Δεδομένο 13ο: Ο Ελληνικός Στρατός παραχωρεί στρατόπεδα για τη στέγαση των ισλαμιστών εποίκων και αναθέτει σε τμήμα του πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού το καθήκον της παντί τρόπω επιμελητείας αυτών των εγκαταστάσεων.
Δεδομένο 14ο: Οι Έλληνες δεν πληρώνουν με τη φορολογία τους τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας για να μεριμνούν για τις μεταφορές, τη στέγαση και τη σίτιση όσων εισέρχονται παρανόμως στη χώρα, αλλά για να εξασφαλίζουν την ελευθερία, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας και την ασφάλεια των πολιτών.
Δεδομένο 15ο: Οι έχοντες την πολιτική εξουσία δεν ξεκινούν τις τοποθετήσεις για την εποικιστική απειλή που δεχόμαστε μιλώντας για την εθνική ασφάλεια, αλλά θέτουν ως πρώτο τους μέλημα την ευζωία όσων εισέρχονται ετσιθελικά στην επικράτεια.
Δεδομένο 16ο: Οποιοσδήποτε δεν επιθυμεί την εγκατάσταση αλλοδαπών και αλλοθρήσκων στην περιοχή του και επιχειρηματολογεί υπέρ της διατήρησης της πολιτισμικής, θρησκευτικής και εθνικής φυσιογνωμίας της Ελλάδας χαρακτηρίζεται «ακροδεξιός», «φασίστας» και «μισαλλόδοξος» σχεδόν από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.
Δεδομένο 17ο: Ενώ τα λεφτά είθισται να μην υπάρχουν για τους Έλληνες -ακόμα και για τα στοιχειώδη-, αυτά βρίσκονται αμέσως, και μάλιστα άφθονα, όταν πρόκειται για τις μάζες των ισλαμιστών που θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα με τις ευλογίες της κυβέρνησης.
Δεδομένο 18ο: Για το Ισλάμ υπάρχει απεριόριστος σεβασμός από το πολιτικό κατεστημένο. Ακόμα και το ψήσιμο χοιρινού κρέατος κοντά σε καταυλισμούς μουσουλμάνων εποίκων χαρακτηρίζεται «απανθρωπιά», «βαρβαρότητα» και «βαναυσότητα». Τα τσιμπούσια των αθέων τη Μεγάλη Παρασκευή δίπλα στους Επιταφίους και η χρήση εικόνων αγίων σε εσώρουχα ομοφυλοφίλων στα γκέι παρέιντ τούς φαίνονται φυσιολογικά και θεμιτοί «ακτιβισμοί».
Δεδομένο 19ο: Σχεδόν ποτέ δεν γίνεται δημόσια συζήτηση για το θέμα με βάση τα δεδομένα, αλλά μόνο με βάση τα συναισθήματα.
Δεδομένο 20ό: Ο συναισθηματισμός στην πολιτική είναι ο φερετζές των ψευτών.
Δεδομένο 21ο: Η ελευθερία ποτέ δεν χαρίστηκε σε έναν λαό. Είναι αγαθό που κατακτιέται με αγώνες.
Δεδομένο 23ο: Ο αριθμός των γηγενών Ελλήνων μειώνεται, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες χώρες που υπάγονται στον λεγόμενο Δυτικό Κόσμο.
Δεδομένο 24ο: Ο ρυθμός των γεννήσεων και στην Ασία και στην Αφρική βαίνει αυξανόμενος.
Δεδομένο 25ο: Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι όταν δημιουργηθεί στην ελληνική επικράτεια μια ισλαμική πλειοψηφία ή έστω μια κραταιά ισλαμική μειοψηφία, θα διεκδικήσει άμεσα και ανυποχώρητα την εφαρμογή του ισλαμικού νόμου. Αν δεν το κάνει, θα είναι η πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά που ένα ισχυρό ισλαμικό υποκείμενο θα έχει παραιτηθεί από το δικαίωμα που του δίνει η ισχύς του να διαμορφώσει τον συλλογικό βίο κατά τα παραδοσιακά πρότυπά του.
Δεδομένο 26ο: Ειδικά η Ελλάδα υπέστη μια περαιτέρω αποδυνάμωση μέσω της άτυπης, αλλά ουσιαστικής απέλασης περίπου 1.000.000 Ελλήνων, που ξενιτεύτηκαν για να βρουν μεροκάματο.
Δεδομένο 27ο: Ενώ ο ντόπιος πληθυσμός αδυνατεί να βρει εργασία, η πολιτική τάξη ευλογεί τη λαθρομετανάστευση και τη μελλοντική αντικατάσταση του πληθυσμού, ισχυριζόμενη ότι έτσι θα τονωθεί η οικονομία.
Δεδομένο 28ο: Βάσει της προαναφερθείσας λογικής, οι Έλληνες που είχαν ρίζες εδώ, οικογένειες, περιουσία και μεγάλους συναισθηματικούς, ηθικούς και πνευματικούς δεσμούς περίσσευαν στην οικονομία και της προκαλούσαν πρόβλημα, ενώ οι πληθυσμοί που εποικίζουν τη χώρα και είναι αλλογενείς, αλλόθρησκοι και πλήρως άσχετοι με το συλλογικό πολιτισμικό οικοδόμημα θα ωφελήσουν την οικονομία και θα τονώσουν την αγορά.
Δεδομένο 29ο: Οι ισλαμιστές έποικοι, που θα «τονώσουν» την οικονομία και «θα σώσουν» τα ασφαλιστικά ταμεία, διακρίνονται για την κατανάλωση των ήδη υπαρχόντων πόρων των Ελλήνων και όχι για τη δημιουργία νέου κεφαλαίου ή για οικονομικές τοποθετήσεις και καινούργιες επενδυτικές προσπάθειες, που δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου