Το τρέχον μέσο προβάδισμά του στις δημοσκοπήσεις, της τάξης του 53%, είναι μικρό και φαινομενικά σε αντίθεση με τις οικονομικές επιδόσεις της προεδρίας του - πόσο μάλλον δεδομένου του τοξικού πολιτικού υποβάθρου της αντιπάλου του.
Παρά το πληθωριστικό κύμα στην ευρωζώνη, η Γαλλία τα πηγαίνει καλύτερα σε αυτό το επίπεδο σε σχέση με τις άλλες τρεις μεγάλες οικονομίες
Δεν θα έπρεπε οι αριθμοί να μιλούν από μόνοι τους;
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Γαλλία κινείται δυναμικά στη δημιουργία θέσεων εργασίας, με την ανεργία σε χαμηλό 15ετίας και με ρυθμό ανάπτυξης ο οποίος ξεπερνά εκείνον της Γερμανίας. Η αγοραστική δύναμη - η κύρια ανησυχία για τους Γάλλους ψηφοφόρους - αυξήθηκε υπό τον κεντρώο Μακρόν περισσότερο απ’ ό,τι υπό τους δύο πιο πρόσφατους προκατόχους του, τον κεντροαριστερό Ολάντ και τον κεντροδεξιό Σαρκοζί.
Κι αυτό μετά από μια πανδημία που είδε τον Μακρόν να υιοθετεί μια πολιτική της λογικής "κάνουμε ό,τι χρειάζεται" για να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας των ανθρώπων, σε μια χώρα που ήδη κατατάσσεται ως μία από εκείνες με το μικρότερο εισοδηματικό χάσμα στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Ενώ οι δεσμεύσεις της εκστρατείας του Μακρόν συνεπάγονται περισσότερες κρατικές δαπάνες, η ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης Institut Montaigne χαρακτηρίζει το πρόγραμμα της Λεπέν ως δύο φορές πιο δαπανηρό και αδύνατο να εφαρμοστεί χωρίς να τεθούν σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά της χώρας και η ανεξάρτησία της.
Ωστόσο, η εστίαση της Λεπέν στον πληθωρισμό - κάτι κοινό με τον εκρηκτικό ριζοσπάστη αριστερό Ζαν-Λουκ Μελανσόν, ο οποίος έχασε για ελάχιστο ποσοστό την είσοδο στον δεύτερο γύρο - έχει απήχηση στους εργαζόμενους, στους κάτω των 60 ετών και σε όσους μένουν με ελάχιστα χρήματα στο τέλος του μήνα. Η Λεπέν έχει κάνει μια προεκλογική εκστρατεία με επίκεντρο την αγοραστική δύναμη, υποσχόμενη φορολογικές περικοπές στην ενέργεια και στα βασικά αγαθά και παρουσιάζει τον Μακρόν - ο οποίος προηγείται εμφατικά στους άνω των 60 ετών - ως εκτός επαφής με την πραγματικότητα.
Ακόμη και σε περιοχές όπου το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί, όπως οι πρώην εστίες της γαλλικής βιομηχανίας εξορύξεων, το μήνυμα της Λεπέν έχει αποκτήσει διεισδυτικότητα. Κάτοικοι της βόρειας πόλης Λανς, όπου κέρδισε την πλειοψηφία το 2017 και κέρδισε τον Μακρόν στον α’ γύρο της περασμένης Κυριακής, δήλωσαν στο Bloomberg News ότι η ακροδεξιά καταλαμβάνει έναν χώρο που κάποτε καταλάμβανε η αριστερά. Το αυξανόμενο κόστος του φυσικού αερίου, της παιδικής φροντίδας και των μεταφορών είναι εκείνο που κυριαρχεί - ακόμη και όταν η απασχόληση αυξάνεται.
Ένας έλεγχος στοιχείων θα μπορούσε να επισημάνει ότι τα επίπεδα του πληθωρισμού (5,1% τον Μάρτιο σε ετήσια βάση) της Γαλλίας είναι χαμηλότερα σε σχέση με πολλούς από τους γείτονές της, εν μέρει χάρη στα μέτρα του Μακρόν, όπως δωρεά 100 ευρώ για 38 εκατομμύρια ανθρώπους και ένα ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Όποιο και αν είναι το σχετικό όφελος, δεν εμποδίζει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων του Μελανσόν - το 28% εξ αυτών, σύμφωνα με δημοσκόπηση - να κλίνει προς μια ψήφο στη Λεπέν, η οποία προσπαθεί να προσελκύσει τη ριζοσπαστική αριστερά με ένα κούνημα εκείνου στο οποίο οι πολιτικοί συνήθιζαν να αποκαλούν "λεφτόδεντρο".
Σίγουρα, ενώ ένας μεγαλύτερος αριθμός ψηφοφόρων του Μελανσόν αναφέρει ότι θα ψηφίσει Μακρόν, βρισκόμαστε μπροστά εκλογή ευάλωτη σε δομικές αντιφάσεις: μια ακροδεξιά υποψήφια, με δεσμούς με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η οποία διεξάγει μια "αριστερή" εκστρατεία υποσχόμενη δώρα από τον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου να καταπραΰνει τις οικονομικές συνέπειες του πολέμου του… Πούτιν.
Είναι μια επέκταση της "αντισυστημικής" νοοτροπίας πίσω από τις διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων του 2018 και του 2019 κατά των φόρων στα καύσιμα, που ένωσαν υποστηρικτές τόσο του Μελανσόν όσο και της Λεπέν. Ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, ούτε κυβερνών κέντρο.
Εάν ο Μακρόν επιθυμεί να διευρύνει το προβάδισμά του έναντι της Λεπέν, θα χρειαστεί μια επιθετική στρατηγική για την οικονομία, η οποία να υπερβαίνει την ανάδειξη των ακροδεξιών ριζών της αντιπάλου του. Παρόλο που τα σχέδιά της απειλούν να ανοίξουν μια τρύπα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση - και καθώς οι πολιτικοί και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος ζητούν ένα "δημοκρατικό μέτωπο" εναντίον της, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει μια πιο πειστική δημόσια εικόνα στο ζήτημα της αγοραστικής δύναμης σε σχέση με τον Μακρόν.
Δικαίως ο νυν πρόεδρος έχει αρχίσει να εγκαταλείπει μια από τις κορυφαίες δεσμεύσεις του προγράμματός του - να αυξήσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη - καθώς αυτή έδωσε στη Λεπέν ένα εύκολο άνοιγμα για να κινηθεί στα "αριστερά" του. Ωστόσο, εξακολουθεί να κινδυνεύει με στραβοπατήματα, καθώς το περιβάλλον του προσφέρει ολοένα και πιο περίπλοκες παραχωρήσεις γύρω από μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που είναι εμφανέστατα αντιδημοφιλής - και είναι πλέον σχεδόν απίθανο να δει ποτέ το φως της πραγματικότητας.
Οι Γάλλοι πολίτες θέλουν προστασία και όχι μεταρρυθμίσεις. Εάν ο Μακρόν θέλει να προσελκύσει περισσότερους αριστερούς ψηφοφόρους, πρέπει να στείλει πιο ξεκάθαρα μηνύματα για τους φόρους, τις συντάξεις και το στάτους των κρατικών δαπανών στο μέλλον - συμπεριλαμβανομένων μέτρων καταπολέμησης του πληθωρισμού τα οποία έχουν τεθεί σε εφαρμογή μόνον προσωρινά. Με την κοινή γνώμη σε ασταθή κατάσταση, ο κίνδυνος για άλλο ένα "ταρακούνημα" του λεφτόδεντρου από πλευράς Λεπέν είναι υπαρκτός.
Η ιστορία προσφέρει μερικούς παραλληλισμούς, σημειώνουν οι αναλυτές Bruno Tertrais και Joseph de Weck.
Το 1981, ο τότε κεντρώος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν έχασε από τον σοσιαλιστή Φρανσουά Μιτεράν στον β’ γύρο, παρόλο που κέρδισε τον α’ γύρο των προεδρικών. Σε μία περίοδο πολέμου και πληθωρισμού, οι Γάλλοι επηρεάζονταν λιγότερο από τις προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που θα επέφερε ο έλεγχος των τιμών ή η πιθανότητα αύξησης της ρωσικής επιρροής στη Γαλλία. Ο πολιτικός κυνισμός είχε οδηγήσει επίσης τους ψηφοφόρους να αλλάζουν στρατόπεδα μεταξύ των δύο γύρων, κινούμενοι τότε από τα δεξιά προς τα αριστερά.
Πρόκειται για αμφίρροπη μάχη. Ο πληθωρισμός είναι ο καλύτερος φίλος της Λεπέν.
Εάν ο Μακρόν...
δεν σταθεί προσεκτικός, θα μπορούσε να καταστεί ο χειρότερος εχθρός του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου