"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ενας έρωτας του 1966 για δέκα ευρώ

Αλληλογραφία 31 επιστολών ανάμεσα σε μια Σουηδέζα και έναν Ελληνα διασώζεται στην Αθήνα

Του Κωστα Oνισενκο

«Σε όλη τη ζωή μου υπήρξα ρεαλίστρια. Ακόμα και όταν ήμουν πολύ μικρή. Τώρα είμαι ερωτευμένη με έναν άντρα πολύ νεότερό μου, ο οποίος βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά...», γράφει στο γράμμα της η Γκρέτα από τη Σουηδία στον Σπύρο από την Κυψέλη. Το γράμμα φέρει την ημερομηνία 13 Νοεμβρίου 1966. Δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η ίδια θα συμπληρώσει τη σκέψη της: «Θα πρέπει να είμαι πραγματίστρια, αλλά νιώθω σαν έφηβη. Είναι ωραίος ο έρωτας...».

Η Γκρέτα επισκέφτηκε τη Ρόδο την άνοιξη του 1966. Κατά τις εβδομάδες που έμεινε εκεί γνωρίστηκε με τον Σπύρο. Ακολούθησε ειδύλλιο. Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνει κανείς ότι μεταξύ του ζευγαριού υπάρχει μεγάλη διαφορά ηλικίας και απόστασης. Η σχέση θα είχε λοιπόν κατά πάσα πιθανότητα περιοριστεί στο όριο μιας περιπέτειας με φόντο το γαλανό της ελληνικής θάλασσας. Ωστόσο, μια τόσο απρόσμενη όσο και αναμενόμενη εξέλιξη ανατρέπει τα πάντα: «Προέκυψε ένα πρόβλημα... Περιμένω παιδί», αποκαλύπτει η Γκρέτα στην επιστολή της στις 4 Σεπτεμβρίου 1966.
Οι 31 επιστολές γράφτηκαν και εστάλησαν στο διάστημα μεταξύ της 18ης Ιουνίου 1966 και της 9ης Σεπτεμβρίου 1967. Φυλάχθηκαν τακτοποιημένες και αριθμημένες για περισσότερα από 40 χρόνια σε κάποιο συρτάρι μέχρι που πετάχθηκαν στο δρόμο μαζί με άλλα πράγματα του Σπύρου, προφανώς εκείνα που δεν είχαν κάποια οικονομική αξία. «Είθισται οι κληρονόμοι, που παίρνουν ένα σπίτι, να ξεχωρίζουν τα αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν αλλά, επειδή βιάζονται είτε να το κατοικήσουν είτε να το πουλήσουν, καλούν συχνά κάποιον παλιατζή για να το αδειάσει. Στη συγκομιδή του ανακαλύπτει κανείς τα πιο απίθανα πράγματα, από παλιά έπιπλα, γραμμόφωνα και ρούχα, μέχρι παλιές ιστορίες και μυστικά κρυμμένα για χρόνια», μας περιγράφει ο γραμματέας του σωματείου ρακοσυλλεκτών «Ο Ερμής», Σπύρος Μαγαλιός. Τα γράμματα της Γκρέτας βρέθηκαν σε ένα κουτί γεμάτο με παλιές φωτογραφίες, λογαριασμούς κοινής ωφελείας και σημειωματάρια που ανήκαν στον Σπύρο. Κάποιος παλιατζής τα μάζεψε και τα έφερε στο παζάρι που στήνουν κάθε Κυριακή οι ρακοσυλλέκτες, στο σημείο όπου ενώνεται η Ερμού με την Πειραιώς. Εκεί τα αντικείμενα πουλήθηκαν ξεχωριστά. Η ιστορία που άλλαξε τις ζωές δύο ανθρώπων καταγεγραμμένη σε 31 επιστολές - 10 ευρώ. Συμφέρει.
Στο περιθώριο της ερωτικής ιστορίας διακρίνουμε τις κοινωνικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών από όπου κατάγονται οι «ήρωές» μας. «Στη Σουηδία δεν θεωρείται πρόβλημα το να είναι μια μητέρα ανύπαντρη. Ξέρω ότι στη χώρα σου κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου αποδεκτό. Γι' αυτό, αν θεωρείς ότι δεν θέλεις να με ξαναδείς... θα το καταλάβω», γράφει η Γκρέτα. Σε άλλη επιστολή τον ρωτάει αν στην Ελλάδα υπάρχουν τηλεοράσεις, καθώς ο Σπύρος της είχε ζητήσει να εξηγήσει τη συντομογραφία «TV». «Εχω την τηλεόραση (TV) ανοιχτή και βλέπω τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ήρθε προχθές στην Ελλάδα. Αυτό τον καιρό με ενδιαφέρουν τα πάντα που έχουν να κάνουν με την Ελλάδα», είχε γράψει η Γκρέτα σε προηγούμενο γράμμα της.

Λίγους μήνες αργότερα γεννήθηκε ο Πάτρικ, 3 κιλά και 58 εκατοστά, με μαύρα μάτια και καστανά μαλλιά, σαν τον πατέρα του. Ο Σπύρος σχεδίαζε να μεταναστεύσει στη Σουηδία αλλά δεν τα κατάφερε. Μετάνιωσε, άλλαξε γνώμη, τον πρόλαβε η χούντα; Ποιος ξέρει. Η ιστορία του ξεχάστηκε και πετάχτηκε στα σκουπίδια, για να ανακαλυφθεί 40 χρόνια αργότερα. Για να ξεχαστεί και πάλι. Τα υπόλοιπα, ας τα αναλάβουν οι ποιητές
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: