Μία φορά και έναν καιρό, ήταν μία κυρία που ζούσε σ’ ένα αστικό κέντρο της ελληνικής επαρχίας.
Η κυρία ήταν (και είναι) ανεμβολίαστη κατά του SARS-CoV-2.
Μια ωραία ημέρα η κυρία προσεκλήθη σε μία εκδήλωση όπου, με βάση τα ισχύοντα, για να παραστεί θα έπρεπε να διαθέτει αποδεικτικό test πως δεν έχει μολυνθεί από τον ιό. Είτε rapid 48 ωρών, είτε "μοριακό" PCR (Polymerase Chain Reaction) 72!
Πήγε λοιπόν σ’ ένα φαρμακείο στην περιοχή της και έκανε ένα rapid. Το οποίο όμως έδωσε θετικό αποτέλεσμα!
Θορυβημένη η κυρία, καθώς δεν παρουσίαζε κανένα σύμπτωμα (αλλά και λάβρα για να παραστεί στην εκδήλωση), απευθύνθηκε σε ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο για να πραγματοποιήσει ένα (σαφώς) πιο αξιόπιστο PCR. Αυτό έγινε πραγματικά και το αποτέλεσμα ήταν, αρνητικό.
Περιχαρής η κυρία, ζήτησε από τον υπεύθυνο του εργαστηρίου να το καταχωρήσει στον ΕΟΔΥ (πρακτικά η καταχώρηση γίνεται στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση – ΗΔΙΚΑ, αλλά πρόκειται για λεπτομέρεια) και να της δώσει τη βεβαίωση μη νοσούντος (ώστε να παραστεί στην εκδήλωση, μην ξεχνιόμαστε!).
Αλλά φευ, άκουσε αποσβολωμένη τον μικροβιολόγο να της λέει πως αυτό είναι αδύνατο. Διότι, από τη στιγμή που θα καταχωρηθεί ένα θετικό αποτέλεσμα τεστ (ανεξαρτήτως είδους) στον ΕΟΔΥ (δηλ. στην ΗΔΙΚΑ), δεν υπάρχει τρόπος για να αναιρεθεί η καταχώρηση και ο εξεταζόμενος είναι υποχρεωμένος από τον νόμο να παραμείνει σε καραντίνα!
Μην πιστεύοντας στ’ αυτιά της η κυρία (ούτε εγώ πίστευα πως μπορεί να ισχύει ένα τόσο χαζό μέτρο, μέχρι να το επιβεβαιώσω), απευθύνθηκε στον φαρμακοποιό που είχε πραγματοποιήσει το "μοιραίο" rapid, για να βγάλει άκρη και "να βρει το δίκιο της"!
Αμ δε! Ο φαρμακοποιός επιβεβαίωσε τον μικροβιολόγο: εάν για κάποιο λόγο βρεθεί ένας/μία πολίτης θετική-ός στον ιό, θα πρέπει να παραμείνει αρκετές ημέρες σε απομόνωση, πριν μπορέσει να κάνει νέο τεστ, το οποίο να γίνει αποδεκτό ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί κανονικά.
Η υποχρεωτική αλλά μη απαραίτητη απομόνωση για μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους κάθε μέρα, φυσικά είναι το μικρότερο κακό. Κοστίζει κάποια χρήματα στην εθνική οικονομία, μπόλικο εκνευρισμό στους παθόντες (και ων ουκ έστιν αριθμός "μπινελίκια") κι αυτό είναι όλο. Αντε να μετρήσουμε και μερικές σπασμένες τηλεοράσεις, οθόνες Η/Υ κ.λπ.
Η εν λόγω κυρία, μετά από λίγες ημέρες, θα λάβει πιστοποιητικό νόσησης και θα κυκλοφορεί οπουδήποτε της κάνει όρεξη ανεμβολίαστη, επί έξι μήνες. Χωρίς τη δυνατότητα να εμβολιαστεί, ακόμη και εάν το ήθελε.
Μετά δε την παρέλευση των έξι μηνών θα της επιτραπεί να κάνει μόνο μία δόση εμβολίου. γεγονός που μεταφράζεται σε (σημαντικότατα) μειωμένη ανοσία, για πολύ μεγάλο διάστημα.
Για να μην αναφερθούμε στην περίπτωση να νοσήσει σοβαρά και να νοσηλευτεί, οπότε όλοι οι ειδικοί θα διαβάζουν το ιστορικό της, θα κοιτάζονται μεταξύ τους με τεράστια απορία για το πρωτοφανές φαινόμενο! Ξύνοντας το κεφάλι τους και δίνοντας την δυνατότητα στους πσεκασμένους να μπουρδολογήσουν, ακόμη περισσότερο...
Κι όλα αυτά γιατί;
Επειδή ένας καρεκλοκένταυρος είτε δεν ξέρει που του πάνε τα τέσσερα με την CoViD-19, τα διάφορα είδη και τις διαδικασίες των τεστ, είτε διότι δεν μπορεί να δει πέρα από την άκρη της μύτης του!
Κατά τ’ άλλα...
θέλουμε, να πείσουμε τους διστακτικούς να εμβολιασθούν ώστε να δημιουργηθεί το τείχος ανοσίας. Και το κάνουμε "στρατηγικά, μεθοδικά και αποτελεσματικά", αλλά "χωρίς να εφαρμόζουμε αυταρχικές πολιτικές που μπορεί να οδηγήσουν σε απολύσεις", επειδή "τα παιδιά δεν αποτελούν κίνδυνο μόλυνσης για την κοινωνία"!
Το γεγονός πως το 25% των καθημερινών κρουσμάτων, είναι άτομα κάτω των 29 ήδη, είναι απλά μια ασήμαντη λεπτομέρεια! Για ορισμένους, τουλάχιστον…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου