Επί ΣΥΡΙΖΑ τα επιδόματα από το υπερπλεόνασμα ήταν μια απόπειρα της κυβέρνησης να εξαγοράσει την ανοχή των συμπολιτών και μια λαϊκίστικη προσέγγιση της οικονομικής πολιτικής.
Προφανώς, όλα αυτά που ακούγονταν (και ήταν) πολύ σωστά επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαψαν να ακούγονται (και να είναι) σωστά επί Νέας Δημοκρατίας. Προφανώς η επιδοματική πολιτική έρχεται να (ψευτο)καλύψει την διαχρονική απροθυμία των κυβερνήσεων να δημιουργήσουν ένα κράτος πραγματικής πρόνοιας και προφανώς είναι εξοργιστικό οι φόροι που ΔΕΝ χρειάζεται το κράτος για να λειτουργήσει (κλεμμένα λεφτά δηλαδή) αντί να επιστρέφονται σε όσους τους κατέβαλαν να χρησιμοποιούνται για να προσποιείται η κυβέρνηση την ευαίσθητη. Και γίνεται ακόμα πιο εξοργιστικό όταν καταλαβαίνεις πως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα χρήματα σου όχι μόνο για να βοηθήσει όσους δεν έχουν, αλλά κυρίως όσους δεν δηλώνουν αυτά που έχουν. Αλλά τώρα κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία.
Ακούω εδώ και μέρες τις συζητήσεις για το τι είναι η μεσαία τάξη και για το πώς ορίζεται.
Γιατί μόνο ως κοροϊδία μπορώ να πάρω αυτές τις συζητήσεις σε μια χώρα στην οποία ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού φοροδιαφεύγει και ζει σε βάρος αυτών που δεν έχουν την δυνατότητα να το κάνουν.
Καταλαβαίνω πως ο μόνος πραγματικός στόχος ενός πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης είναι η επανεκλογή και καταλαβαίνω πως στην ωραιότερη χώρα του κόσμου οι φοροφυγάδες είναι πολλές ψήφοι. Το να τους κυνηγήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση θα σήμαινε ότι βάζει σε κίνδυνο και την επανεκλογή της αλλά και την άνεση πολλών από τα μέλη του κόμματος που τη στηρίζει (με τέτοιο μέγεθος φοροδιαφυγής θα υπάρχουν και μπόλικα στελέχη της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ που θα κρύβουν εισοδήματα).
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι. Στη χώρα μας ο διαχωρισμός δεν είναι ταξικός αλλά φορολογικός.
Κάθε πολιτική επιδομάτων και διευκολύνσεων που βασίζονται σε εισοδηματικά κριτήρια είναι άδικη όταν εφαρμόζεται σε μια χώρα με τόσο μεγάλο ποσοστό απόκρυψης εισοδημάτων.
Προφανώς η πάταξη της φοροδιαφυγής δεν είναι πρακτικά δύσκολη (όλες οι υπόλοιπες χώρες της Δύσης δεν είναι φτιαγμένες από ευσυνείδητους αγγέλους) αλλά είναι εντελώς ανεπιθύμητη πελατειακά. Και αυτή η κυβέρνηση...
Υ.Γ. Εννοείται πως δεν μπορώ να κατηγορήσω τους συμπολίτες που κρύβουν εισοδήματα. Αν μπορούσα θα έκανα κι εγώ το ίδιο: αν είχα επιλογή δεν θα εμπιστευόμουν τη διαχείρηση ούτε ενός ευρώ σε κανέναν εκπρόσωπο του εξυπνότερου λαού στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου