"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Υπόγεια ζωή, επίγεια φαντασίωση

Της Καρολίνας Παπακώστα

Την είχα προσέξει αρκετά πρωινά, καθώς περπατούσα στο δροµάκι πίσω από την αµερικανική πρεσβεία. Μια κυρία της παλαιάς Αθήνας. Τουλάχιστον αυτό µαρτυρούσε η «µύτη» της. Μένει στο Κολωνάκι, σε µία από αυτές τις αντιαισθητικές πολυκατοικίες που κατασκευάστηκαν σωρηδόν στα 70s. Στη φαντασία της διαµένει σε κάποιο penthouse  (ρετιρέ ελληνιστί)  στο αριστοκρατικό Λονδίνο.

Κάθε πρωί την περιµένει έξω από την είσοδο το αυτοκίνητο. Με τον προσωπικό της σοφέρ. Μια παλιά λευκή ΒΜW, από αυτές που δεν αξίζουν µία τώρα. Αλλά σαφώς νεώτερη από την ιδιοκτήτριά της για να χαρακτηρισθεί vintage… Ο φιλιππινέζος οδηγός της µε το που τη βλέπει να βγαίνει από το ασανσέρ τρέχει να της ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου. Πριν, το έχει φυσικά γυαλίσει σχολαστικά. Με τόση φροντίδα και προσοχή όση αρµόζει στην πάλαι ποτέ «κούρσα» και στην πάλαι ποτέ αρχόντισσα. Κάθε φορά που την έβλεπα είχα το ίδιο δίληµµα: να γελάσω µε τη φαντασίωση στην οποία ζει ή να εξοργιστώ µε τα επιτιµητικά βλέµµατα που ρίχνει στον φιλότιµο υπάλληλό της;

Το βραδάκι που η κυρία ξεκουράζεται η πόρτα του υπογείου διαµερίσµατος της πολυκατοικίας είναι ανοιχτή. Δεν είναι πάνω από 40 τ.µ. Αν και αισθάνεσαι αδιάκριτος, δεν µπορείς να µην κοιτάξεις µέσα. Η µουσική και τα τραγούδια σε άπταιστα ελληνικά φταίνε. Ο φιλιππινέζος σοφέρ και η οικογένειά του µένουν εκεί, χαρούµενες φάτσες. Η µιζέρια βρίσκει χώρο εκεί.

Συνειδητοποίησα πως από τότε που ανακοινώθηκαν οι περικοπές στους µισθούς του Δηµοσίου και τα διάφορα κύµατα µέτρων, όσες φορές κι αν πέρασα από το δροµάκι δεν έγινα µάρτυρας του τελετουργικού της καθηµερινής βόλτας. Και στο παράθυρο του υπογείου διαµερίσµατος πρόσεξα κολληµένη την επιγραφή «ενοικιάζεται». Η λευκή ΒΜW δεν ξέρω αν πουλήθηκε ή κατέληξε στα παλιοσίδερα.

Η χρυσή φαντασίωση της κυρίας κινδυνεύει µε εξαφάνιση από το µνηµόνιο. Είχε εκπέσει βέβαια προ πολλού, απλώς δεν το είχε καταλάβει. Ισως αυτή ήταν από τους πιο άτυχους. Ισως δεν είχε συσσωρεύσει αρκετό «λίπος». Οσο κι αν προσπάθησα να τη λυπηθώ, δεν τα κατάφερα.

Ο Φιλιππινέζος και η γυναίκα του πάντως, σκέφτηκα, κάπου θα βρουν µια δουλειά

Δεν υπάρχουν σχόλια: