"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Πως σε μία νύχτα η Αχτσιόγλου έγινε Κασσελάκης

 


Βy The Wrong Man

Αίφνης η πολύφερνος νύφη Έφη Αχτσιόγλου εξατμίσθηκε και στη θέση της προέκυψε ο Κασσελάκης.

Αμφότεροι αρεστοί στα ίδια εγχώρια ΜΜΕ που προωθούν το αφήγημα της planδημίας (που επανέρχεται στο προσκήνιο) αλλά και των υπολοίπων τρομο-projects της Ατζέντας.

Καθώς οι δημοκοπήσεις έδειχναν ότι δεν τραβάει η Aχτσιόγλου και το μαγαζί υπό την ηγεσία της θα μπορούσε να βαρέσει διάλυση επιλέχθηκε από τη λίστα ο Κασσελάκης-χάντρες και καθρεφτάκια σε έναν αναλώσιμο λαό που ανόητως αναπαράγεται ένα βράδι στου Βέρτη και στου Ρέμου και ακόμη πιο εύκολα προσφέρεται ως άσκεφτος κιμάς στους σύγχρονους Ναζί-όπως ηρωικοί επιβιώσαντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης Εβραίοι περιέγραψαν αυτό που βιώνει ο (δυτικός) κόσμος.

Έγινε μάλιστα τόσο περίτεχνα η αλλαγή της εικόνας ώστε εμφανίστηκε ως πουλέν ακόμη και του Παύλου Πολάκη.

Ο ανάποδος κόσμος έδωσε κι εδώ τα ρέστα του όπως ο Νέρωνας* για παράδειγμα που βάζει τις φωτιές κατασπαράζοντας ανθρώπους, ζώα και το οξυγόνο τους και την επόμενη στιγμή εμφανίζεται ως διασώστης, πυροσβέστης και χείρα βοηθείας στα θύματά του σε αυτό το θέατρο της οδύνης με τους πολλούς πρόθυμους κλόουν και το αμήχανο μαλθακό φιλοθεάμον κοινό που παρακολουθεί σε ζωντανή μετάδοση το τέλος του.

Κι όλα αυτά με τον Τσίπρα να έχει κουρνιάξει καθώς χρειάστηκε να ανακαλύψει με τον βίαιο τρόπο σε ποιους ανήκει ο κόσμος κάπως παρόμοιο με την ταπείνωση που υπέστη ο ΓΑΠ του λεφτά υπάρχουν από εκείνους στους οποίους ανήκουν πραγματικά το χρήμα και ο έλεγχός του.


Ο αμίλητος το τελευταίο διάστημα Τσίπρας είναι τελικά...

 

 ο πλέον ομιλητικός του εαυτός. Και ίσως ο πιο σοφός με το μεγάλο δίλημμα της ύπαρξης να τον ταλανίζει.

* (Θα ήθελα όμως να ξέρεις τι έκανες. Δεν έκαψες απλά, “μερικά δένδρα”, που στο μυαλό σου θα ξαναφυτρώσουν. Μείωσες το οξυγόνο από τα παιδιά μας και τα καταδίκασες να αναπνέουν, όλα τα παράγωγα της φωτιάς, οδηγώντας τα σε ασθένειες και καρκίνους. Έριξες την στάχτη στους υδροφόρους ορίζοντες, μολύνοντας με καρκινογόνα υλικά το φαγητο και το νερό μας, αυξανοντας τους καρκίνους στην κοινότητα. Εξαιτίας σου πολλοί θα δοκιμαστούν και θα πεθάνουν πρόωρα, κάποιοι με φρικτούς πόνους. Έσβησες το πράσινο θαύμα της Δαδιάς, μειώνοντας τις αποδράσεις μας από τις τσιμεντουπόλεις, καταδικάζοντας τα παιδιά μας να ζουν ανάμεσα σε τοίχους. Έκαψες ζωντανά άπειρα ζωάκια, των οποίων τα ουρλιαχτά ακούστηκαν σε όλο το δάσος καθώς έτρεχαν μισοκαμμένα να ξεφύγουν. Κι όσα επέζησαν τα καταδίκασες στην πείνα, η στον κίνδυνο να πεθάνουν μέσα στην πόλη, από αυτοκίνητα η ανάλγητους ανθρώπους…)



Δεν υπάρχουν σχόλια: