Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Ας βάλουμε για τα επόμενα λεπτά την πολιτική ορθότητα εκεί που
πρέπει, για να πούμε μερικές αλήθειες.
Ολες οι χώρες των οποίων η κατάληξη του ονόματός τους είναι -σταν έχουν προβληματάκια. Ζοριλίκια υπάρχουν και στους τόπους με κατάληξη -λάνδη.
Για μερικούς αυτά είναι ήσσονος σημασίας, αλλά σε άλλους κακομαθημένους (όπως π.χ. οι κάτοικοι δυτικών χωρών) φαντάζουν τεράστια. Ενα από τα... ψεγάδια των χωρών σε -σταν και -λάνδη είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουν νόμους. Τα κείμενα που εμφανίζονται ως νομοθετήματα εφαρμόζονται μόνο όταν πρόκειται να προστατεύσουν τα συμφέροντα των καστών που κυβερνούν.
Η επιλεκτική εφαρμογή των νόμων στα δυτικά ήθη και έθιμα αποκαλείται (επιεικώς) αδικία και κανονικώς απολυταρχία. Το να εφαρμόζεις τον νόμο όποτε σου καπνίσει και σε όποιον σου γυαλίσει είναι το παντεσπάνι στην τούρτα της τυραννίας. Η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με αυτού του είδους την αθλιότητα. Στο Γιουνανιστάν και τη Ραγιαδολάνδη είναι καθημερινότητα. Ο νόμος θα εφαρμοστεί όποτε (και σε βάρος όσων) θελήσουν οι τοποτηρητές του υπαρκτού λαμογισμού, οι παραγωγοί χαβιαριστερισμού, οι εκσυγχρονιστές της Siemens και οι λοιποί πασόκοι.
Τζάμπα μάγκες
Ο εις πάει στον αντιπρύτανη και του συμπεριφέρεται λες και είναι
χωματερή και βρίσκεται ακόμα εντός πανεπιστημιακής κοινότητας,
καταλαμβάνοντας θέση παιδιού που δεν θα έκανε ποτέ τέτοιες αθλιότητες.
Ο άλλος πάει και κατσικώνεται στην πλατεία Συντάγματος, απαιτώντας να του αναγνωριστούν με μαγκιά και νταηλίκι δικαιώματα στέγασης και σίτισης. Λεπτομέρεια: Δεν κατσικώνεται κάποιος άνεργος, που έχασε το βιος του λόγω κρίσης, αλλά αλλοδαπός. Θέλει εδώ και τώρα να του αναγνωριστεί ο χαρακτηρισμός του πολιτικού πρόσφυγα δίχως αυτό που αποκαλείται «ελληνικό» κράτος να ελέγξει την ταυτότητά του, το ποιόν του, τον τρόπο που μπήκε στη χώρα και αν ανήκει στην αγέλη των αποκεφαλιστών του Ισλαμικού Κράτους. Πρέπει να τον δεχτούμε, να τον στεγάσουμε, να τον ταΐσουμε δίχως δεύτερη κουβέντα, επειδή μας το λέει εκείνος!
Φυσικά, μας
το λένε και οι εκατομμυριούχοι της Αριστεράς και της προόδου, οι οποίοι
ουδέποτε βάζουν κάποιον ταλαίπωρο ντόπιο ή αλλοδαπό στις επαύλεις τους.
Θέλουν να το κάνουν άλλοι, να το πληρώνουν άλλοι κι αυτοί να πουλάνε
ευαισθησία, εντελώς δωρεάν.
Το κακό είναι ότι συνήθως τους γίνεται το χατίρι. Αλλος σκούζει, άλλος πληρώνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου