1.-Η μαρξιστική θεωρία για την σχέση παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων δεν αμφισβητήθηκε σοβαρά. Αλλαγή των παραγωγικών δυνάμεων (νέες τεχνολογίες) συμπαρασύρει τις παραγωγικές σχέσεις (σχέσεις των ανθρώπων κατά τη διαδικασία παραγωγής, π.χ. αμφισβήτηση του φορντικού μοντέλου).
2.-Ο συνδυασμός των δύο, δηλαδή, αλλαγή παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων συνδιαμορφώνει έναν νέο τρόπο παραγωγής. Ας τον ονομάσουμε μετακαπιταλιστικό.
3.-Ιστορικά, οι τρόποι παραγωγής ταυτίστηκαν με πολιτικά συστήματα. Επι φεουδαρχίας είχαμε την βασιλεία, επι αστικού, καπιταλιστικού συστήματος την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο μετακαπιταλισμός απαιτεί για να λειτουργήσει νέο πολιτικό σύστημα. Δεν ικανοποείται στο υπάρχον. Εξ ου και η κρίση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Ποιό θα είναι το νέο πολιτικό σύστημα; Αναζητείται διεθνώς. Μέχρι τότε θα βιώνουμε πολιτικές κρίσεις οι οποίες δεν θα εκτονώνονται.
4.-Στις μεταβατικές περιόδους το παλιό συνυπάρχει πάντα με το καινούριο. Έτσι σήμερα, το παλιό πολιτικό σύστημα και οι παλιές νοοτροπίες συνυπάρχουν με νέες. Θα συγκρούονται μέχρι να υπερισχύσει η νέα. Διότι η παλιά σιγά σιγά πεθαίνει. Όπως κάθε τι που γενιέται και γερνάει.
5.-Το ελληνικό πολιτικό σύστημα χαρακτηρίσθηκε απο δημιουργίας του ελληνικού κράτους απο έναν συγκεντρωτισμό τον οποίο επέβαλαν οι Βαυαροί για να ελέγχουν τους υπηκόους τους. Το νεοελληνικό κράτος θα μπορούσε να διαμορφωθεί πολύ διαφορετικά αν δεν εδολοφονείτο ο Καποδίστριας. Η δολοφονία του το έριξε στις βαυαρικές δαγκάνες.
6.-Ο συγκεντρωτισμός του ελληνικού κράτους παίρνει κορυφαίες διαστάσεις σήμερα που λόγω των νέων αντιλήψεων στην κρατική λειτουργία που εισάγουν οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες αμύνεται για να περισώσει τα προνόμιά του. Δεν θα τα καταφέρει, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτε συγκροτημένο να το αμφισβητήσει, διότι το νέο πάντα υπερισχύει. Το παλιό, όμως, δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα, στερώντας τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στην ελληνική περιφέρεια.
7.-Στο ερώτημα γιατί δεν θα τα καταφέρει η απάντηση είναι μία: οι νέες τεχνολογίες δίνουν την δυνατότητα σε ανθρώπους να εργάζονται χωρίς να βρίσκονται, αναγκαστικά, στον ίδιο τόπο. Η συσσώρευση της γραφειοκρατίας επιβάλλει την ψηφιακή διαχείρησή της και η οικονομική αδυναμία των κρατών επιβάλλει την μείωση του προσωπικού άρα την ψηφιοποίηση των κρατικών λειτουργιών.
8.-Σ αυτήν την παγκόσμια δυναμική αντιδρά, ως καθυστερημένο, το ελληνικό κράτος. Προσπαθεί να περισώσει τα προνόμια μιας νομενκλατούρας που συγεντρώθηκε στην πρωτεύουσά του, έστω και σε βάρος της ανάπτυξής του.
9.-Η ιδεολογική διαχείριση αυτής της εμμονής έχει να κάνει με την υποσυνείδητη διαμόρφωση της ιδέας ενός αθηναϊκού εξαιρετισμού. Γιατί να συγκεντρώνονται όλα στην Αθήνα; Διότι είναι πρωτεύουσα. Διότι συγκεντρώνει τον μισό ελληνικό πληθυσμό. Διότι Αθήνα ίσον Ελλάδα. Διότι η Αθήνα είναι κάτι το εξαιρετικό.
10.-Αυτή η ιδεολογική αντίληψη είναι βαθιά χαραγμενη στην συνείδηση και των κατοίκων του λεκανπεδίου. Θεωρούν αδιανόητη την αμφισβήτησή της. Ενοχλούνται, ακόμη, και με τις επισημάνσεις της καθυστέρησης που παράγει ο συγκεντρωτισμός.
11.-Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας απόλυτος φορέας αυτής της λογικής. Της απόλυτης συγκέντρωσης των πάντων στην πρωτεύουσα. Μεγάλωσε με αυτήν και είναι εξαρτημένος απο ανθρώπους και κέντρα που την υπηρετούν με πάθος διότι σ αυτήν επικεντρώνονται τα συμφέροντά τους.
12.-Ο κ. Μητσοτάκης δεν προέρχεται απο τα σπλάχνα της δεξιάς και με την λειψανδρία που υπάρχει, θα μπορούσε να συσπειρώσει ευρύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος. Αλλά η εμμονή του σε μια αναχρονιστική λογική τον οδηγεί σε εσφαλμένες πολιτικές. Και περιορίζει το εύρος του πολιτικού του λόγου.
13.-Η τραγωδία της χώρας είναι ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση κυβερνητκής εξουσίας. Όχι, λύση, ικανοποίησης του θυμικού αλλά λύση που θα διεκδικήσει την πολιτική εξουσία για να αλλάξει προς την δυναμική που έρχεται τα πράγματα.
14.-Δυστυχώς, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι μια τραγωδία και τα άλλα πολιτικά μορφώματα αγωνίζονται για να υπάρξουν. Μερικά απο αυτά έχουν και γραφικό χαρακτήρα.
15.-Στο πλαίσιο που περιγράφηκε παραπάνω η λύση είναι μία:
¨Ενας ισχυρός , μαζικός πολιτικός φορέας με έδρα εκτός Αθηνών για να αναπνέει καθαρό αέρα. Στις αστειότητες περί σεπαρατισμού δεν καταδέχομαι να αναπαντήσω.
16.-Ο φορέας αυτός για να συγκροτηθεί χρειάζεται τέσσερα πράγματα. Ικανό πολιτικό προσωπικό, χρηματοδότηση, ισχυρά ΜΜΕ που να προβάλλουν τις θέσεις του και μια καλή οργάνωση.
17.-Τίποτε απο αυτά δεν φαίνεται να υπάρχει. Οπότε, καληνύχτα σας μέχρι οι διεθνείς αλλαγές ξυπνήσουν και την Ελλάδα.
Ας ελπίσουμε, όμως, ότι το ξύπνημα δεν θα έλθει καθυστερημένα. Διότι ο δράκος δίπλα παραμονεύει. Και, τώρα, δεν θα πρόκειται, απλώς, για εγκατάλειψη της Θεσσαλονίκης όπως τη δεκαετία του 90. Ο δράκος θα καταβροχθίσει τα πάντα. Και τους “εξαιρετικούς”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου