Προχθές ο ιδιοκτήτης του περιπτέρου στη γωνία μού είπε ότι ανοίγοντας το πρωί βρήκε κρυμμένο κάτω από το ρολό ασφαλείας ένα περίστροφο.
Χθες στις 7.30 μ.μ. στην ίδια γωνία είδα καμιά δεκαπενταριά μοτοσικλετιστές της αστυνομίας και πλησιάζοντας διαπίστωσα ότι ασχολούνταν με δύο μαχαιρωμένους. Περιέγραφαν δε στο «κέντρο» τα χαρακτηριστικά του μαχαιροβγάλτη ο οποίος είχε εξαφανιστεί. Ησαν Αφγανοί.
Δύο καθημερινά περιστατικά στην πλατεία Αζάντι, πρώην πλατεία Βικτωρίας, όπως την αποκαλούν οι αλλοδαποί στα φαρσί. Αν δεν κάνω λάθος σημαίνει πλατεία Ελευθερίας.
Η πλατεία Αζάντι δεν έχει σιντριβάνι ούτε ποδηλατόδρομο. Ομως ο δήμαρχος, σε συνεργασία με τον κ. Μηταράκη, προκειμένου να μην αφήσει τους περιοίκους παραπονεμένους έχει εγκαταστήσει εκεί έναν νέο καταυλισμό προσφύγων για να μη βαριούνται.
Η διαφορά του «καταυλισμού Μηταράκη» από τον «καταυλισμό Χριστοδουλοπούλου» είναι ότι τον έχουν στήσει όσοι έχουν πάρει άδεια παραμονής στη χώρα και έχουν εγκαταλείψει τη Μόρια. Παρουσιάζουν τα «χαρτιά» τους στους αστυνομικούς, και αυτοί ικανοποιούνται με τη «νομιμότητα της κατάστασης», ασχέτως αν στα σακίδιά τους κρύβεται καμιά χατζάρα όπως αυτή του χθεσινού μαχαιροβγάλτη. Γνωστή μου, από τους παλαιότερους κατοίκους της πλατείας, μου είπε ότι σε ένα από τα πολλά τηλεφωνήματα που έκανε στον δήμο, ο υπάλληλος την αποστόμωσε λέγοντάς της ότι δεν απαγορεύεται να ξαπλώνεις σε δημόσιο χώρο. Ουάου που θα έλεγε και το γυαλιστερό κρανίο.
«Είμαστε παιδιά του πολέμου, πολεμήστε». Ετσι κλείνει η ανάρτηση στο fb κάποιου που δηλώνει «ανεξάρτητος δημοσιογράφος» και μας εξηγεί ότι οι πρόσφυγες έχουν πλήρη δικαιώματα και μπορούν να πάνε όπου θέλουν. Προς το παρόν, θέλουν να είναι κοντά στο σιντριβάνι της Ομόνοιας. Η διαφορά από το 2015 είναι ότι αυτοί ήρθαν για να μείνουν. Πού θα μείνουν, πώς θα ζουν, αυτό δεν μοιάζει να απασχολεί τον κ. Μηταράκη. Εχει ήδη παρασημοφορήσει τον εαυτό του επειδή φροντίζει για την αποσυμφόρηση της Μόριας. Κι αν βγει και κάνα μαχαίρι εν τω μεταξύ τι να κάνουμε. Ανθρώπινο είναι.
«Είμαστε παιδιά του πολέμου, πολεμήστε». Ετσι κλείνει η ανάρτηση στο fb κάποιου που δηλώνει «ανεξάρτητος δημοσιογράφος» και μας εξηγεί ότι οι πρόσφυγες έχουν πλήρη δικαιώματα και μπορούν να πάνε όπου θέλουν. Προς το παρόν, θέλουν να είναι κοντά στο σιντριβάνι της Ομόνοιας. Η διαφορά από το 2015 είναι ότι αυτοί ήρθαν για να μείνουν. Πού θα μείνουν, πώς θα ζουν, αυτό δεν μοιάζει να απασχολεί τον κ. Μηταράκη. Εχει ήδη παρασημοφορήσει τον εαυτό του επειδή φροντίζει για την αποσυμφόρηση της Μόριας. Κι αν βγει και κάνα μαχαίρι εν τω μεταξύ τι να κάνουμε. Ανθρώπινο είναι.
Εξάλλου υπάρχουν και τα διαμερίσματα. Τα νοικιάζουν οι ΜΚΟ για μία ή δύο οικογένειες, οι οποίες εντός εικοσιτετραώρου πολλαπλασιάζονται. Κι από οχτώ τα άτομα γίνονται είκοσι ως διά μαγείας. Μερικοί μιλούν για υπενοικίαση αλλά δεν τους πιστεύω.
Επειδή η Μόρια είναι καλό σχολείο, η μεταφορά της «τάξης» της στο κέντρο της Αθήνας κάνει τα σχέδια του κ. Μηταράκη να μοιάζουν με μουντζούρες.
Επειδή η Μόρια είναι καλό σχολείο, η μεταφορά της «τάξης» της στο κέντρο της Αθήνας κάνει τα σχέδια του κ. Μηταράκη να μοιάζουν με μουντζούρες.
Παρ’ όλ’ αυτά οι κάτοικοι δεν ανησυχούν ιδιαίτερα. Σε μια πρόχειρη έρευνα που έκανα, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι...
αν μπει σιντριβάνι στην πλατεία Βικτωρίας και γίνουν κάνα δυο ποδηλατόδρομοι στην περιοχή, όλα τα προβλήματα θα λυθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου