Στο δευτερόλεπτο της αναπνοής εκτός κυμάτων και μέχρι την επόμενη βούτα… Αυτό είναι το τραγικότερο των χρόνων μας. Η εξοικείωσή μας με το κακό ως την πιο πιθανή πιθανότητα. Εντέλει η ματαιότητα.
Όπως εκείνες οι μαυροφορεμένες γριές που κάθονται στα πεζούλια και όταν τις ρωτάνε «Τι κάνεις;» απαντάνε μονοδιάστατα και μονότονα «Βάσανα, παιδάκι μου, βάσανα».
Σε αυτό το χρονικό σημείο μπορώ πια να μιλήσω για τον παρθενογεννημένο των ημερών μας.
Εις σπήλαιον εγεννήθη θείον βρέφος, Αλέξιος Τσίπρας. Ταπεινός και θλιμμένος περιφέρεται μεταφέρων τα βαριά συναισθήματά του, τις βαριές αγωνίες του αλλά κυρίως την αλάθητη κρίση του εναντίον των πάντων. Όλα λάθος, όλοι λάθος. Εκείνος;
«Πριν τρία χρόνια αιφνιαδιαστήκαμε…».
Άτιμε αιφνιδιασμέ αμαυρώνεις, τα καλύτερα παιδιά!
Η τραγωδία στο Μάτι έχει δυο αξεπέραστους πυλώνες που πρέπει η μνήμη τους να θίγει βαθιά την ανθρώπινη υπόστασή μας, ανεξαρτήτως του κόμματος που ο καθένας μας εμπιστεύεται για τη διαχείριση του κράτους:
Την Καραγκιοζ-μπερντέ σύσκεψη ως αρχή και την κρουαζιέρα με το σκάφος της κυρίας Παναγοπούλου ως μεγάλο φινάλε.
Ενδιαμέσως πληθώρα αναξιοπρεπών, φθηνών δηλώσεων. «Αν σου είχα δώσει τα λεφτά θα τα σπατάλαγες» (στον ενικό αριθμό εν αντιθέσει προς την αυτοκριτική).
Ο άνθρωπος, ο πολιτικός άνδρας, ο λαοφιλής, ο Ηγέτης της σύγχρονης σελίδας της Αριστεράς, ο Πρωθυπουργός που τη διαχειρίστηκε, μόλις χθες, εις μνήμην ίσως των νεκρών είπε και την τελευταία του κουβέντα απευθυνόμενος σε πολίτες στην Ηλεία που έζησαν τη -δυστυχώς με έναν νεκρό- πύρινη τραγωδία που βίωσε η χώρα: «Ευχαριστώ αυτούς που αγνόησαν τις εντολές να απομακρυνθούν».
Ο εκ συνηθείας «επαναστάτης».
Απορεί κανείς με την παράταξη που διατηρεί στη θέση του αυτόν ως αρχηγό.
Ο Αλέξιος Τσίπρας Ιανουάριος 2015- Ιούλιος 2019 παραμένει αξεπέραστος.
Ο Αλέξιος Τσίπρας ο νεώτερος...
εγεννήθη εις σπήλαιον Ευβοίας Αύγουστον 2021 για να σώσει τον κόσμο.
Συμπατριώτες μου, οποιουδήποτε κόμματος, η μνήμη είναι αναγκαίο στοιχείο για την αυτοεκτίμηση και σίγουρα αναγκαίο εργαλείο για αυτοκριτική.
Υ.Γ Δεν υπάρχει χειρότερη αναπηρία από την έλλειψη ντροπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου