Toυ ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ
Θες εγγυημένες κατώτατες τιμές για τον πρωτογενή τομέα;
Θες εγγυημένες κατώτατες τιμές για τον πρωτογενή τομέα;
Ξεκίνα λοιπόν και πρότεινε για τους 48.000 περίπου κωδικούς αγροτικών, κτηνοτροφικών, μελισσοκομικών και αλιευτικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα, πες μας ποιος θα τις υπολογίσει και πώς και, κυρίως, ποιος θα πληρώνει τη διαφορά, αν η αγορά δεν πιάσει αυτές τις τιμές.
Οι άλλοι φορολογούμενοι;
Θα ζητήσει και ο ψαράς κατώτατη εγγυημένη τιμή για τη σαρδέλα;
Μήπως και κατώτατη εγγυημένη ποσότητα;
Σκέψου και ένα βήμα παραπέρα. Ποιος και με ποιον τρόπο θα ελέγχει ποια είναι η παραγωγή του καθενός για να του καταβληθεί η διαφορά;
Και πώς θα ανακαλύπτει τη λαμογιά, αν, ας πούμε, ο παραγωγός συμφωνήσει με τον έμπορο να φαίνεται χαμηλότερη τιμή στα τιμολόγια από την πραγματική για να τσεπώσει την επιδότηση της εγγυημένης τιμής;
Όρισε, ας πούμε, κατώτατες τιμές για τις φακές. Πόσο οι στάνταρ, πόσο οι βιολογικές, πόσο οι μαύρες, πόσο οι κόκκινες, πόσο οι ψιλές (Σάμος, Δήμητρα, Αθηνά), πόσο οι χοντρές (Θεσσαλία, Ικαρία), πόσο οι Εγκλουβής.
Πες μας και για τα 500 είδη γραβιέρας που παράγει η χώρα, ΠΟΠ και μη: Κρήτης, Νάξου, Αμφιλοχίας, Αγράφων, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Μάνης, Αρκαδίας, Ευβοίας, Τήνου, Άνδρου, Λέσβου, Σάμου, Χαλκιδικής, Πίνδου, Ολύμπου, Ροδόπης κ.λπ. με πιπέρι, με 4 πιπέρια, με μπούκοβο, με θυμάρι, με τρούφα, με πάπρικα, με τσίλι, με μοσχοσίταρο κ.λπ.
Ακούω προτάσεις. Με αριθμούς, όμως, ε;
Ποιες θα είναι οι...
κατώτατες τιμές, πώς θα υπολογίζονται, ποιος θα τις ελέγχει και κάθε πότε θα αλλάζουν.
Περιμένουν στη σειρά 47.500 προϊόντα ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου