Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι θρίαμβος της Νέας της Δημοκρατίας και του Κυριάκου του Μητσοτάκη.
Είναι συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέκση.
Είναι (προς το παρόν μικρότερη από όσο διατυμπανίζουν*) επιτυχία του ΠΑΣΟΚ και του συντρόφου Ανδρουλάκη. Μα πάνω και πρώτα από όλα είναι νίκη της κανονικότητας και της ωριμότητας.
Είναι συντριβή της τοξικότητας, του φανατισμού, της ιδεοληψίας, της εχθροπάθειας, του μίσους, της αρπακόλας, της μαύρης προπαγάνδας, της διαστρέβλωσης, της εφηβικής παρόρμησης, της απροθυμίας επαφής με την πραγματικότητα και της αδιαφορίας για τα αληθινά προβλήματα των πολλών. Είναι ήττα της ελληνικής εκδοχής του τραμπισμού. Είναι δηλαδή ήττα όλων όσων εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του.
Σε αντίθεση με το τι πίστευαν ή ήλπιζαν οι σύντροφοι, οι πολίτες δεν θέλουν περιπέτειες. Μπορεί να μπουν σε αυτές αν πιστέψουν ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν αλλά δεν τις προτιμούν με τον ψυχαναγκαστικό/επαγγελματικό τρόπο με τον οποίο τις επιδιώκει η αριστερά. Μπήκαν σε περιπέτειες όταν πίστεψαν ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα το 2015 και όταν κατάλαβαν ότι είχαν να χάσουν έκαναν πίσω. Γιατί κατάλαβαν ότι οι κάτοικοι μιας δυτικής χώρας στον 21ο αιώνα δεν είναι «της Γης οι κολασμένοι» και γιατί κατάλαβαν ότι η κανονικότητα μπορεί να μην είναι ευκαιρία για την αριστερά (όπως κυνικά ομολόγησε η συντρόφισσα Αχτσιόγλου) αλλά είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν οι ίδιοι. Κι όταν ενας πρωθυπουργός τους την πρόσφερε (ή έστω τους έδειξε ότι έχει πρόθεση να τους την προσφέρει) έδωσαν ένα δυνατό χαστούκι σε όσους κάνουν ό,τι μπορούν εδώ και τέσσερα χρόνια για να τους τη στερήσουν.
Γιατί δεν είναι μόνον ο ΣΥΤΡΙΖΑ που συνετρίβη. Είναι και το κόμμα του ανθρώπου παγώνι που έμεινε έξω από τη Βουλή. Είναι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ που δείχνουν ότι οι πολίτες θέλουν να απαλλαγούν από τους φασαριόζους σαμποτέρ της κανονικότητας και ακόμα και στην αντιπολίτευση έκαναν επιλογές που δεν την απειλούν (το ΚΚΕ σε μονοψήφιο ποσοστό είναι μια παλαβομάρα που διαχρονικά αντέχεται). Θέλουν να απαλλαγούν από τους τοξικούς συγκρουσιακούς και αδίστακτους τύπους που δεν κατάλαβαν τίποτα από το αποτέλεσμα του 2019 και μέχρι στιγμής όλα δείχνουν ότι δεν κατάλαβαν τίποτα ούτε από το χτεσινό χαστούκι (πράγμα εν πολλοίς λογικό αν σκεφτούμε ότι η τοξικότητα και η εχθροπάθεια δεν ήταν για τους περισσότερους επιλογή στρατηγικής, αλλά ο ίδιος ο χαρακτήρας τους).
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, το κακό σπυρί που ως σύμπτωμα της οικονομικής κρίσης ταλαιπώρησε τη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια επιτέλους έσπασε και μάλιστα με τρόπο που μάλλον κανείς δεν περίμενε. Η κοινωνία σε μια ανέλπιστη επίδειξη ωριμότητας απέδειξε ότι...
αυτοί που φωνάζουν περισσότερο δεν είναι οι περισσότεροι. Κι αυτή είναι μια τεράστια νίκη όχι μόνο για την ΝΔ και τον Μητσοτάκη αλλά κυρίως για όλους μας. Ακόμα και γι’ αυτούς που μπορεί ακόμα να μην το καταλαβαίνουν. Και μπράβο μας.
ΥΓ – Εκτός από ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και ήττα για όλους τους (εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ αλλά...) δημοσιολογούντες που καθισμένοι στον αναπαυτικό καναπέ τους και χαμένοι σε αγωνίες πολυτελείας συμμερίζονταν την συριζαϊκή μαύρη προπαγάνδα και προέβλεπαν αποδοκιμασία της κυβέρνησης επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι πολύ χρήσιμη η συζήτηση για τα κεραμίδια αλλά πρέπει πρώτα να χτίσουμε το σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου