"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μεθυσμένη Αριστερή Πολιτεία


Ποτέ άλλοτε ένας φόρος δεν αποκάλυψε τόσες πολλές διοικητικές και πολιτικές αδυναμίες και τόσα κενά στη διαπραγμάτευση όσο αυτός ο «περιφερόμενος» φόρος που παίζεται σαν σε λοταρία και στις μέρες μας στάθηκε στο κρασί.


Οι διαπραγματευτές αναδύουν μια εικόνα σαν να είναι βγαλμένη από εκείνες τις καλές ελληνικές ταινίες με τον σπουδαίο και ανεπανάληπτο ηθοποιό, Ορέστη Μακρή, να τρεκλίζει κρατώντας μια μισοάδεια φιάλη με κρασί.


Τώρα εμφανίζεται μια ολόκληρη κυβέρνηση να πορεύεται για δύο και πλέον μήνες σαν μεθυσμένη πολιτεία.


Ξεκίνησε με την πρόθεση για επιβολή φόρου στο βοδινό κρέας που, έτσι κι αλλιώς, εισάγεται το 90% της συνολικής κατανάλωσης κυρίως από τη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία.


Λέγεται, χωρίς ασφαλώς να επιβεβαιώνεται, ότι αυτό δεν άρεσε στην τρόικα, που στο μεταξύ έχει γίνει κουαρτέτο.


Στο όνομα της προστασίας του «πιάτου του φτωχού» οι «ερευνητές» απέκλεισαν τη λύση αυτή και ανακάλυψαν την ιδιωτική εκπαίδευση ανακοινώνοντας τη μετακύλιση του φόρου και την επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση.


Ούτε κι αυτή η λύση, όμως, ευτύχησε στην εφαρμογή. Προτού φθάσει η τροπολογία στη Βουλή, αποσύρθηκε εγκαίρως.


Σανίδα σωτηρίας διαφάνηκε τότε η λοταρία, αλλά ούτε αυτή δεν κρίθηκε αρκετή για να καλύψει ως ισοδύναμο τη διαφορά.


Και «μεσ’ σε καπνούς» εκεί που όλη η παρέα «έπινε να πάνε κάτω τα φαρμάκια» έπεσε η φαεινή ιδέα για το κρασί.


Και προφανώς γεμάτοι χαρά, αφού πάντα ο οίνος ευφραίνει καρδίαν, έκλεισαν το θέμα ευφραίνοντας όλους τους εισαγωγείς κρασιού και του φίλου Φρ. Ολάντ, αφήνοντας άφωνους τους Έλληνες οινοπαραγωγούς, που θα δουν τώρα να «ξινίζει» απούλητο το κρασί τους και όλη η σοδειά.


Η ιστορία είναι όντως συναρπαστική. Δεν είναι ευχάριστη, αλλά είναι ένας διδακτικός μύθος για την οργάνωση, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός φορολογικού μέτρου.


Είναι το εγχειρίδιο του καλού διαπραγματευτή. Ιστορεί πώς ένας φόρος περιφέρθηκε από το ένα αγαθό στο άλλο, από το μοσχάρι στους μαθητές και μετά στα τυχερά παιχνίδια για να πλήξει τελικά το ελληνικό κρασί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: