Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα! Όπως έδιωξαν τον Σάχη της Περσίας και έφεραν τους "προοδευτικούς" ιμάμηδες στην εξουσία, έτσι τώρα έδιωξαν τον "τύραννο" #Ασαντ και παρέδωσαν τη #Συρία στους "προοδευτικούς" τζιχαντιστές! Καλά θα πάει κι αυτό! pic.twitter.com/kySE1jFtbX
— Greeksburg (@Greeksburg) December 8, 2024
Τώρα που έπεσε ο τύραννος στη #Συρία, το νέο προοδευτικό καθεστώς των τζιχαντιστών ετοιμάζεται για το πρώτο γκέι πράιντ στην ιστορία της χώρας. Μόνο που δεν θα γίνει οριζοντίως αλλά καθέτως! pic.twitter.com/RXw0oaLMec
— Greeksburg (@Greeksburg) December 8, 2024
Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στη Συρία, καθώς «η Δαμασκός είναι πλέον ελεύθερη», γεγονός που προκαλεί σεισμικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο.
Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ και «ποιος είναι ποιος» σ’ αυτό το παιχνίδι που οδηγεί σε δρόμο χωρίς γυρισμό το κράτος που μέχρι τώρα γνωρίζαμε ως Αραβική Δημοκρατία της Συρίας;
Στις 27 Νοεμβρίου δύο ένοπλες ομάδες τρομοκρατών, η Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTS) και ο λεγόμενος Συριακός Εθνικός Στρατός πραγματοποίησαν συντονισμένη επίθεση κατά της πόλης του Χαλεπίου, η οποία σε λιγότερο από 48 ώρες έπεσε στα χέρια τους.
Η HTS είναι τρομοκρατική ομάδα, αναγνωρισμένη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, μετεξέλιξη της Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, η οποία ελέγχει από το 2012 την περιοχή του Ιντλίμπ –με κατοίκους που αγγίζουν τα 3,5 εκατομμύρια–, σε συνεργασία με τον τουρκικό στρατό και την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ.
Η HTS ενσωματώνει στελέχη και τμήματα του Ισλαμικού Κράτους, χρηματοδοτείται από το Κατάρ και απολαμβάνει της… άτυπης στήριξης των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ουκρανίας. Ελλείψει άλλης γεωγραφικής διεξόδου επικοινωνεί μόνο με την Τουρκία μέσω της οποίας διακινούνται στελέχη, όπλα, πυρομαχικά, εξοπλισμός και χρήματα. Bασικός πόρος εσόδων είναι τα τέλη που εισπράττει από τη συνοριακή πύλη που επικοινωνεί με το νομό Αντιόχειας, από την οποία γίνεται η διακίνηση πάσης φύσεως… αγαθών.
Ο λεγόμενος Συριακός Εθνικός Στρατός είναι μετεξέλιξη του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA). Αποτελείται από μια σειρά σχηματισμών (μεραρχίες, ταξιαρχίες, τάγματα, κλπ.) που φέρουν διάφορα ονόματα τουρκικής… έμπνευσης· χρηματοδοτούνται, εξοπλίζονται και καθοδηγούνται εξολοκλήρου από τον τουρκικό στρατό και τη ΜΙΤ.
Οι σχηματισμοί αυτοί είναι στελεχωμένοι από ισλαμιστές τρομοκράτες από τη Συρία, κυρίως Τουρκομάνους, καθώς και Τσετσένους, Ουζμπέκους και τζιχαντιστές από διάφορες χώρες που συμμετείχαν στο Ισλαμικό Κράτος. Ο FSA κατέχει το Αφρίν, την περιοχή Τζαραμπλούζ – Αλ Μπαμπ και την περιοχή μεταξύ μεταξύ Σερεκάνιγιε – Γκίρε Σπι και έχει ως κύριο στόχο την εμπέδωση του τουρκισμού, την εξάλειψη των Κούρδων από τις περιοχές που καταλαμβάνει, και την απομάκρυνσή τους από τις ακτές της Μεσογείου, για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να αποκτήσουν μελλοντικά έξοδο στη θάλασσα.
Ο ισχυρός παράγοντας στην εξίσωση είναι η HTS και όχι ο FSA, δεδομένου ότι η τρομοκράτες της Αλ Κάιντα λόγω εντοπιότητας έχουν ισχυρό έρεισμα στους σουνίτες Άραβες των περιοχών που στοχοποιούν και καταλαμβάνουν.
Πώς εξηγείται η κατάρρευση του συριακού στρατού και η ταχεία προέλαση των τρομοκρατών της HTS;
Καταρχάς η HTS προετοιμαζόταν μεθοδικά για την επίθεση αυτή από τότε που άρχισε ο πόλεμος στη Γάζα, και πιο εντατικά από τότε που ενεπλάκη στον πόλεμο η Χεζμπολάχ, τμήματα της οποίας –δύναμης περίπου 12 χιλιάδων ανδρών– ήταν επιφορτισμένα με την ασφάλεια του Χαλεπίου.
Στην προετοιμασία της συνέβαλαν ποικιλοτρόπως μυστικές υπηρεσίες των χωρών που είναι ενοχλημένες από την παρουσία της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή – ανάμεσα σ’ αυτές και η GUR, η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Ουκρανίας, στελέχη της οποίας ανέλαβαν τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση των τρομοκρατών στη χρήση επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Όταν μετά την εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο αποχώρησαν οι 12 χιλιάδες ένοπλοι της Χεζμπολάχ από την περιφέρεια Χαλεπίου για να συμμετέχουν στον πόλεμο, δημιουργήθηκαν οι ευνοϊκές συνθήκες για την επίθεση της HTS, η οποία επίθεση ξεκίνησε με την υπογραφή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ.
Όσον αφορά τη Ρωσία, βλέπει για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες την παρουσία της στη Συρία –και ειδικά στη ναυτική βάση της Ταρτούς και στην αεροπορική βάση Χμεϊμίν στο διεθνές αεροδρόμιο της Λαττάκειας–, να τίθεται εν κινδύνω.
Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν, το οποίο μετά το 2011 χρησιμοποιούσε τη Συρία ως βάση για την ενίσχυση της Χεζμπολάχ με οπλικά συστήματα, πυρομαχικά και προσωπικό.
Οι κερδισμένοι είναι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ που βλέπουν τη Ρωσία και το Ιράν να αποδυναμώνονται δραματικά στην περιοχή.
Όσον αφορά την Τουρκία, είχε μικρά εδαφικά κέρδη με την εκδίωξη των Κούρδων από το Καντόνι Σέχμπα και την πρωτεύουσά του Τελ Ριφάτ. Όμως, ο τελικός «λογαριασμός» θα έλθει όταν…
οι ΗΠΑ διασαφηνίσουν τη θέση τους, αν δηλαδή αποφασίσουν να παραμείνουν στο πλευρό των Κούρδων ή αν αποφασίσουν να αποσυρθούν από την περιοχή.
Αν επιλέξουν την παραμονή τους, τότε η Τουρκία θα κληθεί να διαχειριστεί ένα μείζον ζήτημα που είναι το δεύτερο κουρδικό κράτος που αναμένεται να αποκτήσει αυτονομία με ένα νέο σύνταγμα που είναι πολύ πιθανόν να ισχύσει την επόμενη ημέρα στη Συρία.
Ο μεγάλος χαμένος είναι οι χριστιανοί αλλά και διάφορες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες της Συρίας, που είναι και θα παραμείνουν υπό τον έλεγχο της σουνιτικής πλειοψηφίας και της τουρκικής επιρροής.
Εκεί υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της γενοκτονίας.
Άλλωστε η Τουρκία διαθέτει και τη σχετική… τεχνογνωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου