Η χαρά τους δεν μαζεύεται. Λες και κέρδισαν οι ίδιοι τις γαλλικές εκλογές για τις οποίες ένα είναι σαφές: τις έχασε η Λεπέν.
Ο Τσίπρας μάλιστα έσπευσε να μας επιδαψιλεύσει τον γνωστό φιλοσοφικό του λυρισμό: όταν το «εγώ» υποχωρεί μπροστά στο «εμείς», τότε μπορεί να γίνει το θαύμα. Και μάλιστα το συμπέρασμα το έβγαλε μετά λόγου γνώσεως. Είχε την τύχη, όπως μας πληροφόρησε, να παρακολουθήσει τις εκλογές ζωντανά, επιτόπου. Ο εστί μεθερμηνευόμενον, την περασμένη Κυριακή ήταν στο Παρίσι.
Τι έκανε;
Παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, με ελληνικούς υποτίτλους υποθέτω.
Δεδομένου ότι ο Μελανσόν τον έχει λούσει με διάφορα απαξιωτικά επίθετα, δεν το θεωρώ πιθανό να ήταν στο στρατηγείο του.
Δεδομένου ότι οι σχέσεις του με το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι οι καλύτερες, το αποκλείω να ήταν στο δικό τους στρατηγείο.
Ασε καλύτερα. Υπάρχουν τόσα ελληνικά εστιατόρια, ας βρούμε ένα καλό, για να μας εξηγούν τι δείχνει η τηλεόραση.
Δεν έχω πληροφορίες. Υποθέσεις κάνω ο δύσπιστος. Κι αυτές εκ του αποτελέσματος. Μόνον ένας τουρίστας μπορεί να ερμηνεύσει έτσι τις γαλλικές εκλογές. «Πώς το κάνετε εσείς εδώ; Ετσι θα το κάνουμε κι εμείς». Η θεία από το Σικάγο στο Παρίσι.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γαλλία δεν αναδεικνύουν σε πρώτη δύναμη την Αριστερά. Κι αν ο Συνασπισμός της κατάφερε να κερδίσει τις περισσότερες έδρες, όχι όμως και την πλειοψηφία, το κόμμα της Λεπέν σε απόλυτες ψήφους παραμένει πρώτο. Δεν υπήρξε μεταστροφή των Γάλλων ψηφοφόρων προς την Αριστερά. Υπήρξε μια αμυντική συμμαχία, στην οποία συμμετείχε και το κόμμα του Μακρόν, για να αντιμετωπισθεί η απειλή που αποτελεί για την 5η Δημοκρατία το κόμμα της Λεπέν. Απομάκρυνση από την Ευρώπη, ενδεχομένως και από τη Δύση μέσω μιας συμμαχίας με τη Ρωσία, στην οποία η Λεπέν είναι υποχρεωμένη, σε αντίθεση με τη Μελόνι. Απόδειξη, η δήλωση του Πεσκόφ: η Ρωσία απογοητεύθηκε με τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών.
Ας μην ξεχνάμε ότι το Σύνταγμα που δίνει υπερεξουσίες στον πρόεδρο το έφτιαξε ο Ντε Γκωλ για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της επικράτησης του Κ.Κ. στην Εθνοσυνέλευση, που τότε ξεπερνούσε το 20%. Αρα την απομάκρυνση της Γαλλίας από τη Δύση.
Το αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών αποδεικνύει ότι η Γαλλία παραμένει γκωλική. Η πρωτοβουλία για τη συνέχεια ανήκει στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με τα καθ’ ημάς;
Καμία.
Ακόμη κι αν δημιουργηθεί ένας συνασπισμός της Αριστεράς, ποιος θα είναι ο αντίπαλος;
Η ελληνική «Ακροδεξιά» –Βελόπουλοι και κομπανία– είναι ένα γραφικό κακέκτυπο της Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν. Κοινώς τρέχα γύρευε.
Αλλά …
ας τους επιτρέψουμε να χαρούν. Δεν έχουν και πολλές ευκαιρίες.
Ας τους αφήσουμε να απολαύσουν το «Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη» για μερικές μέρες ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου