνηση, ούτε κράτος, ούτε στοιχειώδης συνεννόηση, ούτε καν Προϋπολογισμός.

Και τότε να δούμε ποιος θα σταματήσει την ακρίβεια μας, ποιος θα καρυδώσει τα καρτέλ, ποιος θα δώσει βαρέα και ανθυγιεινά σ’ όλο το ΕΣΥ και ποιος θα βγάλει επιδότηση στο ρεύμα. Με έναν μήνα ακυβερνησίας, στο 20% θα πάει ο πληθωρισμός μας.

Μην αμφιβάλετε, προς τα εκεί καλπάζουμε περιχαρείς. Δεν είναι μόνο ο Σύριζα που διασπάται διαρκώς μέχρι να γίνει μικρά κομματάκια, όλο το πολιτικό σκηνικό έχει γίνει θρύμματα. Σε μια περίοδο τεράστιων και καταφανώς επικίνδυνων αλλαγών στη διακεκαυμένη περιοχή που ζούμε, βρήκαμε εμείς την ευκαιρία να κονιορτοποιηθούμε πολιτικά.

Ακριβώς την περίοδο που είναι πιο αναγκαία από ποτέ η συνεννόηση των ηγετών μας, εμείς είμαστε καταχαρούμενοι που έχουμε εννιά αρχηγούς στη Βουλή να σουρομαδιούνται.

Είναι προφανές πως όπως πάει το παιχνίδι, δεν θα βγει τίποτα καλό για τη χώρα. Εντάξει, έχουμε δυόμισι χρόνια μπροστά μας με κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά μετά;

Κάντε όποια προσθαφαίρεση θέλετε, με τους σημερινούς συσχετισμούς, κυβέρνηση δεν βγαίνει.

Θα πείτε πως αν γίνουν επαναληπτικές εκλογές, ο κόσμος θα πάει φοβισμένος προς το μεγαλύτερο κόμμα για να αποφύγει τη μακροχρόνια πολιτική κρίση και την ακυβερνησία.

Λογικό, αλλά όχι επαρκές.

Με εννιά κόμματα πάνω από το 3%, ο πρώτος χρειάζεται 40+% για να βγάλει αυτοδυναμία.

Αλλά και με επτά, πάλι θέλει ένα 37%.

Το βλέπετε εφικτό, έστω και σε δεύτερη κάλπη;

Εγώ το θεωρώ αδύνατο. Και έτσι όπως έχουν ορμήσει όλοι να ρημάξουν τον Μητσοτάκη, ποιος θα τολμήσει την επόμενη μέρα να πει «κάνω κυβέρνηση μαζί του»;

Από τα εννιά κόμματα που στριμώχνονται σήμερα στα έδρανα, δεν υπάρχει ούτε ένα που μιλά για την ανάγκη λογικών συνεργασιών για το καλό του τόπου. Από φανατισμένους αντιμητσοτακικούς απαρτίζεται το εκλογικό τους ακροατήριο.

Αν οι οπαδοί αυτοί δουν τους αρχηγίσκους να συμμαχούν με τη ΝΔ, θα λακίσουν κατ’ ευθείαν.

Εμ, έτσι που τους φανάτισαν, τώρα θα τους λουστούν.

Κι αυτοί κι εμείς.

Κι αφού κυβέρνηση συνεργασίας δίχως το πρώτο κόμμα δεν υπάρχει, θα βαδίσουμε περιχαρείς στον δρόμο της…

 

 μακροχρόνιας ακυβερνησίας, με όλα τα θαυμαστά της παρεπόμενα.

Τα οποία, να ξέρετε, θα φανούν πολύ πριν πάμε στην πρώτη κάλπη.

Και μόνο η πιθανότητα μιας μελλοντικής πολιτικής κρίσης, διαλύει την οικονομία.

Ας ετοιμαστούμε, το λοιπόν.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: