Η «ρεαλιστική πράσινη μετάβαση» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ό,τι κι αν είναι αυτό τέλος πάντων…) δεν κινδυνεύει, μην ανησυχείτε!
Τη στηρίζει προσωπικώς με το κύρος του ο Κώστας Τσιάρας, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα μετείχε στο συμβούλιο των ομολόγων του υπουργών στις Βρυξέλλες με αντικείμενο τη λεγόμενη πράσινη αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής αγροτικής οικονομίας.
Ο κ. Τσιάρας επεσήμανε στους ομολόγους του τις τρεις προϋποθέσεις για την πράσινη μετάβαση.
Να είναι εφαρμόσιμη στην πράξη, κατ’ αρχάς, με κανόνες που μειώνουν τον διοικητικό φόρτο, έπειτα πρέπει να επιβραβεύει τον εναρμονισμένο (sic) αγρότη και, τέλος, να αποδίδει μετρήσιμα οφέλη για το περιβάλλον.
Τα δύο από τα κριτήρια αυτά εμείς τα έχουμε ήδη! Εκμηδενίσαμε τον διοικητικό φόρτο.
Στον ΟΠΕΚΕΠΕ, λ.χ., ο καθένας δήλωνε ό,τι ήθελε, χωρίς κανένα έλεγχο.
Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίσαμε επίσης μετρήσιμα οφέλη για το περιβάλλον, δεδομένου ότι...
μια Φεράρι ή μια Τζάγκουαρ επιβαρύνει το περιβάλλον λιγότερο από όσο δεκαπέντε Φιατάκια.
Υστερούμε, δυστυχώς, στο δεύτερο, δηλαδή την επιβράβευση των σωστών αγροτών, που συμμορφώνονται με τους νέους κανόνες. Θα τα καταφέρουμε όμως και σε αυτό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου