Του ΒΑΣΙΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάζω: «Το αίτημα των εκλογών παραμένει στην αιχμή του δόρατος της στρατηγικής του Σύριζα, παρά του γεγονότος πως οι εκτιμήσεις για εκλογικό αιφνιδιασμό από τον πρωθυπουργό θέλουν αυτόν να απομακρύνεται».
Και το κάνω εικόνα: Βλέπω τη «στρατηγική» του Σύριζα ωσάν τη θεά Αθηνά, στητή, ρωμαλέα, με το κράνος και το δόρυ της, στην αιχμή του οποίου «παραμένει», αγκιστρωμένο, «το αίτημα των εκλογών». Και όλο αυτό «παρά του γεγονότος» –πολύ τρέντι γενικώς το μετά γενικής πλέον, δίνει κύρος, δείχνει μόρφωση– «πως οι εκτιμήσεις για εκλογικό αιφνιδιασμό από τον πρωθυπουργό θέλουν αυτόν να απομακρύνεται». Διότι βεβαίως και απομακρύνεται ο Μητσοτάκης· πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις, όλο σε ταξίδια πια.
Η προσυνεδριακή παρόξυνση που επικρατεί στο αναβράζον συριζέικο (ακόμα και τη Θεανώ Φωτίου εκναφθαλίνωσαν – το κινητό της δε ήρθε και κόρωσε) αποτυπώνεται και σε σχετικά ρεπορτάζ των ΜΜΕ, όπως το προαναφερθέν έγκυρης εφημερίδας. l Συνέδριο ενόψει, εξ ου και η έξαψη, η λαϊκίστικη φλόγωση, η συχνά χυδαία l σε επιχείρημα, ύφος, γλώσσα «ολομέτωπη επίθεση κατά της εγκληματικής κυβέρνησης Μητσοτάκη».
Ανοιξη μπήκε, θα χαρούν οι αισθήσεις μας «λουλούδια από τα όλα που ανθίζουν» στον κήπο των τσιπραίων και των «προοδευτικών συμμάχων» – αυτούς πού τους βάζεις. l
Με πρόφαση αυτούς άλλωστε γίνεται το αρχηγικό γιούρια στον ταμπλά με τα αριστερόστροφα κουλούρια, τις ομπρέλες, τις γέφυρες και όλα τα είδη φενάκης και παραλλαγής «του χώρου». l
Από δω το πήγε, από κει τό ‘φερε, την άφησε εντέλει στις καλένδες τη διοικητική μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων η κυβέρνηση. Η οποία, αντί ν’ αρχίσει από αυτόν ακριβώς τον τομέα στα ΑΕΙ, το πήγε λάου λάου και προσαράζει τελικά στα ρηχά. Τώρα θυμήθηκε «να μελετήσει τα διάφορα συστήματα διοίκησης των ισχυρών πανεπιστημίων του εξωτερικού, ενόψει του νέου νόμου για τα ΑΕΙ»; l Τρία χρόνια τι έκανε;
Για να μην πάμε στις προεκλογικές υποσχέσεις της Ν.Δ. ότι ήδη τότε «είχε καταλήξει για το πώς πρέπει διοικούνται τα ΑΕΙ».
Τώρα καθηγητικά «σώματα» –ε, καλά· υπέρ βωμών και εστιών– l και βεβαίως τα παγίως υπονομευτικά των ακαδημαϊκών θεσμών αριστερά κόμματα l αντιδρούν όχι μόνο στην αλλαγή τρόπου διοίκησης, αλλά ακόμα και του τρόπου εκλογής καθηγητών στα ΑΕΙ. Οπου βοά ο κόσμος πια για το γίνεται εκεί και πώς μαζεύτηκε ουκ ολίγη μετριότης, αλλά ακόμη και σαβούρα στις έδρες, l με το «ψήφισε τον δικό μου, να ψηφίσω τον δικό σου», τις κομματικές τυφλοπροωθήσεις, τις νεποτικές διαδοχές, τις προικοδοτικές τακτικές, τα ποικίλα καπετανάτα και τα λυσσασμένα ελληνοπρεπή παρόμοια. l
Αθώες ψυχές αυτοί οι τραγουδιστές που «συμμετείχαν» στα Προπύλαια «για την ειρήνη». l Μερικοί τραγούδησαν για τον Χριστό και τον Ληστή αδιακρίτως. l Αλλοι πάλι, παλιές καραβάνες, δήλωσαν υπεράνω, αντίθετοι στο «πνεύμα εχθρότητας που έχει επικρατήσει, πως σώνει και καλά ό,τι κάνεις το κάνεις για κάποιο κόμμα». l Αθώοι άνθρωποι. l Δεν πήγαν εκεί για τον Σύριζα, που το οργάνωσε, ο Σύριζα αυτοπροσώπως πήγε εκεί. l Τι φταίνε· αυτοί «για την ειρήνη» τραγούδησαν. l
Και...
η Μποφίλιου μαζί, που «άμα γίνει κανένα αντάρτικο θα βγει στα βουνά»· l και η Τσανακλίδου επίσης, που «ελπίζει σε μια μεγάλη, ωραία εξέγερση, που δεν θα είναι ούτε αναίμακτη ούτε πολιτισμένη· θα είναι άγρια». l Φιλειρηνικές ψυχούλες, μωρέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου