Tου Παντελή Σαββίδη
Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του στην σουηδική Dagens Nyheter ο κουρδικής καταγωγής σουηδός υπήκοος Necip Kurdo Sirka Baksi καλεί τον σουηδό υπουργό εξωτερικών Tobias Billström να δηλώσει ότι η Τουρκία εισέβαλε και κατέχει το 1/3 της Κύπρου και πως το πρόβλημα είναι εισβολής και κατοχής. Θα είναι ο πρώτος σουηδός ΥΠΕΞ που θα το κάνει.
Όπως θα παρακολουθήσατε τις τελευταίες ημέρες τον χαρακτηρισμό αυτό απέφυγε επιμελώς να κάνει ο ‘Ελληνας πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ευρισκόμενος στην μεγαλόνησο.
Μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε να καλύψει και τον υπουργό άμυνας Νίκο Δένδια στις επανειλημμένες επιθέσεις που δέχθηκε από τον Ερντογάν.
Αναρωτιέται κανείς αν αυτός ο λόχος που κυβερνά την Ελλάδα είναι κυβέρνηση ή παιδική χαρά. Τέτοια κατάπτωση!
Ο ίδιος ο κ. Δένδιας αν είχε πολιτική αξιοπρέπεια θα έπρεπε ή να απαιτήσει σαφή κάλυψη ή να παραιτηθεί. Αλλά η αξιοπρέπεια είναι λέξη που δεν ενδημεί στον ελληνικό δημόσιο βίο. Έχει αντικατασταθεί από το βαθιά ελληνικό ρητό: σκάσε και τρώγε.
Σε σχέση με την Τουρκία ο κουρδοσουηδός συγγραφέας θέτει δύο ερωτήματα τα οποία αξίζουν επισημάνσεως:
1.- Η Τουρκία έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να κατέχει γειτονικές χώρες για να διασφαλίσει την ασφάλειά της.
2.-Η διεθνής κοινότητα πρέπει να αποδεχθεί ότι μόνο η τουρκική εκδοχή της ιστορίας είναι αληθινή. Όλοι οι άλλοι κάνουν λάθος.
Αυτές είναι οι βασικές αρχές με τις οποίες συμπεριφέρεται η Τουρκία.
Το ερώτημα που θέτουμε και εμείς και ο συγραφέας είναι: γιατί η διεθνής δυτική κοινότητα έχει περιέλθει σε έναν μακροχρόνιο καταστροφικό πόλεμο με την Ρωσία επειδή η Μόσχα εισέβαλε στην Ουκρανία και αδιαφορεί δια τις εισβολές της Τουρκίας στην Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ;
Και η Ρωσία και η Τουρκία επικαλέστηκαν για την εισβολή τους ζητήματα ασφαλείας. Γιατί στην περίπτωση της Ρωσίας η Δύση φθάνει στα όρια ενός νέου παγκοσμίου πολέμου και στην περίπτωση της Τουρκίας αποδέχεται τα εγκλήματα που διαπράττει η κατοχική δύναμη;
Με βάση τα ερωτήματα αυτα εξηγείται και η οργή του Ερντογάν κατά του Δένδια.
Το ανώτατο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών (Διεθνές Δικαστήριο Χάγης) αποφάνθηκε ότι οι ισραηλινοί εποικισμοί στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη είναι παράνομοι βάσει του διεθνούς δικαίου, σε συμβουλευτική γνώμη που εξέδωσε την Παρασκευή.
Το Ισραήλ υποχρεούται να τερματίσει τόσο την παρουσία του στα κατεχόμενα εδάφη το συντομότερο δυνατόν όσο και κάθε νέα εποικιστική δραστηριότητα σε Δυτική Οχθη, Ανατολική Ιερουσαλήμ και Γάζα. Επίσης, οφείλει να καταβάλει αποζημιώσεις. Το Δικαστήριο καλεί όλα τα κράτη να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει ισραηλινή κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη.
Γιατί κανείς ούτε από την Ελλάδα, ούτε από την Κύπρο δεν κινεί τις σχετικές διαδικασίες να εκδοθεί μια ανάλογη απόφαση και για την Τουρκία;
Και γιατί δεν το κάνουν συντονισμένα η Κύπρος με το Ιράκ και τη Συρία κατά της Τουρκίας;
Διότι η άσκηση εθνικής πολιτικής θέλει κότσια τα οποία λείπουν από τις κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας.
Παρέχει η Αθήνα κάλυψη στην Τουρκία;
Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ έχουν αναγνωρίσει ότι η Τουρκία κατέχει μια σημαντική γεωπολιτικά περιοχή αλλά και ότι διαθέτει και έναν στρατό τον οποίο είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει αν απαιτηθεί.
Και εκτός από τη γεωγραφική της θέση η Τουρκία αξιοποιεί και την επιρροή της στον μουσουλμανικό κόσμο.
Η Τουρκία αξιοποιεί τα πλεονεκτήματά της. Η Ελλάδα και η Κύπρος;
Μας φοβίζουν με την απειλή του Ερντογάν για δύο κράτη.
Η Τουρκία έχει αρκετούς λόγους να μην θέλει τη δημιουργία δύο κρατών.
Τι παίζεται;
Η Τουρκία, αξιοποιεί και το εξής:
Έχοντας συνειδητοποιήσει πως η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού ότι δεν θα κάνει πόλεμο με την Τουρκία είναι πειστική (είναι δυνατόν να γίνονται τέτοιες δηλώσεις ακόμη και αν αυτή είναι η πολιτική σου) προσδιορίζει την επιδίωξή της και δηλώνει ότι θα την υποστηρίξει δυναμικά. Η Αθήνα στέλνει κάποια πλοία να παρακολουθούν από μακριά και η Τουρκία με τις προκλήσεις της ή αναγκάζει Αθήνα και Βρυξέλλες να αποδεχθούν την θέση της (που είναι απόσπαση δικαιώματος από την Ελλάδα) ή δημιουργεί νέα τετελεσμένα.
Αρκετά παραδείγματα από την διαχείριση του κυπριακού από το 1974 ως σήμερα δημιουργούν το ερώτημα στην κοινωνία: γι αυτούς θα πολεμήσω αν χρειαστεί;
Αυτή είναι η παρακμιακή πορεία που οδηγεί στην παράδοση.
ΥΓ: τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τις αναφορές στην Επιχείρηση Νικη (αποστολή καταδρομέων στην Κύπρο με 15 Noratlas) αναφέρθηκε ότι ένας απο τους πιλότους αρνήθηκε να πετάξει.
Στους μετέχοντες στην αποστολή δεν έγινε καμιά επίσημη αναγνώριση.
Ο ένας απο τους πιλότους που δεν πέταξαν, λόγω παρέλευσης της ώρας, κατά την επίσημη εκδοχή, διετέλεσε Αρχηγός Πολεμικής Αεροπορίας. Ήταν ο Αρχηγός επι Ιμίων.
Τα πρότυπα στην νεοελληνική κοινωνία άλλαξαν.
Ας μην κάνουμε αναφορές στο παρελθόν.
Δεν έχουμε καμιά σχέση με εκείνους.
Τα υπόλοιπα ηρωϊκά στις καφετερίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου