Γράφει ο ΑΛΚΗΣ Ο ΜΑΜΟΥΧΑΛΟΣ
Υπάρχει μια φωτογραφία η οποία έρχεται από πολύ παλιά, από το "μακρινό" 2008 και τον αλησμόνητο εκείνο "Δεκέμβρη" της καρδιάς μας. Τότε που "ο μικρός της οικογενείας" των kickboxers του μετρό μπουσούλαγε και δείχνει ένα ξαναμμένο ημίγυμνο νεαρό να προκαλεί ολόκληρη διμοιρία, και μια μεσήλικη κυρία (προφανώς τη μάνα του) να τον κυνηγάει να φορέσει... ζακέτα.
Δεν γνωρίζω αν είναι φτιαχτή η αληθινή (μου είχαν πει ότι είναι αληθινή) φωτογραφία, αλλά δείχνει όλη την παθογένεια που χαρακτήριζε και ακόμα χαρακτηρίζει τη μεταπολιτευτική Ελληνική κοινωνία.
Η μητέρα να κυνηγάει τον μικρό της ο οποίος υπό την επήρεια των ορμονικών και θυμοειδών του εκκρίσεων (και όχι μόνο αυτών) "δεν καταλαβαίνει τίποτα" ενώ η μεσήλικη απλά αγωνιά μήπως οι αστυνομικοί του δώσουν τη δέουσα σημασία και πράξουν ότι ορίζει ο νόμος περί περιυβρίσεως αρχής. Και όχι μόνον.
Δεύτερον και πιο σοβαρό, ταυτόχρονα, από το βίντεο είδαμε τους μικρούς να χρησιμοποιούν τεχνικές ξύλου του δρόμου αρχής γενομένης από τη γροθιά από πίσω από το κεφάλι προς τον κροταφικό λοβό και συνεχίζοντας με τις στοχευμένες και καλοζυγισμένες κλωτσιές οι οποίες είναι σήμα κατατεθέν του ξύλου της αγέλης το οποίο εξασκείται από συμμορίες του δρόμου, χούλιγκανς κλπ. Ο τρόπος των χτυπημάτων αλλά και η όλη κινησιολογία δείχνει ότι έχουν εμπειρία από την επαφή των χτυπημάτων τους με άλλο ανθρώπινο σώμα, δεν έιναι απλά κάποια διδαχή "αθλητικού" καράτε, ταεκβοντό κλπ. Μιλάμε για εμπειρία μάχης πλήρους επαφής και δη χωρίς κανόνες.
Είναι πολύ πιθανόν οι νεαροί να έχουν διδαχτεί τεχνικές ξύλου του δρόμου (πες το και MMA - Mixed Martial Arts) από φίλους τους ή και από φίλο τους εκπαιδευμένο ή και ακόμα από σχολή πολεμικών τεχνών στην οποία φοιτούν κανονικά.
Είναι κοινό μυστικό ότι εδώ και δεκαετίες εκπαιδεύονται σε περίεργες σχολές και γυμναστήρια τραμπούκοι οι οποίοι αμαυρώνουν το όνομα της σωματοδομικής και των πολεμικών τεχνών και οι οποίοι παλαιότερα επί "ευμάρειας" αποτελούσαν την πρώτη ύλη για διάφορες δουλειές της νύχτας αλλά τα τελευταία χρόνια, ελλείψει "κυριλέ" θέσεων εργασίας (πχ πορτιέρης σε κλαμπ), κύριος οίδε που εξασκούν τις μισάνθρωπες γνώσεις τους.
Το πιο αστείο βέβαια σε όλες τις ζοφερές προεκτάσεις αυτής της ιστορίας είναι πάντα η μάνα-προστάτης των τραμπούκων.
Το έχω υπόψη μου και από εμπειρίες φίλων. Αυτή η περίεργη, τοξική "Ελληνίδα μάνα" που ο κανακάρης της κάνει τα πάντα για να πάθει κακό ή να κάνει κακό σε άλλους και αυτή το μόνο που τη νοιάζει είναι να μην της ταράξει κανένα δικαστήριο ή καμιά σφαίρα (διότι όταν την ψάχνεις, τη βρίσκεις) τη διαταραγμένη ψυχική γαλήνη του μικροαστισμού της. Και αναπαναμαμηθούνε τα παιδιά των άλλων.
Περίεργος, κακής ανθρώπινης ποιότητας κόσμος είναι αυτός, και είμαστε υποχρεωμένοι για τους εαυτούς μας και τα δικά μας τα παιδιά που ακόμα και αν δεν πάρουν proficiency, τουλάχιστον ας μην τα αφήσουμε να εκφυλιστούν σε τέτοιο αγελαίο σημείο βιολογικής εξέλιξης.
Αλλά τα είχαμε δει από το 2008 (και τα προεόρτια στην πραγματικότητα από τη δεκαετία του 80) και...
κάναμε πρωθυπουργό αυτόν που τα υποκινούσε με "μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση".
Καλή σας ημέρα.
King Kenway II (KKII)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου