Πρέσβη ε.τ.
Τι επικρατεί σήμερα στην παραφιλολογία που έχει τόσο απλόχερα και αφελώς, εν πολλοίς, αναπτυχθεί γύρω από τους «πρόσφυγες»;
Όσοι έχουν λόγο εξουσίας, και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην κυβέρνηση, μας λένε ότι το όλο ζήτημα έχει αναπτυχθεί σαν μια ελεγχόμενη ίωση που θα καταπολεμηθεί με ασπιρίνες
Από τη μια πλευρά, μας λένε, ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές και από την άλλη ότι η λύση των όποιων προβλημάτων δημιουργούνται, δεν εξαρτάται από εμάς αλλά από τις Μεγάλες Δυνάμεις!
Ομολογία αδυναμίας για να το εκφράσω διπλωματικά….
Επιπλέον, στην ίωση που την μαγειρεύουν αριστουργηματικά προσθέτουν τα καρυκεύματα της ασφάλειας στη Μεσόγειο και της … νέας Συνθήκης του Δουβλίνου που όπως καλά, όμως, γνωρίζουν δεν πρόκειται να υλοποιηθεί παρά, μόνο μετά απο 4-5 χρόνια!
Και τι θα κάνουμε όλη αυτήν την περίοδο;
Θα παρακαλάμε τις «Μεγάλες Δυνάμεις» να μας λυπηθούν;
Αφήστε που αν είναι έτσι γιατί το βαφτίζουμε εθνικό θέμα αν η επίλυσή του εξαρτάται από τις Μεγάλες Δυνάμεις;
Ερωτήματα αμείλικτα τα οποία για έναν κοινής αντίληψης πολίτη οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Ότι όσα σοβαρά θέματα αντιμετωπίζουμε έχουν να κάνουν, πρωτίστως, με μας και τις σωστές η όχι αποφάσεις που λαμβάνουμε
Σωστές η λάθος αποφάσεις πάρθηκαν στο παρελθόν, παίρνονται τώρα και θα παρθούν στο μέλλον!
Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν στην κατάλληλη «εκμετάλλευση» των εγχώριων δυνάμεων μας.
Η λύση που προτείνω-με σκοπό να βοηθήσω με την όποια εμπειρία διαθέτω-είναι...
να κινηθούν άμεσα και χωρίς γραφειοκρατικές υπεκφυγές οι διαδικασίες ασύλου, να δηλωθεί με έντονη διπλωματική κινητοποίηση το τέλος κάθε ανοχής για νέες ροές και να απομονωθούν σε απομακρυσμένα σημεία οι εναπομείναντες λαθραίως εισβάλλοντες, σε λίγα στον αριθμό, επιλεγμένα μέρη που χρειαζόμαστε υποδομές ( ας τις φροντίσουν οι «μεγάλες δυνάμεις» που τόσο κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα «θύματα» των πολέμων που οι ίδιες δημιούργησαν.
Κέντρα μακρυά απο αστικούς ιστούς και κοινωνικοοικονομικές πληγές που ήδη έχουν ανοίξει και δικαίως ανησυχούν το λαό μας…
Κέντρα μακρυά απο αστικούς ιστούς και κοινωνικοοικονομικές πληγές που ήδη έχουν ανοίξει και δικαίως ανησυχούν το λαό μας…
Δημοσιεύθηκε στη “Μακεδονία” Κυριακή 09.02.20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου