"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΜΑΜΟΥΧΑΛΟΤΣΟΓΛΑΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Στην αγκαλιά της Ελληνίδας μάνας

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Μόλις έμαθε πως τα παιδιά της καταζητούνται από την αστυνομία, η Ελληνίδα μάνα τηλεφώνησε στον γείτονα. Είναι και αυτός αστυνομικός, τα ξέρει από μικρά. «Δεν τα μεγάλωσα για να πέσουν στα χέρια του Χρυσοχοΐδη», του είπε θυμωμένη. Εκείνος την καθησύχασε. Και έκανε το καθήκον του ως γείτων και φίλος. Απευθύνθηκε στους κατάλληλους ανθρώπους και πληροφορήθηκε για την πορεία των ερευνών. Οι οδηγίες του βοήθησαν την Ελληνίδα μάνα να κρύψει για δυο-τρεις ημέρες τα παιδιά της.  

Ομως, δυστυχώς, τα κακόμοιρα συνελήφθησαν. Και κατηγορούνται για κακούργημα.  

Κακούργημα; Μήπως πέρασαν με κόκκινο; Μήπως έβαλαν φωτιά σε κάνα δάσος; 

 Απλώς έσπασαν στο ξύλο έναν υπάλληλο του μετρό. Κόντεψαν να τον αφήσουν ανάπηρο τον άνθρωπο, όμως δεν τον άφησαν. Πήγε στο νοσοκομείο, τον περιποιήθηκαν και τώρα όλα τέλειωσαν.  

Την Ελληνίδα μάνα την έπνιξε το δίκιο. Τόσοι εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Τον Γιαννάκη μου και τον Κωστάκη μου βρήκαν; Τα ονόματα είναι τυχαία, καθότι ο νόμος προστατεύει την Ελληνίδα μάνα. 

«Τους έκανε μπούλινγκ ο παλιάνθρωπος». Κύριε Μπαμπινιώτη, ερευνήσατε πάραυτα για την ελληνική απόδοση. Δεν είναι δυνατόν η Ελληνίδα μάνα να χρησιμοποιεί τα «ξένα» για να εκφραστεί.  

Και συνέχισε: «Τα παιδιά μου είναι διαμάντια». Και θα δώσουν για πανεπιστήμιο, συμπληρώνω. Και θα περάσουν ακόμη κι αν γράψουν μόνο το όνομά τους.  

Και τώρα θέλουν να βάλουν αστυνομία ακόμη και στο πανεπιστήμιο. Αστυνομία παντού. Τι ζούμε, Θεέ μου!  

Τις ίδιες μέρες κυκλοφορούσε φωτογραφία όπου τα διαμάντια μιας άλλης Ελληνίδας μάνας απευθύνονταν στον Κ. Μπακογιάννη. «Κώστα, πού είναι ο μπαμπάς σου;»
 
Εχετε βαρεθεί να ακούτε διάφορους να καταδικάζουν τη βία; 

Παρομοίως. 

Πόσες αναλύσεις έχετε διαβάσει για τη βία των ανηλίκων;  

Ανήλικος όταν κακοποιεί τον φύλακα του μετρό, ώριμος για να υπηρετήσει τη δημοκρατία μας με την ψήφο του ο δεκαεπτάχρονος.

  Ποιος όμως θα μας μιλήσει για την Ελληνίδα μάνα και τον υποτακτικό της, τον πατέρα, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με την ιδέα ότι έχουν πάντα δίκιο; Ακόμη και όταν απλώνουν τσογλανοειδώς την αρίδα τους στο κάθισμα του μετρό. Ακόμη και όταν καίνε την Αθήνα. 

 Και ποιος θα μας μιλήσει για το σχολείο που ανάγει, μέσω της περίφημης «κοινωνικοποίησης», την ιδέα της αγίας οικογένειας σε ιδεολογικό πρόταγμα;
 
 


Η ίδια δήλωσε ότι θα γίνει «σκύλα» για να υπερασπιστεί τα διαμάντια της. Νομίζω ότι πρέπει...

 

 να παρέμβουν τα φιλοζωικά σωματεία για να σώσουν την τιμή των αγαθών τετράποδων.  

Οσο για εμάς, τους υπόλοιπους, παιδιά μανάδων άλλων γενεών, δεν έχουμε παρά να αναρωτηθούμε τι ακριβώς σημαίνει πρόοδος.



Δεν υπάρχουν σχόλια: