Της Ντίας Ζάβρα
Στις 24 Σεπτεμβρίου, όταν στο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος της Ρωσίας ανακοινώθηκε ότι ο επόμενος (υποψήφιος) πρόεδρος της Ρωσίας θα είναι και πάλι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, η γυναίκα του συγγραφέα Μπόρις Ακούνιν ξέσπασε: «Αυτό ήταν. Πάμε να φύγουμε. Δεν θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στη χώρα του Πούτιν».
«Δεν είναι δική του η χώρα», έσπευσε να της απαντήσει ο Ακούνιν, «ας περιμένουμε λίγο. Θα υπάρξει κοινωνική έκρηξη»... Και τότε ήρθε ο Δεκέμβριος... Οι βουλευτικές εκλογές που η Ενωμένη Ρωσία των Πούτιν και Μεντβέντεφ πέτυχε μία πύρρειο νίκη -παρά τα φαινόμενα εκτεταμένης νοθείας. «Και ξαφνικά η Ρωσία ξύπνησε και έγινε μια διαφορετική χώρα», γράφει ο συγγραφέας σε άρθρο του στην International Herald Tribune. Οχι απαραίτητα... επαναστατική (ο Πούτιν άλλωστε εξακολουθεί να κινεί τα νήματα και να απολαμβάνει την υποστήριξη πολλών Ρώσων), αισθητά όμως αλλαγμένη...
Οπως φάνηκε στις πρωτόγνωρες για τα ρωσικά δεδομένα διαδηλώσεις στην πλατεία της Επανάστασης, όταν για πρώτη φορά ακούστηκαν συνθήματα κατά του Πούτιν. Και ακολούθησαν ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος... Και οι διαδηλώσεις αμφισβήτησης απέναντι στον «τσάρο Βλαντ» συνεχίστηκαν... Οταν ένα γιγάντιο κιτρινόμαυρο πανό, που ανέγραφε «Πούτιν φύγε», αναρτήθηκε σε ένα κτίριο απέναντι από το Κρεμλίνο. Οταν οι Pussy Riot -μια ομάδα πανκ φεμινιστριών- τραγούδησαν μπροστά στον καθεδρικό ναό του Αγίου Βασιλείου στην καρδιά της Μόσχας για την «επανάσταση στη Ρωσία».
Κυρίως όμως, όταν στο Νταβός μετριοπαθή στελέχη της πολιτικής και οικονομικής ρωσικής ελίτ προειδοποίησαν τον Πούτιν ότι κινδυνεύει να χάσει την εξουσία εάν δεν προβεί σε ριζικές μεταρρυθμίσεις. Από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ιγκόρ Σουβάλοφ που διαμήνυσε ότι «αυτή είναι η στιγμή να ακούσουμε τις σκληρές αλλά ξεκάθαρες φωνές αυτών που λένε ότι η κατάσταση είναι ανυπόφορη και πρέπει να αλλάξει» έως τον υποδιοικητή της κεντρικής τράπεζας Αλεξέι Ουλιουκάγεφ που υποστήριξε ότι η κυβερνητική παρέμβαση «στον ιδιωτικό τομέα και τις τράπεζες ήταν πολύ περιορισμένη»...
Από την πλευρά του ο Πούτιν -βλέποντας ότι η σκληρή στάση που υιοθέτησε αρχικά έναντι των διαδηλωτών δεν απέδωσε- αλλάζει πλεύση... Δίνει το «πράσινο φως» για τη διεξαγωγή νέας διαδήλωσης σήμερα στη Μόσχα, υπόσχεται μια νέα ανταγωνιστική οικονομία που θα προσελκύσει επενδυτές στη Ρωσία αλλά και... ψήφους στον ίδιο και παραδέχεται -για πρώτη φορά- ότι ενδεχομένως οι προεδρικές εκλογές της 4ης Μαρτίου να οδηγηθούν σε δεύτερο γύρο. Η δημοτικότητά του άλλωστε ακολουθεί σταθερά πτωτική πορεία: Δημοσκόπηση έδειξε το ποσοστό δημοτικότητάς του να υποχωρεί από το 52% στο 49% μέσα σε μία μόνο εβδομάδα, ενώ σε άλλες δημοσκοπήσεις βρίσκεται στο 44%, ακόμα και στο 37%.
Οχι βέβαια ότι ο Πούτιν δεν θα κερδίσει τελικά τις προεδρικές εκλογές (πέραν συγκλονιστικού απροόπτου τουλάχιστον). Πολλοί είναι αυτοί που αναγνωρίζουν ακόμα τον αυξημένο ρόλο που προσέδωσε διεθνώς στη Μόσχα ο Πούτιν, τις πηγές ενέργειας που καθιστούν τη Ρωσία μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα στον κόσμο, αλλά και την οικονομική ανάταση που ανέβασε και το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων.
Ωστόσο, η ανοχή τους φαίνεται να φτάνει στα όριά της... Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το μέγεθος της νίκης του και, κυρίως, τι θα κάνει μετά... Ο Πούτιν θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη σιδηρά πυγμή που μέχρι τώρα τον έχριζε απόλυτο κυρίαρχο στη Ρωσία -με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται εφεξής για τον ίδιο και τη χώρα- και την «τακτική υποχώρηση» στη λαϊκή βούληση, τις μεταρρυθμίσεις σε πολιτικό κυρίως επίπεδο. Ειδάλλως η Ρωσία δεν αποκλείεται να βιώσει τη δική της... άνοιξη...
Μερικά βασικά νουμερα
16.700 δολάρια είναι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Ρωσία. Κατά τι υψηλότερο από τη... Μποτσουάνα, όπου είναι 16.300 δολάρια
7 εκατομμύρια λιγότεροι είναι σήμερα οι πολίτες της Ρωσίας, απ' ό,τι το 1992. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι έως το 2055, η Αίγυπτος θα έχει περισσότερο πληθυσμό
4,3% ήταν το 2011 οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ, από 4% το 2010 και -7,8% το 2009
«Δημοκρατία μέσω διαδικτύου»
Το μήνυμα λιτό αλλά περιεκτικό: Ολοι στους δρόμους, εξεγερθείτε... Το μήνυμα έλαβαν οι Αιγύπτιοι που στις 25 Ιανουαρίου του 2011 ξεχύθηκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά του καθεστώτος Μουμπάρακ. Το έλαβαν δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι που τον περασμένο Δεκέμβριο, συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα καταγγέλλοντας νοθεία στις βουλευτικές εκλογές και διαδηλώνοντας, για πρώτη φορά, κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν. Χρειάστηκε μόνο μία σύνδεση στο Internet και λίγα καλώδια για να φτάσει το μήνυμα... Το «Δημοκρατία 2.0» ή αλλιώς «δημοκρατία μέσω διαδικτύου» παίρνει σάρκα και οστά...
Και το Facebook, το Twitter και άλλες διαδικτυακές πύλες δεν περιορίζονται πλέον σε χώρους κοινωνικής δικτύωσης, αλλά επηρεάζουν πλέον πολιτικές, εντάσσονται στην καθημερινότητα της αυστηρής λιτότητας, της ανέχειας, της κοινωνικής έκρηξης... Και ίσως τελικά το χάσμα μεταξύ αληθινού και εικονικού κόσμου να μην είναι αγεφύρωτο...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου