Η οικονομική ελευθερία στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις τέσσερις χώρες με τις οποίες συνορεύει (την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Αλβανία και τη Χώρα Χωρίς Όνομα). Οι τρεις είναι πρώην κομμουνιστικές χώρες. Που μάλιστα άνοιξαν τα σύνορά τους και ενίσχυσαν τον Δημοκρατικό Στρατό στη διάρκεια του Εμφυλίου. Πιθανόν αυτή η παρέμβαση να οδήγησε και στην τελική νίκη των κομμουνιστών.
Exhibit #2.
Αλλά πέραν των άμεσων γειτόνων, μας ξεπέρασε στην οικονομική ελευθερία και η ευρύτερη γειτονιά μας. Από τη Σερβία και το Μαυροβούνιο μέχρι τη Βοσνία, τη Ρουμανία και το Κόσοβο. Σ’ αυτές τις χώρες, όπως και στην Ελλάδα, επικράτησε ο κομμουνισμός στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940. Αλλά εκεί κατέρρευσε το 1989. Κάτι που δεν συνέβη στην Ελλάδα.
Καθώς απομακρυνόμαστε, σε πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης γενικότερα, παρατηρούμε το ίδιο φαινόμενο. Από τη Σλοβενία και την Κροατία στη γειτονιά μας, μέχρι τη Ρωσία και τη Λευκορωσία που μας πέρασαν πέρυσι. Όταν δηλαδή η Ελλάδα έφτασε στο ανώτατο στάδιο του σοσιαλισμού, δηλαδή στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Εδώ τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Εδώ συγκρινόμαστε με χώρες που μας έχουν αφήσει πολλά χιλιόμετρα πίσω. Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία και Ουγγαρία. Αναρωτιέμαι πότε οι κάτοικοι αυτών των χωρών θα επισκέπτονται την Ελλάδα έχοντας στις βαλίτσες τους νάιλον καλσόν και μπλουτζίν.
Γι’ αυτούς τώρα τι να πούμε; Οι Τίγρεις της Βαλτικής σου λέει ο άλλος. Πρόσθεσα πάντως και την Ορθόδοξη Γεωργία για να μην αισθανόμαστε μόνοι. Αυτή όμως προτιμά την παρέα της Βαλτικής από τη δική μας.
Αφού σύγκρινα την Ελλάδα με τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, σκέφτηκα να τη συγκρίνω και με το άντρο του νεοφιλελευθερισμού: τη Σκανδιναβία. Όπως βλέπετε εκεί ο νεοφιλελευθερισμός τους έχει διαβρώσει απολύτως. Υποθέτω ότι η ζωή τους θα είναι μια σκέτη κόλαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου